به گزارش ایرنا وقتی نام ابوالفضل العباس(ع) بر زبان جاری می شود چشم ها ناخودآگاه به احترامش اشک می ریزند اشکی که نه از سر دلسوزی بلکه به ستایش رشادت و وفاداری به امام زمانش آن هم تا آخرین نفس به حرمت روح بزرگش ریخته می شود.
امروز روز عباس است؛ بزرگ مردی که آموزگار عشق و وفاداری به ولایت است.
روضه ها، نوحه ها و مرثیه ها همه بازگو کننده قهرمانی و پهلوانی او در میدان کربلاست پهلوانی که به عشق امام زمانش سقای دشت نینوا شد و در برابر یک لشکر تا آخرین نفس برای سیراب کردن کودکان بی گناه کاروان نینوا ایستادگی کرد.
اگر چه مشک بر زمین افتاد و آب به دست کودکان نرسید اما علمدار کربلا عاشقان حسین (ع) را از عشق ولایت سیراب کرد.
حرمت و عظمت ابوالفضل العباس (ع) آن قدر برای مردم ایران اسلامی ارزشمند است که یک روز مانده به عاشورای حسینی را به عزاداری برای این بزرگ مرد اختصاص می دهند و با جان و دل همچنان که برای مولایشان اباعبدالله الحسین(ع)عزادارند در غم مظلومیت علمدار کربلا نیز سوگواری می کنند.
مردم ولایت مدار سیستان و بلوچستان نیز امروز در تکریم رشادت های قمر بنی هاشم (ع) سنگ تمام گذاشتند و در کوچه ها و خیابان ها با نجوای یا ابوالفضل مشق عشق و وفاداری به ولایت را تمرین کردند.
امروز خیابان های منتهی به گلزار شهدای گمنام زاهدان سرشار از عشق عباس (ع) بود پیر و جوان، زن و مرد و حتی کودکان هر یک در توان خود برای علمدار کربلا عزاداری کردند.
شور عاشقی در دسته های عزاداری وصف نشدنی بود پرچم های برافراشته در هیات های مذهبی آمادگی برای تبعیت از علمدار کربلا به اهتزار در آمده بود و هر یک از عزاداران در این روز با تجدید بیعت با حضرت عباس(ع) خود را برای عزاداری سید و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین در روز عاشورا آماده کردند.
عاشقان حسینی در نقاط مختلف شهری و روستایی سیستان و بلوچستان که از روزهای نخست محرم با سیاه پوش کردن مساجد، تکایا، معابر عمومی، ادارات و نهادها و پوشیدن لباس سیاه در عزای سرور و سالار شهیدان حسین بن علی (ع) و 72 یار باوفایشان به سوگواری پرداخته اند امروز در تاسوعای حسینی با برگزاری آیین های سوگ در مصیبت مظلومان کربلا اشک ماتم ریختند.
تاسوعا فرصتی است برای عاشقان معرفت اندیش تا عباس گونه با امام زمانشان که در کربلای دنیا ندای «هل من ناصر ینصرنی» سر داده است تجدید عهد کنند و او را آن گونه که در توانشان هست یاری کنند.
عباس بن علی با کنیه «ابوالفضل» و «ابوفاضل» و لقب های قمربنی هاشم، سقا، صاحب لواء الحسین، علمدار، ابوالقِربه، عبدصالح و باب الحوائج، فرزند امیرالمومنین امام علی(ع) و ام البنین در 4 شعبان سال 26 هجری قمری در مدینه متولد شد.
ایشان در مکتب امام علی(ع) و برادرانش امام حسن و امام حسین(ع) تربیت یافت و در واقعه عاشورا به عنوان فرمانده و پرچمدار سپاه امام حسین(ع) و سقای اهل بیت و خیمه های اطفال حضور داشت.
حضرت عباس هیچگاه برادرش امام حسین (ع) را تنها نگذاشت و با وجودی که از سوی سپاه دشمن برای ایشان امان نامه فرستاده شده بود اما آن حضرت وفاداری را به حد اعلا رسانده و دست رد بر سینه یزید و یزیدیان زد و تا پای جان از دین خدا و راه پدر و برادرانشان حفاظت کرده و در این راه به فیض شهادت نائل آمدند.
علاقه و ادب و احترام حضرت عباس به برادر بزرگوارشان چنان مستحکم بود که وقتی امام حسین(ع) در هنگام شهادت این دلاور مرد تاریخ اسلام بر بالین خون آلود حضرت عباس(ع) حاضر شد فرمود: «اکنون کمر من شکست»
مرقد مطهر حضرت ابوالفضل العباس(ع) در نزدیکی مرقد مطهر برادرشان امام حسین(ع) در کربلا قرار دارد و قبله گاه عاشقان و دلباختگان مکتب عاشوراست.
عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) نماز ظهر تاسوعا را در مساجد و تکایا اقامه کردند.
9908**3213
انتهای پیام امروز روز عباس است؛ بزرگ مردی که آموزگار عشق و وفاداری به ولایت است.
روضه ها، نوحه ها و مرثیه ها همه بازگو کننده قهرمانی و پهلوانی او در میدان کربلاست پهلوانی که به عشق امام زمانش سقای دشت نینوا شد و در برابر یک لشکر تا آخرین نفس برای سیراب کردن کودکان بی گناه کاروان نینوا ایستادگی کرد.
اگر چه مشک بر زمین افتاد و آب به دست کودکان نرسید اما علمدار کربلا عاشقان حسین (ع) را از عشق ولایت سیراب کرد.
حرمت و عظمت ابوالفضل العباس (ع) آن قدر برای مردم ایران اسلامی ارزشمند است که یک روز مانده به عاشورای حسینی را به عزاداری برای این بزرگ مرد اختصاص می دهند و با جان و دل همچنان که برای مولایشان اباعبدالله الحسین(ع)عزادارند در غم مظلومیت علمدار کربلا نیز سوگواری می کنند.
مردم ولایت مدار سیستان و بلوچستان نیز امروز در تکریم رشادت های قمر بنی هاشم (ع) سنگ تمام گذاشتند و در کوچه ها و خیابان ها با نجوای یا ابوالفضل مشق عشق و وفاداری به ولایت را تمرین کردند.
امروز خیابان های منتهی به گلزار شهدای گمنام زاهدان سرشار از عشق عباس (ع) بود پیر و جوان، زن و مرد و حتی کودکان هر یک در توان خود برای علمدار کربلا عزاداری کردند.
شور عاشقی در دسته های عزاداری وصف نشدنی بود پرچم های برافراشته در هیات های مذهبی آمادگی برای تبعیت از علمدار کربلا به اهتزار در آمده بود و هر یک از عزاداران در این روز با تجدید بیعت با حضرت عباس(ع) خود را برای عزاداری سید و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین در روز عاشورا آماده کردند.
عاشقان حسینی در نقاط مختلف شهری و روستایی سیستان و بلوچستان که از روزهای نخست محرم با سیاه پوش کردن مساجد، تکایا، معابر عمومی، ادارات و نهادها و پوشیدن لباس سیاه در عزای سرور و سالار شهیدان حسین بن علی (ع) و 72 یار باوفایشان به سوگواری پرداخته اند امروز در تاسوعای حسینی با برگزاری آیین های سوگ در مصیبت مظلومان کربلا اشک ماتم ریختند.
تاسوعا فرصتی است برای عاشقان معرفت اندیش تا عباس گونه با امام زمانشان که در کربلای دنیا ندای «هل من ناصر ینصرنی» سر داده است تجدید عهد کنند و او را آن گونه که در توانشان هست یاری کنند.
عباس بن علی با کنیه «ابوالفضل» و «ابوفاضل» و لقب های قمربنی هاشم، سقا، صاحب لواء الحسین، علمدار، ابوالقِربه، عبدصالح و باب الحوائج، فرزند امیرالمومنین امام علی(ع) و ام البنین در 4 شعبان سال 26 هجری قمری در مدینه متولد شد.
ایشان در مکتب امام علی(ع) و برادرانش امام حسن و امام حسین(ع) تربیت یافت و در واقعه عاشورا به عنوان فرمانده و پرچمدار سپاه امام حسین(ع) و سقای اهل بیت و خیمه های اطفال حضور داشت.
حضرت عباس هیچگاه برادرش امام حسین (ع) را تنها نگذاشت و با وجودی که از سوی سپاه دشمن برای ایشان امان نامه فرستاده شده بود اما آن حضرت وفاداری را به حد اعلا رسانده و دست رد بر سینه یزید و یزیدیان زد و تا پای جان از دین خدا و راه پدر و برادرانشان حفاظت کرده و در این راه به فیض شهادت نائل آمدند.
علاقه و ادب و احترام حضرت عباس به برادر بزرگوارشان چنان مستحکم بود که وقتی امام حسین(ع) در هنگام شهادت این دلاور مرد تاریخ اسلام بر بالین خون آلود حضرت عباس(ع) حاضر شد فرمود: «اکنون کمر من شکست»
مرقد مطهر حضرت ابوالفضل العباس(ع) در نزدیکی مرقد مطهر برادرشان امام حسین(ع) در کربلا قرار دارد و قبله گاه عاشقان و دلباختگان مکتب عاشوراست.
عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) نماز ظهر تاسوعا را در مساجد و تکایا اقامه کردند.
9908**3213
کپی شد
