مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم به مناسبت چهاردهم و پانزدهم خرداد سالروز رحلت ملکوتی امام خمینی (س) و قیام خونین 15 خرداد بیانیه ای صادر کرد.
به گزارش جماران، متن این بیانیه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
فرارسیدن سی و یکمین سالگرد درگذشت بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی و یوم الله پانزدهم خرداد را به ملت شریف ایران و خانواده‌های شهیدان انقلاب اسلامی به ویژه شهدای پانزده خرداد تسلیت می‌گوییم.
پانزدهم خرداد از روزهای ماندگار در تاریخ ایران و روز سمبل مبارزه با استبداد، دیکتاتوری و استکبار و روز تقابل عدل و ظلم در تاریخ این کشور است. پانزده خرداد روزی است که ملت ایران در برابر حاکمیت مطلقه و فرمانروایی فردی و سلطنت مطلقه شاه ایستاد و خواهان آزادی، عدالت اجتماعی و حاکمیت بر سرنوشت خویش شد .
حضرت امام خمینی راهی را که برگزیده بود و ملت را همراه خود می‌دید رها نکرد و سرانجام پس از پانزده سال بساط سلطنت را برچید و برای نخستین بار حاکمیت کشور بر اساس رای مردم در این کشور محقق شد و جمهوری اسلامی تاسیس گردید .
امروز که بیش از سی سال از رحلت رهبر بزرگوار انقلاب می‌گذرد، باید آرمان‌ها و وعده‌هایی را که او به ملت داده بود، بازخوانی کرد و اهداف او دوباره بررسی شود که تا چه میزان آن اهداف محقق شده و چقدر آن آرمان‌ها بر باد رفته است؟
بی شک استقلال، آزادی، اتکا به رای مردم و تحقق عدالت اجتماعی از اهداف امام خمینی و کسانی که در این نهضت به دنبال او بودند، به شمار می‌رفت؛ ولی هزار افسوس که برخی نخبگان، دلسوزان و پیروان راستین این اهداف، به خاطر سیاست‌های نادرست انحصار طلبانه حذف شدند و به انزوا رفتند؛ کوته نظران عرصه را بر طرفداران واقعی انقلاب تنگ کردند و عده‌ای فرصت‌طلب با شعارهای توخالی در نظام و انقلاب نفوذ کردند. در نتیجه، ملت به جای برخورداری از عدالت اجتماعی و آزادی‌های مشروع در قانون اساسی، با اختلاس و سلطان‌های سکه و ارز و ماشین و غیره روبرو شد و روز به روز پرونده‌های رانت‌خواری و اختلاس را مشاهده کرد. چرا بین آنچه در این روزگار وجود دارد و بین آنچه مرحوم امام در پی آن بود این قدر فاصله افتاده است؟ چه کسانی باید پاسخ دهند و چرا مردم پاسخی نمی‌شنوند؟
تحلیلگران در این ایام، باید اهداف انقلاب و امام را بازخوانی کنند و برای جوانانی که هر روز به انقلاب و نظام بدبین می‌شوند، تبیین کنند که عیب‌ها و نارسایی‌های کنونی، در اهداف انقلاب و امام نبوده است؛ بلکه اشکال از تحریف و نفوذی است که در سال‌های اخیر صورت گرفته و یاران واقعی انقلاب یکی پس از دیگری به انزوا کشانده شده‌اند. آخرین نمونه آن، طرد نخبگانی است که برای مجلس یازدهم نام‌نویسی کردند و تیغ تیز نظارت استصوابی راه را بر آنان سد کرد؛ نظارتی که انقلاب را از مسیر اصلی خود، که اتکا به خواست اکثریت مردم بود، بازداشت. نباید غافل بود از این که برخی افراد از روزهای نخست انقلاب با آرمان‌های امام سرِ سازش نداشتند و چیزی به نام جمهوریت را برخلاف اسلام می‌دانستند و گروهی دیگر اسلام را در کنار جمهوریت قبول نداشتند. این دو لبه قیچی همواره جمهوری اسلامی را در مضیقه قرارداده و برترین شعار امام و انقلاب را به حاشیه رانده است.
مجمع مدرسین و محققین در سالروز وقایع چهاردهم و پانزدهم خرداد، ضمن اظهار تسلیت به ملت ایران، بر این باور است که باید جریان‌هایی را که با انقلاب نبودند یا در تقابل با امام و اراده ملت بودند و الان خود را میراث‌دار انقلاب می‌دانند، باز شناسی کرد و اداره کشور در انحصار گروه خاصی قرار نداشته باشد تا جریان‌های همراه با امام و مردم بتوانند در یک فضای باز و رقابتی به خواست مردم جامه عمل بپوشانند؛ آزادی، استقلال و جمهوریت نظام معنای واقعی خود را باز یابد و در سیاست‌گزاری‌های کلان سیاسی و اقتصادی که تا کنون راه به جایی نبرده است، تجدید نظر شود.
مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم
