این سومین کتاب این شاعر و روزنامه نگار شیرازی است که در دولت روحانی موفق به دریافت مجوز انتشار شده است. در اولین روز از افتتاح نمایشگاه کتاب فارس معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در بازدید از غرفه نشریات بین المللی خبر از میان برداشتن موانع موجود بر سر راه حوزه نشر را یکی از بزرگ ترین دستاوردهای دولت دهم و یازدهم دانست و اظهار امیدواری کرد که امیدهای شکل گرفته در حوزه فرهنگ تداوم یافته و بیش از پیش تقویت شود.
فرنگیس شنتیا شاعر مجموعه های سه گانه منتشر شده در دولت یازدهم و دوازدهم نیز در جریان این بازدید انتشار سه گانه های خود و کتاب هایی از این دست را نشانگر منعطف شدن فضای چاپ و نشر در برابر مطالبات فعالان حوزه فرهنگ و هنر دانست و افزود: امیدی که امروز از آن به عنوان یک کلید واژه سیاسی یاد می شود برای ما اهالی فرهنگ و رسانه از هر قشر و گروه اجتماعی دیگر ملموس تر است و آن چه از آن به عنوان روزگار شکستن قلم ها و دوختن دهان ها یاد می شود تجربه جانکاهی بود که فعالان این حوزه در سال های نه چندان دور آن را تا مغز استخوان چشیدند و دم بر نیاورند.
به گزارش خبرنگار ما در جریان این برنامه محمد تقی زرین چنگ معاون سردبیر «خبرجنوب» به طرح دیدگاه های ادبی خود نسبت به کتاب «اوی من» پرداخت که از نظرتان می گذرد:
در کتاب «اوی من» زمان شعر متغیر است. روح کلام با خواننده ارتباط پیدا می کند و ... وقتی که همه چیز، همه کس و همه ادعاها را به محاکمه می کشد. دوستی ها را سرپوشی برای پنهان کردن نیات نابخردانه و روابط ظاهری و عاطفی را نقابی برای پنهان ساختن ماهیت های نداشته قشنگ توصیف شده. پارادوکس های جدید به همراه ترکیبات شناخته شده از نظر معنی ولی متفاوت با معنای اصلی بلکه ساختن معانی دیگری از هر کلمه که در بطن آن نهفته است، مثلاً انسانی که فقط دهان است. با انگشتان دراز... که این عین تجسم بیهودگی و بیهوده خواهی که نه که عین تجسم خودخواهی است. وقتی به خلسه نگاه می کنی آرایه ذم شبیه به مدح و مدح شبیه به ذم در بهترین صورت خودنمایی می کند. آن گاه که زیبایی... این واژه قشنگ با صفت دردناک توصیف می شود.
«تو به طرز زیبایی دردناک هستی»
خواننده می ماند که ... زیبایی را قبول کند یا شدت آن را به صورت کاملاً دردناک؟! و در شعر زیبای سرکار خانم فرنگیس شنتیا در دفتر سوم شعر ایشان همین زیبایی در جای دیگری و در شعر «دلشده» همراه با صفت مغلوب شکنجه پیش می برد و در ادامه آن، شاعر به تلمیح های دلنشینی می پردازد تا آن جا که به داستان یوسف پیامبر و پیراهن ایشان نگاهی نه انکاری بلکه با دیدی جدید از نظر تعبری نو شده و کلام زیبای «موهایم از نوازش انگشتانت کوتاه» و قرار دادن «هذیان» در برابر «عشق» که باید خواند...
تفاوت در تعابیر شعرهای این شاعر که به نوعی قالب شکنی کرده رنگ بسیار جدیدی به خود می گیرد. «واژه دامن که همراه با علف های خود رو» گره خورده و انسان هایی که علی رغم نامشان، در پشت هر نقاب چهره واقعی آنان نهفته و تعریف شد، پرده از رازی مانا و نگفته ای از کنش ها و عمل هایی دارد که ظاهراً می توان آن را به تعبیری «وضع شیئی در غیر ما وضع له» دانست. سخن بسیار است شاید بتوان دو برابر حجم مجموعه را به بحث نشست حتی بدون یک کلمه تکراری موفقیت این شاعر متفاوت را از خدا خواهانم.
بر پایه این گزارش، کتاب «در انفرادی آفتاب»، «بغض های نارس» و «اوی من» سه گانه های سروده شده از فرنگیس شنتیا هستند که از سال 94 تا کنون مجوز چاپ دریافت کرده و از سوی انتشارات فصل پنجم منتشر شده اند.
در بخشی از کتاب «اوی من» می خوانیم:
اگر تو نبودی باید چه می کردم؟
سال های سر بریدن بود
سال های به خانه ریختن
سال های شلاق براستخوان کشیدن
و شهر بی فریاد
گلو درد چرکی داشت
اگر تو نبودی
چه کسی می خواست جای دندان های ریخته من گندم بکارد؟
و درد کبود مشت های مکرر را
در فصل ممنوعه پرواز شفا بخشد؟
مرا جان پناهی ببخش
تو را به هر نام اعظمی
که به چشم های روشنت می آید
مرا دوباره جان پناهی ببخش
من زخم های وخیم تری هم دارم
که نمی دانی
46
