جمعه هشتم اردیبهشت کارگردان و بازیگران فیلم «سگهای انباری» در جشنواره فیلم ترایبکا گرد هم آمدند. اکران «سگهای انباری» در سال ۱۹۹۲ سکوی پرتابی برای کوئنتین تارانتینو و ارائه تعریفی تازه از سینمای مستقل بود.
به گزارش جی پلاس، تارانتینو در جشنواره فیلم ترایبکا درباره «سگهای انباری» گفت: «اگر میتوانستم دوباره فیلم را بسازم شاید کار را اندکی متفاوت انجام میدادم.»
در حالی که اکنون نمایش «سگهای انباری» پس از ۲۵ سال از برجستگیهای جشنواره ترایبکا به شمار میرود، نخستین نمایش فیلم در سال ۱۹۹۲ در جشنواره فیلم ساندنس به هیچ وجه مطلوب نبوده است.
تارانتینو در این باره گفت: «نخستین نمایش فیلم فاجعه بود. در نخستین نمایش عمومی فیلم پروژکتورهای جشنواره لنز اسکوپ نداشت در حالی که فیلم اسکوپ بود و با این وجود من اجازه دادم که فیلم را نمایش دهند. تا اینجای کار به اندازه کافی بد بود اما در نقطه اوج فیلم چراغها روشن و سپس خاموش شدند و انگار به عمد و در راستای تعلیق بیشتر ناگهان برق قطع شد.»
کارگردان «داستان عامهپسند» در ادامه درباره نمایش فیلم در جشنوارههای مختلف در سراسر جهان گفت: «من پیش از آن حتی از لسآنجلس هم بیرون نرفته بودم چه رسد به اینکه به قارههای دیگر سفر کنم.در جشنوارهها بسیاری از مردم نمیدانند که قرار است چگونه فیلمی ببنند. آنها برنامه نمایش را میخوانند و درباره خلاصه فیلم اطلاعاتی دریافت میکنند و پس از آن به تماشای فیلم مینشینند. بنابراین قابل درک است اگر در جشنواره متوجه شوید که فیلم آن چیزی نیست که انتظارش را داشتید و سالن را ترک کنید.»
یکی از کارهای تارانتینو در جشنوارهها شمردن تعداد افرادی بود که سالن نمایش فیلم را ترک میکردند. به گفته تارانتینو در یک نمونه از این نمایشهای جشنوارهای ۳۳ نفر سالن سینما را ترک کردند.
البته فیلم «سگهای انباری» خیلی زود مورد توجه قرار گرفت و از سوی شرکت میراماکس اکران و به یکی از فیلمهای موفق تبدیل شد. «سگهای انباری» به دلیل خشونت عریان موجود در فیلم جنجالهای بسیاری نیز به پا کرد و تا سال ۱۹۹۵ توزیع آن برای نمایش خانگی در بریتانیا ممنوع بود.
«سگهای انباری» علاوه بر تارانتیو بازیگرانی چون استیو بوشمی و تیم راث را به شهرت و موفقیت رساند. تیم راث درباره «سگهای انباری» گفته بود: «این فیلم تغییری کلی در زندگی من به وجود آورد.»
یکی از بازیگرانی که پیش از بازی در «سگهای انباری» نیز در زمره ستارگان سینما قرار داشت، هاروی کیتل است. تارانتینو که از طرفداران کیتل بود، برای رساندن فیلمنامه به او تلاش زیادی کرد و سرانجام از طریق معلم بازیگری لارنس بندر تهیهکننده فیلم موفق شد فیلمنامه را به دست او برساند.
«سگهای انباری» سال ۱۹۹۲ در جشنواره فیلم کن نیز به نمایش درآمد.