باستان‌شناسان بخشی از اسکلت نوعی ماهی از رده خزنده‌سانان را کشف کرده‌اند که در زمان مرگ باردار بوده و گمان می‌رود که بین 6 تا 8 جنین کوچک بین دنده‌های او مشاهده می‌شود.

به گزارش سرویس علم و فناوری جی‌پلاس، باستان‌شناسان دانشگاه منچستر در سال 2010 در حوالی «ویتبی، در شمال یورکشایر» موفق به کشف خزنده‌ای از گروه ماهی‌های خزنده‌سانان شدند که در اوایل دوره ژوراسیک می‌زیسته است. محققان معتقدند که این خزنده‌های آبی قلمروی دریاهای آن دوره را در اختیار خود داشته‌اند.

این خزنده‌ها به جای خوابیدن روی تخم، زنده‌زا بوده‌ و حتی برای به دنیا آوردن نوزادان خود نیازی به خارج شدن از آب نداشتند. آنها گوشتخوار بودند و از سایر خزنده‌ها، ماهی‌ها و بی‌مهرگانه دریا چون سرپایان مرکب مانند تغذیه می‌کردند.

فسیل‌های این ماهی خزنده‌سان در انگلیس به وفور یافت می‌شود اما اغلب در صخره‌های ژوراسیک بریتانیا کشف شده‌اند. با وجود این، دانشمندان تنها 5 نمونه از این خزنده را به همراه جنین‌های داخل شکم پیدا کرده‌اند که همه آنها از صخره‌های ژوراسیک در جنوب غربی انگلیس جمع‌آوری شده‌اند که بین 190 تا 200 میلیون سال قدمت دارند. اما این اولین باری است که اسکلت‌های این خزنده در یورکشایر کشف می‌شود.

باستان‌شناسان صدها اسکلت این خزنده و سایر خزنده‌های دریایی را در صخره‌های ژوراسیک یورکشایر یافته‌اند. این اسکلت جدید علاوه بر این که اولین اسکلت ماهی خزنده‌سان دارای جنین به شمار می‌رود که در این منطقه به دست آمده، جوان‌ترین خزنده از این خانواده است که در شکم خود جنین داشته که متعلق به عصر توآرسین دوره ژوراسیک بوده است.

این نمونه کشف شده، تخت سنگ کوچک سیقلی است که به دو نیم تقسیم شده که در بدنه آن چند دنده بزرگ و چند رشته از مهره‌ها و استخوان‌های این خزنده را می‌توان مشاهده کرد. باستان‌شناسان تخمین زده‌اند که دست‌کم 6 جنین داخل شکم این خزنده وجود داشته اما ممکن است این تعداد به 8 جنین هم برسد.

برخی معتقدند که این موارد ممکن است محتویات شکم جانور باشد اما بعید به نظر می‌رسد که این خزنده 6 تا 8 جنین را در یک زمان بلعیده باشد. همچنین اگر این موارد، محتویات معده خزنده باشد، دانشمندان هیچ زخمی ناشی از اسید معده در شکم او نیافتند که مبنی بر غذا خوردن جانور بوده باشد.

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.