داده‌های دو فضاپیما می‌توانند به دانشمندان کمک کنند تا درک بهتری در مورد میدان مغناطیسی زهره داشته باشند.
جی پلاس، وقتی فضاپیما‌ها برای بازدید از سیارات دوردست منظومه شمسی پرتاب می‌شوند، به ندرت مستقیما از زمین به سمت هدف خود می‌روند.
باشگاه خبرنگاران جوان نوشت؛ به دلیل مدار سیارات و محدودیت‌های سوخت، فضاپیما‌ها اغلب از سیارات دیگری که محل گذر آن‌ها است، استفاده می‌کنند تا کمک گرانشی آن‌ها را در مسیر خود به کار ببرند.
این بدان معنا است که فضاپیما‌ها مکررا از نزدیکی سیاراتی پرواز می‌کنند که تمرکز اصلی آن‌ها نیست.
پژوهشگران هیچ فرصتی را برای یادگیری در مورد سیارات دیگر از دست نمی‌دهند. بنابراین، فضاپیما‌ها معمولا هنگام عبور از نزدیکی این سیارات، تا آن جا که می‌توانند به بررسی آن‌ها می‌پردازند.
به عنوان مثال، هر دو فضاپیمای «بپی‌کلمبو» (BepiColumbo) که برای بررسی عطارد و فضاپیمای «سولار اوربیتر» (Solar Orbiter) که برای بررسی خورشید طراحی شده‌اند، اخیرا از نزدیکی سیاره زهره عبور کرده‌اند. پژوهشگران اکنون در حال ترکیب داده‌های هر دو ماموریت هستند تا اطلاعات بیشتری را در مورد زهره و میدان مغناطیسی آن به دست آورند.
هر دو فضاپیما در اوت ۲۰۲۱ در عرض چند روز از کنار سیاره زهره عبور کردند و به دانشمندان امکان دادند تا با استفاده از هشت حسگر گوناگون، دیدی از سیاره را از دو موقعیت مختلف داشته باشند. آن‌ها به ویژه به میدان مغناطیسی سیاره علاقه داشتند؛ زیرا برخلاف زمین، میدان مغناطیسی ذاتی ندارد، اما تعامل باد خورشیدی با جو آن، چیزی را ایجاد می‌کند که به آن «مگنتوسفر القایی» (Induced magnetospheres) می‌گویند.
سولار اوربیتر، باد‌های خورشیدی را که در حال نزدیک شدن به زهره هستند، بررسی کرد. این در حالی بود که بپی‌کلمبو به بررسی دنباله میدان مغناطیسی القایی پرداخت.
«موآ پرسون» (Moa Persson)، پژوهشگر «دانشگاه توکیو» (UTokyo) و پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: این مجموعه دوگانه، مشاهدات بسیار ارزشمندی را در بر دارد؛ زیرا شرایط باد خورشیدی بررسی‌شده توسط سولار اوربیتر بسیار پایدار بود. این بدان معنا بود که بپی‌کلمبو، دید کاملی را از مناطق مختلف درون غلاف مغناطیسی و مگنتوسفر داشت؛ بدون این که نوسانات ناشی از فعالیت خورشیدی مختل شوند.
پژوهشگران دریافتند که مگنتوسفر از جو سیاره در برابر فرسایش ناشی از باد‌های خورشیدی محافظت می‌کند. این موضوع می‌تواند به ما در درک بیشتر شرایط زیست‌پذیری کمک کند.
این موضوع نشان می‌دهد که وقتی داده‌ها با فضاپیمایی که از کنار سیاره‌ای عبور می‌کند جمع‌آوری می‌شوند، علم چقدر ارزشمند است.
«نیکلاس آندره» (Nicolas Andre)، از پژوهشگران این پروژه گفت: نتایج مهم این مطالعه نشان می‌دهند که چگونه روشن کردن حسگر‌ها در طول پرواز می‌تواند به ارائه علم منحصربه‌فرد کمک کند.
