به گزارش ایرنا از سال 1373 کلنگ راه آهن زاهدان - بم - کرمان به زمین زده شد اما به دلیل تخصیص نیافتن به موقع اعتبارات این خط آهن در سال 1389 به بهره برداری رسید و مسافران توانستند با استفاده از ظرفیت ریلی به جنوب شرق کشور سفر کنند اما از آنجایی که مسیر این خط آهن از کویر لوت می گذرد در قسمتی از این مسیر ریزگردها به عنوان معضلی همیشگی وجود دارند به طوری که به گفته مسافران هنگام عبور از این منطقه گرد و خاک فضای کوپه ها را در برمی گیرد.
علاوه بر این زمان وزش توفان در این منطقه به دلیل حجم بالای شن و ماسه قسمتی از این محور مسدود می شود و حرکت قطار با تاخیر و کندی صورت می گیرد به طوری که در چند روز گذشته نیز شاهد انسداد این مسیر و سرگردانی 10 ساعته قطار زاهدان - تهران بودیم.
هزینه بالای نگهداری، تعمیر و تجهیز این محور که حجم زیادی از آن فقط برای 70 کیلومتر صرف می شود این سئوال را به ذهن متبادر می کند که چرا در مطالعات این طرح موقعیت جغرافیایی منطقه در نظر گرفته نشده تا ساخت این خط با طراحی های جدید و متناسب با موقیعت منطقه انجام گیرد همانگونه که در کشورهای دارای کویر مانند عربستان شاهد ساخت پل در محورهای ریلی در مناطق دارای ماسه بادی و مستعد توفان شن هستیم.
با این حال اگر چه علاج واقعه قبل از وقوع انجام نشده است برای جلوگیری از این مشکلات طرح های کوتاه مدت مانند مالچ پاشی یا کاشت درخت در این محور برای جلوگیری از ماسه های بادی پیشنهاد و حتی اجرایی شده است اما به گفته مدیرکل راه آهن پاسخگو نیست و باید به فکر راهکار دائمی برای حل این مشکل بود.
** تونل مصنوعی به بن بست خورد
ساخت تونل مصنوعی یکی از راهکارهای اساسی برای مقابله با این مشکل بود که در سال 95 به پیشنهاد راه آهن جنوب شرق مطرح و تایید شد اما به دلیل نبود پیمانکار با رتبه مورد نیاز این طرح عملیاتی نشد.
مدیرکل راه آهن جنوب شرق کشور در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: وجود شن های روان و ماسه های بادی یکی از مشکلات همیشگی در حوزه شوره گز و رودشور است که به خصوص در زمان وزش باد شدت یافته و فعالیت کارکنان راه آهن را چند برابر می کند.
مجید ارجونی افزود: 70 کیلومتر از مسیر خط آهن زاهدان- بم در منطقه ماسه گیر قرار دارد که 20 کیلومتر آن در حد فاصل ایستگاه شوره گز تا رود شور بحرانی ترین نقطه در این مسیر است.
وی با اشاره به اقدامات انجام شده برای مهار شن ها و ماسه های روان گفت: تاکنون اقداماتی مانند مالچ پاشی، درخت کاری و ایجاد موانع بر سر راه شن ها در محدوده خط آهن در دستور کار راه آهن قرار گرفته است اما هیچ یک از این راهکارها تاکنون مثمر نبوده است و مشکل شن های روان همچنان وجود دارد.
ارجونی تصریح کرد: طرح ایجاد تونل مصنوعی یا به اصطلاح گالوری به عنوان یک طرح جدید برای مهار دائمی شن ها و ماسه های روان در منطقه بحرانی از طرف راه آهن کشور ارائه و در سال 95 برای تعیین پیمانکار به مناقصه گذاشته شد اما فقط یک پیمانکار برای انجام این طرح داوطلب بود.
مدیرکل راه آهن جنوب شرق کشور ادامه داد: با این حال از پیمانکار متقاضی دعوت کردیم تا مدارک و سوابق خود را ارائه دهد اما متاسفانه این پیمانکار رتبه لازم برای انجام طرح تونل مصنوعی را نداشت به همین دلیل از همان زمان این طرح متوقف شد.
وی با بیان اینکه پیشنهاد برگزاری مجدد مناقصه را مطرح کردیم، خاطر نشان کرد: در این طرح به صورت آزمایشی برای 800 متر از 20 کیلومتر منطقه بحرانی تونل مصنوعی ساخته می شود.
ارجونی با اشاره به هزینه بر بودن این طرح تصریح کرد: هزینه پیش بینی شده برای ساخت 800 متر تونل مصنوعی حدود 12 میلیارد تومان است.
**ماهانه یک میلیارد تومان هزینه نگهداری و تعمیر
وی به هزینه های تعمیر و نگهداری خطوط آهن میرجاوه- زاهدان- شوره گز اشاره کرد و گفت: 250 نفر نیرو علاوه بر مهار ماسه ها و شن های روان تمامی مسائل مربوط به حفاظت و نگهداری خطوط آهن در این محور را انجام می دهند.
مدیرکل راه آهن جنوب شرق کشور خاطرنشان کرد: راه آهن ماهیانه 900 میلیون تا یک میلیارد تومان برای تعمیر و نگهداری 324 کیلومتر خطوط آهن در این محور هزینه می کند که با شرایط موجود اقتصادی و اعتباری هزینه ای کمرشکن است.
ارجونی ادامه داد: برای جمع آوری و دورسازی تپه های ایجاد شده از ماسه بادی در دو طرف ریل حداقل به 10 کامیون و 15 دستگاه لودر نیاز است تا ظرف مدت 15 روز این ماسه ها به نقاط دیگر منتقل شوند اما خودروهای در اختیار راه آهن برای این کار کافی نیست.
وی با بیان اینکه از دیگر دستگاه های اجرایی در این زمینه طلب همکاری شده است، گفت: متاسفانه ارگان هایی که می توانستند این خودروها را در اختیار راه آهن قرار دهند همکاری لازم را نداشتند به همین دلیل با امکانات موجود فقط می توانیم این مشکل را به صورت روزانه حل کنیم و از آنجایی که ماسه های بادی در دو طرف ریل جمع شده است هر روز انرژی و منابع ما صرف مشکلات روزانه می شود.
کاهش سرعت قطار، احتمال خروج قطار از ریل و وقوع حوادث ناگوار، سرگردانی مسافران، نبود خدمات رفاهی برای مسافران گرفتار در حادثه شن های روان (شوره گز) و هزینه های هنگفت ماهانه برای جمع آوری و انتقال ماسه بادی از عواقب ناخوشایند حرکت شن های روان در مسیر ریل راه آهن در محدوده شوره گز است.
دوری مسافت زاهدان تا مرکز کشور، هزینه های هنگفت مسافرت های هوایی و استقبال مردم سیستان و بلوچستان از مسافرت با قطار ایجاب می کند مسئولان برای حل مشکل ماسه بادی در خطوط ریلی چاره اندیشی لازم را انجام دهند.
9908** 6081
انتهای پیام علاوه بر این زمان وزش توفان در این منطقه به دلیل حجم بالای شن و ماسه قسمتی از این محور مسدود می شود و حرکت قطار با تاخیر و کندی صورت می گیرد به طوری که در چند روز گذشته نیز شاهد انسداد این مسیر و سرگردانی 10 ساعته قطار زاهدان - تهران بودیم.
هزینه بالای نگهداری، تعمیر و تجهیز این محور که حجم زیادی از آن فقط برای 70 کیلومتر صرف می شود این سئوال را به ذهن متبادر می کند که چرا در مطالعات این طرح موقعیت جغرافیایی منطقه در نظر گرفته نشده تا ساخت این خط با طراحی های جدید و متناسب با موقیعت منطقه انجام گیرد همانگونه که در کشورهای دارای کویر مانند عربستان شاهد ساخت پل در محورهای ریلی در مناطق دارای ماسه بادی و مستعد توفان شن هستیم.
با این حال اگر چه علاج واقعه قبل از وقوع انجام نشده است برای جلوگیری از این مشکلات طرح های کوتاه مدت مانند مالچ پاشی یا کاشت درخت در این محور برای جلوگیری از ماسه های بادی پیشنهاد و حتی اجرایی شده است اما به گفته مدیرکل راه آهن پاسخگو نیست و باید به فکر راهکار دائمی برای حل این مشکل بود.
** تونل مصنوعی به بن بست خورد
ساخت تونل مصنوعی یکی از راهکارهای اساسی برای مقابله با این مشکل بود که در سال 95 به پیشنهاد راه آهن جنوب شرق مطرح و تایید شد اما به دلیل نبود پیمانکار با رتبه مورد نیاز این طرح عملیاتی نشد.
مدیرکل راه آهن جنوب شرق کشور در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: وجود شن های روان و ماسه های بادی یکی از مشکلات همیشگی در حوزه شوره گز و رودشور است که به خصوص در زمان وزش باد شدت یافته و فعالیت کارکنان راه آهن را چند برابر می کند.
مجید ارجونی افزود: 70 کیلومتر از مسیر خط آهن زاهدان- بم در منطقه ماسه گیر قرار دارد که 20 کیلومتر آن در حد فاصل ایستگاه شوره گز تا رود شور بحرانی ترین نقطه در این مسیر است.
وی با اشاره به اقدامات انجام شده برای مهار شن ها و ماسه های روان گفت: تاکنون اقداماتی مانند مالچ پاشی، درخت کاری و ایجاد موانع بر سر راه شن ها در محدوده خط آهن در دستور کار راه آهن قرار گرفته است اما هیچ یک از این راهکارها تاکنون مثمر نبوده است و مشکل شن های روان همچنان وجود دارد.
ارجونی تصریح کرد: طرح ایجاد تونل مصنوعی یا به اصطلاح گالوری به عنوان یک طرح جدید برای مهار دائمی شن ها و ماسه های روان در منطقه بحرانی از طرف راه آهن کشور ارائه و در سال 95 برای تعیین پیمانکار به مناقصه گذاشته شد اما فقط یک پیمانکار برای انجام این طرح داوطلب بود.
مدیرکل راه آهن جنوب شرق کشور ادامه داد: با این حال از پیمانکار متقاضی دعوت کردیم تا مدارک و سوابق خود را ارائه دهد اما متاسفانه این پیمانکار رتبه لازم برای انجام طرح تونل مصنوعی را نداشت به همین دلیل از همان زمان این طرح متوقف شد.
وی با بیان اینکه پیشنهاد برگزاری مجدد مناقصه را مطرح کردیم، خاطر نشان کرد: در این طرح به صورت آزمایشی برای 800 متر از 20 کیلومتر منطقه بحرانی تونل مصنوعی ساخته می شود.
ارجونی با اشاره به هزینه بر بودن این طرح تصریح کرد: هزینه پیش بینی شده برای ساخت 800 متر تونل مصنوعی حدود 12 میلیارد تومان است.
**ماهانه یک میلیارد تومان هزینه نگهداری و تعمیر
وی به هزینه های تعمیر و نگهداری خطوط آهن میرجاوه- زاهدان- شوره گز اشاره کرد و گفت: 250 نفر نیرو علاوه بر مهار ماسه ها و شن های روان تمامی مسائل مربوط به حفاظت و نگهداری خطوط آهن در این محور را انجام می دهند.
مدیرکل راه آهن جنوب شرق کشور خاطرنشان کرد: راه آهن ماهیانه 900 میلیون تا یک میلیارد تومان برای تعمیر و نگهداری 324 کیلومتر خطوط آهن در این محور هزینه می کند که با شرایط موجود اقتصادی و اعتباری هزینه ای کمرشکن است.
ارجونی ادامه داد: برای جمع آوری و دورسازی تپه های ایجاد شده از ماسه بادی در دو طرف ریل حداقل به 10 کامیون و 15 دستگاه لودر نیاز است تا ظرف مدت 15 روز این ماسه ها به نقاط دیگر منتقل شوند اما خودروهای در اختیار راه آهن برای این کار کافی نیست.
وی با بیان اینکه از دیگر دستگاه های اجرایی در این زمینه طلب همکاری شده است، گفت: متاسفانه ارگان هایی که می توانستند این خودروها را در اختیار راه آهن قرار دهند همکاری لازم را نداشتند به همین دلیل با امکانات موجود فقط می توانیم این مشکل را به صورت روزانه حل کنیم و از آنجایی که ماسه های بادی در دو طرف ریل جمع شده است هر روز انرژی و منابع ما صرف مشکلات روزانه می شود.
کاهش سرعت قطار، احتمال خروج قطار از ریل و وقوع حوادث ناگوار، سرگردانی مسافران، نبود خدمات رفاهی برای مسافران گرفتار در حادثه شن های روان (شوره گز) و هزینه های هنگفت ماهانه برای جمع آوری و انتقال ماسه بادی از عواقب ناخوشایند حرکت شن های روان در مسیر ریل راه آهن در محدوده شوره گز است.
دوری مسافت زاهدان تا مرکز کشور، هزینه های هنگفت مسافرت های هوایی و استقبال مردم سیستان و بلوچستان از مسافرت با قطار ایجاب می کند مسئولان برای حل مشکل ماسه بادی در خطوط ریلی چاره اندیشی لازم را انجام دهند.
9908** 6081
کپی شد
