روستای آبکان در بحران بی‌آبی آبکان بی‌نصیب از ثروت‌های تنها بندر اقیانوسی کشور

روستای آبکان با وجود قرار گرفتن در تنها بندر اقیانوسی کشور و وجود فرصت های شغلی، کارآفرینی و رفاهی فراوان با بحران بی‌آبی، بیکاری و فقر دست و پنجه نرم می‌کند و صدای مردم این روستا به گوش مسئولان شهرستانی و استانی نمی رسد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، شهرستان چابهار با بیش از 430 روستا درصد زیادی از حاشیه نشینی را به خود اختصاص داده و با بحران کم آبی  و پدیه هایی نظیر خشکسالی و حاشیه نشینی مواجه است.

در دنیا مرسوم است سود و آبادانی توسعه یک منطقه ابتدا به مردم آن منطقه میرسد ولی در چابهار اینگونه نیست و بعضی از مردم برای اشتغال هنوز به همان مشاغل سنتی گذشته مشغول هستند.

این بار به چابهار می روم برای تهیه گزارش از روستایی که هنوز ندیده ام ولی تصوراتی که نقل شده درک‌اش را برای من به عنوان یک خبرنگار سیستان و بلوچستانی کمی سخت کرده است.

علیرغم جاذبه‌های فراوان گردشگری و فرصت های ثروت آفرینی تنها بندر اقیانوسی ایران، که می‌تواند سایه فقر و محرومیت  را از سر روستاییان کم کند، باز هم مردم روستاهای اطراف چابهار با بحران بی‌آبی، بیکاری،خشکسالی،حاشیه نشینی ،خانه های فرسوده و مدارس کپری دست و پنجه نرم می‌کنند.

از فرصت های بی‌نظیر ثروت آفرینی کریدور شرق به غرب برای آبادانی 430 روستای آن کمتر استفاده شده و روستاهای چابهار از لحاظ رفاهی نه تنها از دیگر روستاهای استان بهتر نبوده بلکه در شرایط بدتری به سر می برند.

آب به عنوان مایه حیات و نیاز اولیه هر انسان حق حداقلی تمامی مردم است که متاسفانه مردم 400 روستای چابهار با بحران بی آبی و کم آبی مواجهند .

 به روستای آبکان از توابع چابهار رفتم روستایی که راه های خاکی و خانه های کپری خوش آمد گوی چشمان رهگذران از این روستاست .

پس از پرس و جو متوجه شدم این روستا در 5 کیلومتری منطقه آزاد چابهار قرار دارد .

وارد روستا که شدیم کودکان با پای برهنه و لبخند بر لب به سمت‌مان آمدند و در حالیکه دست‌مان را گرفته بودند، خانه های‌شان را نشان‌مان دادند.

سر صحبت را باز کردم از یکی از دختران 7 ساله که " زینب رنود " نام داشت. از وضعیت مدرسه در این روستا پرسیدم، زینب در حالیکه برادر کوچکتر خود را بر دوش گرفته بود پاسخ داد:" ما یک مدرسه در این روستا داریم،دیوار این مدرسه زمستان پارسال بخاطر سیل خراب شده و هنوز درست نشده است".

سال گذشته به دلیل بارندگی و سیل روستای آبکان به صورت کامل تخلیه شد و مردم این روستا خسارات فراوانی را متحمل شدند.

پس از دقایقی مادران‌شان به استقبال‌مان آمدند و با لهجه شیرین بلوچی شروع به صحبت کردند.

یکی از زنان 20 ساله روستا می‌گفت:" زمستان پارسال باران شدید و سیل باعث شد تمام وسایل خانه‌های‌مان زیر آب برود و سقف خانه های‌مان خراب شود".

وی در پاسخ به این سئوال که آیا در برابر جبران خسارات سیل اقدامی صورت گرفت یا خیر گفت:" فقط هلال احمر به داد مردم رسید!!" 

*بیکاری چاشنی زندگی مردم روستای آبکان

با وجود شرکت‌ها و کارخانه‌های صنعتی متعدد اطراف روستای آبکان، درامدزایی گردشگری و دریایی در چابهار باز هم مردم روستا سخن از بیکاری به میان می آورند.

نور بی‌بی 70 ساله یکی از ساکنین این روستا که در خانه‌ای کپری زندگی می‌کرد و با پختن نان و سوزن دوزی زندگی می‌گذراند، از وضعیت نابسمان اشتغال در این روستا و از بیکاری فرزندان و بلاتکلیفی نوه‌های خود سخن می گفت. 

یکی دیگر از زنان روستا در حالیکه نان را به تنور انداخته و مشغول پخت آن بود می گفت:" من 4 فرزند پسر دارم که سربازی رفته و ازدواج کردند اما هیچ راه درآمدی ندارند و تنها با یارانه خرج زندگی خود را می دهند"

یکی از پسران روستا که "عارف رنون" نام داشت در پاسخ به سئوالاتی راجب وضعیت اشتغال مردان این روستا گفت: "مردان این روستا اکثرا بیکار هستند و بعضی هم در کارخانه‌های نزدیک روستا و روستای تیس مشغول به کارند ، ما با یارانه زندگی خود را می گذرانیم"

دختران این روستا با سوزن دوزی و فروش صنایع دستیشان کسب درآمد می کردند و کمک حال پدران خود بودند.

*روستای آبکان در بحران بی آبی

کمی جلوتر که رفتم زنانی را دیدم که بوسیله طناب و یک حلب از حوض آب می کشیدند . 

یکی از زنان می گفت:" این روستا آب لوله کشی ندارد و هر نفر روزانه 15 لیتر سهمیه آب دارد اما این مقدار آب برای خانواده ها کافی نیست و مجبوریم از‌ تانکر های شخصی آب بخریم." 

"بی بی رنود" می گفت: "مجبوریم هفته ای 15 هزارتومان برای خریدن آب از تانکرهای شخصی بدهیم که این مبلغ برای ما زیاد است" 

رئیس شورای روستای آبکان در تکمیل این مباحث در گفتگو باخبرنگار ایلنا ، گفت: "زمانی که جمعیت روستای آبکان 45 خانوار بوده ، طبق سهمیه بندی مردم روستا ماهیانه 7 سرویس تانکر آب دریافت می کردند که در حال حاضر با توجه به رشد جمعیت روستا و وجود

65 خانوار این میزان به 5 تانکر کاهش یافته و کفاف زندگی مردم را نمی دهد."

حسین رنود با اشاره به اینکه خرابی راه های روستای آبکان مانع آبرسانی تانکرها به درب منازل روستایی می شود، اظهار داشت: "با توجه به فرسودگی تانکرهای آبرسانی و خرابی راه های روستایی میزان سهمیه آب دریافتی ساکنین روستا کاهش یافته و مردم به ناچار از تانکرهای خصوصی آب دریافت میکنند."

وی در ادامه‌گفت:" آبی که در چاه ها و حوض انبار های منازل روستایی نگهداری می شود به هیچ وجه بهداشتی و قابل شرب نبوده و سلامت بسیاری از کودکان و روستاییان آبکان را به خطر انداخته است."

حال این سوال پیش می آید که با وجود آب های اقیانوسی در بندر چابهار چرا از فرصت های شیرین کردن آب دریا و لوله کشی برای رفاه حال روستاییان استفاده نمی شود؟

*عدم پاسخگویی ادارات چابهار به درخواست اشتغال روستاییان آبکان

رئیس شورای آبکان با اشاره به وضع نابسمان اشتغال در این روستا ، خاطر نشان کرد: " بسیاری از جوانان روستای آبکان تحصیلکرده و سربازی رفته اند اما با وجود ارسال درخواست های فراوان جذب این افراد، به فرمانداری ،منطقه آزاد و پتروشیمی، تا این لحظه هیچ پاسخی دریافت نشده است."

حسین رنود در ادامه ‌گفت: " در صورت جذب تعدادی از روستاییان در کارخانه ها و شرکت های صنعتی منطقه آزد چابهار، اقتصاد مردم روستای آبکان به رونق خواهد افتاد."

*کمبود فضای آموزشی در روستای آبکان 

رئیس شورای آبکان اذعان داشت:"مدرسه روستای آبکان یک کلاسه بوده و در یک شیفت دایر است و وجود 37 دانش آموز پایه اول تا ششم  آموزش  را برای معلمین این روستا دشوار کرده است."

رنود با بیان اینکه معلمین به ناچار برخی از کلاس های خود را در سایه درختان برگزار می کنند ، گفت: "مدرسه یک کلاسه روستای آبکان پیش از سیل  سال گذشته تخریب شده بود که با کمک های مردم روستا بازسازی شد."

رنود خاطر نشان کرد: "پس از بارندگی های شدید و سیل سال گذشته دیوارها و سقف این مدرسه فرسوده شده و شروع به ریزش کرده و توجه مسوولین را می طلبد."

*روستای آبکان خانه بهداشت ندارد 

رییس شورای روستای آبکان گفت:" این روستاخانه بهداشت نداشته و مردم برای تامین خدمات درمانی خود به ناچار به روستاهای اطراف مراجعه می کنند ." 

 این تنها گوشه ای از مشکلاتی بود که در کلمات می گنجید .

چهره‌های رنگ پریده ،نشانه های سوء تغذیه و بی رمقی راز نهفته درون کودکان آبکان را هویدا می‌کرد.

این شرح حال یکی از روستاهای شهرستان چابهار بود و قطعا در حاشیه شهر و حدود 430 روستای دیگر گفتنی ها و شنیدنی های بسیاری از دردهایشان دارند.

اگر از فرصت های ایجاد اشتغال در چابهار به خوبی استفاده شود هیچ یک از روستاییان با مشکلات این چنینی مواجه نخواهند بود.

شهرستان چابهار جاذبه‌های بکر و منحصر بفردی برای گردشگری دارد که با ورود گردشگران می‌توان اقتصاد روستاییان و مردم این شهرستان را به رونق درآورد و به زندگی‌شان روح حیات بخشید‌.

گزارش از: فائقه راغی