پایگاه خبری جماران: آمریکا از سال 2003 تا امروز 3 طرح را برای تغییر نقشه خاورمیانه در دستور قرارداده بود که هر 3 طرح شکست خورده و اکنون با خروج از برجام و به رسمیت شناختن بیت المقدس به عنوان پایتخت اسرائیل، برای چهارمین بار خیز برداشته تا به خاورمیانه دلخواه خود دست پیدا کند.
خیز اول آمریکا در زمان بوش پسر و با شعار تشکیل خاورمیانه بزرگ برداشته شد. خیز دوم و سوم به ترتیب با شعار بهار عربی و حکومت داعش کلید خورد که هر دو در زمان اوباما به وقوع پیوست. پرچم داری خیز چهارم مجددا به دست جمهوری خواهان آمریکا افتاده است.
از تشابه اقدامات دو حزب رقیب آمریکایی در خاورمیانه می توان استنباط کرد که «ایجاد تغییرات در خاورمیانه» یک راهبرد فرا حزبی است. هرچند که طرح ها و روش های آنان متفاوت بوده، اما هدف نهایی شان مشترک خواهد بود.
از سوی دیگر هرگونه طرحی برای تغییر خاورمیانه بدون در نظر گرفتن ایران به عنوان یکی از قدرت های خاورمیانه میسّر نیست. اما نوع برخورد دموکرات ها و جمهوری خواهان آمریکایی با ایران کاملا متفاوت بوده و جمهوری خواهان با صراحت بیشتری درباره استفاده از ابزار نظامی علیه ایران صحبت می کنند؛ و چه بسا آمریکایی ها در چهارمین خیز پذیرفته باشند که به ریسک مقابله نظامی با ایران تن دهند. به همین جهت احتمال رودررویی نظامی با آمریکا را نباید دست کم گرفت و برای چنین رویدادی باید کاملا آماده بود
البته مسلما درگیری نظامی حتی اگر برنده نهایی هم ایران باشد، به صلاح کشور نیست. لذا قبل از هرچیز، باید از دادن بهانه به دست دشمنی که می خواهد بدون پیاده نظام، ایران را هدف بمباران های خود قرار داده و در کنار این جنایت بزرگ ذخایر ارزی سعودی ها و اماراتی را به جیب بزند، پرهیز کرد.
اما بهانه ندادن به دشمن کافی نیست؛ بلکه باید به اقدامات بازدارنده روی آورد. مهمترین اقدام بازدارنده، ایجاد وحدت ملی است. متأسفانه تعریف حاکمیت از وحدت ملی، تغییر ماهیت جریان رقیب است و حال آنکه شرط تحقق وحدت ملی، به رسمیت شناختن جناح های رقیب توسط جناح مقابل است.
مسأله تأسف آور و بسیار تعجب برانگیز بی توجهی به موضوع بسیار ساده و تاثیر گذار رفع حصر مهندس موسوی و آقای کروبی است. نمی دانم چرا در چنین وضعیتی که کشور در خطر تجاوزات نظامی به سر می برد، این گره ساده را کسی باز نمی کند؟! در صورتی که اگر تا قبل از روز قدس، محصور شدگان آزاد شده و کلیه جناح های کشور با حضور پرشکوه راهپیمایی قدس را برگزار نمایند، از موثر ترین عامل بازدارنده برخوردار شده ایم.
هرچند که اکتفا کردن به بکارگیری عوامل بازدارنده نیز عاقلانه نخواهد بود. بلکه برای مقاومت و نیز مقابله به مثل باید طرح های مناسبی را در دست داشته باشیم. برای مقابله به مثل هدف های مشخصی پیش روی ماست. اما چگونگی مقابله به مثل و طرح و ابزار های لازم، نیازمند مباحث تخصصی تری است که ورود آشکار به آن مبحث ضرورتی ندارد.
