او چون کشید پای خود از جمع، دل بگفت/ در سوگ صانعی دل آزادگان شکست

پایگاه خبری جماران: محمدعلی خسروی نوشت:

دردا که باز ساغر دلدادگان شکست

تیر بلا به دیده روشنگران نشست

آن آیتی که شمس حقیقت به سینه داشت

خاموش گشت و دیده از این خاکدان ببست

در مکتب امام ز فقه جواهری

بگرفت و هم بداد بسی نکته ها به دست

او چون برادرش به هواداری امام

بس طعنه ها شنید ز نامردمان پست

پیوند داد دین و خرد را چنان کز او

شرع نبی ز قید خرافات و جهل رست

سال عروج آن ملکوتی فقیه را 

گویم بسوز گرچه نمرده است و زنده است

او چون کشید پای خود از جمع، دل بگفت

در سوگ صانعی دل آزادگان شکست

توضیح: مصرع آخر بر اساس حروف ابجد معادل ۱۴۰۹ است. وقتی آخرین حرف واژه "صانعی" را که حرف "ی" و معادل عدد ده می باشد از جمع فوق کسر کنید ۱۳۹۹ می شود.

این نکته ظریف از مصرع قبلی "او چون کشید پای خود از جمع..." به دست می آید. این جمله علاوه بر معنی ظاهری خود که عبارت است از رحلت کردن و از جمع جدا شدن، به نکته لطیف فوق اشاره دارد. بدیهی است تعبیر "پای کلمه" برای آخرین حرف آن کلمه، اصطلاح شایعی است.