محمدعلی خسروی به مناسبت سالروز ولادت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف شعری سرود.
تقدیم به ساحت مقدس محبوب دلها و تجسم آرزوها که ماه شعبان به ولادتش متبرک و زبانها به یادش مترنم است.
روزها چشمم به راه اوست شبها نیز هم
در پی اش گردیده ام با جمع و تنها نیز هم
اشتیاقم را به دیدارش به صد شرح و بیان
بر بلندی ها ندا کردم به نجوا نیز هم
گوشه چشمی گر او با ما ندارد از چه رو
روز و شب دل می برد پنهان و پیدا نیز هم
در پی هر تیر مژگان یک نگاه لطف اوست
زخمها دارم ز چشمانش مداوا نیز هم
سوختم شبها به یادش در میان سیل اشک
وین عجب داغش زند آتش به دریا نیز هم
عاقبت فرهاد شد در حسرت شیرین به خواب
بشنو ای جان بوی حسرت از دل ما نیز هم
گرچه صبر است و ظفر همدوش اما طلعتش
می رباید طاقت از دست شکیبا نیز هم
دل به یغما برد و دیگر نیست آهی در بساط
وای اگر بر جان زند آن چشم شهلا نیز هم
رو مگردان از درش هرچند سرگردان شوی
راز تقدیر است این، در چرخ مینا نیز هم
عمر خود طی کردی ای دل در هوای این و آن
ساعتی را صرف کن با یاد مولا نیز هم
می رسد الطاف او در خلوت و جلوت «ندا»
گویم این پنهان به یاران آشکارا نیز هم
