به گزارش ایرنا معاون امور استان‌های صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران در آیینی که به همین مناسبت برگزار شد، اظهار داشت: استادان و هنرمندان تراز اول فارس در همه مراحل خلق، تولید و ساخت این اثر مشارکت دارند و تلاش ما بر این است که از بهترین، نام‌آور‌ترین و مجرب‌ترین عوامل در حوزه کارگردانی، تولید و ایفای نقش برای این مجموعه تلویزیونی استفاده شود.
علی دارابی ادامه داد: آثار تمدنی کشور ما در تعامل و ارتباطات جهانی گفت و گو محور، پشتوانه‌‌ای غنی به‌شمار می آید.
وی افزود: اگر در پی حفظ تمدن ایرانی اسلامی هستیم باید به آثار حافظ و سعدی و خواجوی کرمانی اهتمام ورزیم، زیرا این آثار گرانبها تصویری شفاف و روشن از گفت و گو، مدارا و صلح جویی ایرانیان در برابر جهانیان ترسیم می‌کند.
در ادامه این آیین از تمبر یادبود مجموعه تلویزیونی خورشیدهای سه گانه رونمایی شد.
این مجموعه تلویزیونی با هدف معرفی پیشینه تمدن و شناساندن مفاخر ملی ایران با سرمایه بنیاد آموزشی فرهنگی سید محمد صدر هاشمی‌نژاد، در مدت پنج تا هفت سال ساخته می‌شود.
عوامل این مجموعه تلویزیونی 90 قسمتی به زودی معرفی می‌شوند، همچنین مقرر شده شهرکی سینمایی برای ساخت این مجموعه در شیراز ساخته شود.
ابومحمد مصلِح الدین بن عبدالله نامور به سعدی شیرازی و مشرف الدین در سال 568 یا به برخی از روایت ها در 588 خورشیدی تولد یافت. آوازه این شاعر و نویسنده پارسی گوی ایران زمین بیشتر به خاطر نظم و نثر آهنگین، گیرا و قوی اوست.
جایگاه این شاعر نام آور سده هفتم هجری نزد اهل ادب تا بدان جاست که به وی لقب استاد سخن و شیخ اجل داده اند. آثار معروفش کتاب گلستان در نثر و بوستان در بحر متقارب و نیز غزلیات و دیوان اشعار اوست که به این سه اثر کلیات سعدی می گویند.
شیخ اجل سعدی به سیاحت و جهانگردی علاقه بسیاری داشت و به شهرهای خاور نزدیک و خاور میانه، هندوستان، مصر و شمال آفریقا سفر کرد و این جهانگردی به روایتی 30 سال به طول انجامید.
همان گونه که در تاریخ تولد این فخر ادبیات ایران زمین اختلاف نظر وجود دارد در مورد تاریخ وفات وی نیز دیدگاه ها متفاوت است و به استناد آنچه دراین مورد موجود است این ادیب بی بدیل ادبیات پارسی درسال 671خورشیدی چشم از جهان فرو بست.
خواجه شمس الدین محمد، ملقب به خواجه حافظ شیرازی و مشهور به لسان الغیب در سال 726 هجری قمری در شیراز تولد یافت.
این شاعر نامی در دوران جوانی بر بسیاری از علوم مذهبی و ادبی روزگار خود تسلط یافت و به یکی از مشاهیر علم و ادب دیار خود تبدل شد. وی در این دوره افزون بر اندوخته عمیق علمی و ادبی، قرآن را نیز کامل از حفظ داشت و از این روی تخلص حافظ بر خود نهاد.
حافظ که در مجامع بین المللی نیز شناخته شده است جز 2 سفر کوتاه به یزد و جزیره هرمز هرگز از شیراز خارج نشد. این غزلسرای شهیر در شعر وامدار شاعران پیش از خود، به ویژه شیخ اجل سعدی است.
این شاعر بلند آوزاه در سال 791 هجری قمری در شیراز به دیار باقی شتافت.
جمال‌الدین ابوعطا محمود بن محمود کرمانی معروف به خواجوی کرمانی در سال ۶۷۹ هجری در شهر کرمان متولد شد.
وی که از شاعران هم عصر با حافظ است از کرمان به شیراز آمد. از این شاعر کرمانی که آرامگاه او در دروازه قرآن شیراز است، چند منظومه به تبعیت از نظامی و همچنین دیوان غزل برجاست.
7375 /6118
انتهای پیام علی دارابی ادامه داد: آثار تمدنی کشور ما در تعامل و ارتباطات جهانی گفت و گو محور، پشتوانه‌‌ای غنی به‌شمار می آید.
وی افزود: اگر در پی حفظ تمدن ایرانی اسلامی هستیم باید به آثار حافظ و سعدی و خواجوی کرمانی اهتمام ورزیم، زیرا این آثار گرانبها تصویری شفاف و روشن از گفت و گو، مدارا و صلح جویی ایرانیان در برابر جهانیان ترسیم می‌کند.
در ادامه این آیین از تمبر یادبود مجموعه تلویزیونی خورشیدهای سه گانه رونمایی شد.
این مجموعه تلویزیونی با هدف معرفی پیشینه تمدن و شناساندن مفاخر ملی ایران با سرمایه بنیاد آموزشی فرهنگی سید محمد صدر هاشمی‌نژاد، در مدت پنج تا هفت سال ساخته می‌شود.
عوامل این مجموعه تلویزیونی 90 قسمتی به زودی معرفی می‌شوند، همچنین مقرر شده شهرکی سینمایی برای ساخت این مجموعه در شیراز ساخته شود.
ابومحمد مصلِح الدین بن عبدالله نامور به سعدی شیرازی و مشرف الدین در سال 568 یا به برخی از روایت ها در 588 خورشیدی تولد یافت. آوازه این شاعر و نویسنده پارسی گوی ایران زمین بیشتر به خاطر نظم و نثر آهنگین، گیرا و قوی اوست.
جایگاه این شاعر نام آور سده هفتم هجری نزد اهل ادب تا بدان جاست که به وی لقب استاد سخن و شیخ اجل داده اند. آثار معروفش کتاب گلستان در نثر و بوستان در بحر متقارب و نیز غزلیات و دیوان اشعار اوست که به این سه اثر کلیات سعدی می گویند.
شیخ اجل سعدی به سیاحت و جهانگردی علاقه بسیاری داشت و به شهرهای خاور نزدیک و خاور میانه، هندوستان، مصر و شمال آفریقا سفر کرد و این جهانگردی به روایتی 30 سال به طول انجامید.
همان گونه که در تاریخ تولد این فخر ادبیات ایران زمین اختلاف نظر وجود دارد در مورد تاریخ وفات وی نیز دیدگاه ها متفاوت است و به استناد آنچه دراین مورد موجود است این ادیب بی بدیل ادبیات پارسی درسال 671خورشیدی چشم از جهان فرو بست.
خواجه شمس الدین محمد، ملقب به خواجه حافظ شیرازی و مشهور به لسان الغیب در سال 726 هجری قمری در شیراز تولد یافت.
این شاعر نامی در دوران جوانی بر بسیاری از علوم مذهبی و ادبی روزگار خود تسلط یافت و به یکی از مشاهیر علم و ادب دیار خود تبدل شد. وی در این دوره افزون بر اندوخته عمیق علمی و ادبی، قرآن را نیز کامل از حفظ داشت و از این روی تخلص حافظ بر خود نهاد.
حافظ که در مجامع بین المللی نیز شناخته شده است جز 2 سفر کوتاه به یزد و جزیره هرمز هرگز از شیراز خارج نشد. این غزلسرای شهیر در شعر وامدار شاعران پیش از خود، به ویژه شیخ اجل سعدی است.
این شاعر بلند آوزاه در سال 791 هجری قمری در شیراز به دیار باقی شتافت.
جمال‌الدین ابوعطا محمود بن محمود کرمانی معروف به خواجوی کرمانی در سال ۶۷۹ هجری در شهر کرمان متولد شد.
وی که از شاعران هم عصر با حافظ است از کرمان به شیراز آمد. از این شاعر کرمانی که آرامگاه او در دروازه قرآن شیراز است، چند منظومه به تبعیت از نظامی و همچنین دیوان غزل برجاست.
7375 /6118
کپی شد
