سردار سید علی صنیع خوانی گفت: در ایجاد، طراحی و ساخت حرم بنیانگذار جمهوری اسلامی تمام نیروهای برآمده از انقلاب خمینی کبیر اعم از سپاه، بسیج، جهاد سازندگی، بنیاد مستصعفان و وزارت دفاع به نمایندگی از ملت بزرگ ایران حضور داشتند و با عشق و علاقه ای وصف ناشدنی هر کدام گوشه ای از کار را در دست گرفتند و تلاش کردند تا امروز شاهد بازگشایی آن به روی مردم باشیم. در واقع اگر حرم امام(س) عظیم ساخته نمیشد، باید جوابگو میبودند که چرا آنگونه که باید انجام وظیفه نشده است. بزرگی حرم مطهر امام خمینی ارتباطی با سادهزیستی ایشان ندارد و این ملت ایران هستند که میخواهند بزرگی امام را به این وسیله به نسلهای آینده نشان دهند.
سردار سید علی صنیع خانی در گفتوگو با پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران درباره دلایل ساخت حرم مطهر امام خمینی(س) پس از عروج ملکوتی ایشان، اظهار کرد: من از روزهای اول ساخت حرم امام دستی بر آتش نداشتم و کاری از دستم بر نمیآمد، اما به عنوان کسی که نظارهکننده حرکتی بودم که در ساخت حرم مطهر امام انجام شد، باید بگویم که حرم امام را عزم عمومی ملت طراحی کرد و بچههای انقلاب در سپاه، جهاد سازندگی، بنیاد مستصعفان و وزارت دفاع مجریان آن اراده عمومی بودند.
وی با اظهار تأسف نسبت به اینکه افراد مطلع از روند ساخت حرم امام، به موقع علتهای برپایی این مکان را به اطلاع مردم نرساندند، تصریح کرد: ملت ما امام را امام همه دورهها و فکر او را فکری جهانی میدیدند، بنابراین مرقد امام را جایی میدانستند که باید برای همه دورهها باقی بماند. این چنین نیست که بگوییم ساخت حرم امام اراده سپاه و جهاد بود، بلکه این نهادها به عنوان فرزندان ملت پا به عرصه گذاشتند تا دیدگاه امام درباره مردم را تحقق بخشند.
سردار علی صنیع خانی درباره نقش بیت امام در ساخت حرم مطهر امام(س) گفت: نفراتی که از بیت امام درگیر شدند تصمیم گیرنده نبودند، بلکه آنها یکی از هزاران نفری بودند که برای تحقق خواست ملت تلاش میکردند. درست است که سید احمدآقا شب و روز آنجا بود، اما نه به عنوان متولی ساخت حرم، بلکه به عنوان ناظر و مدیریت کننده خواست مردم.
صنیع خانی درباره انتخاب محل مرقد امام اظهار کرد: انتخاب این محل برای ساخت مرقد امام انتخابی خدایی بود و نه نشأت گرفته از یک فرد. یکی از نکاتی که در نظر گرفته شد، قرار گرفتن حرم امام در کنار بزرگترین مرقد شهدا بود چون هیچ جایی به اندازه بهشت زهرا به خود شهید ندیده است. همچنین مرقد امام باید محل تلاقی همه راههایی باشد که جنوب و شمال را هم وصل می کند.
وی افزود: محل حرم مطهر امام خمینی به گونهای انتخاب شد که نزدیکترین محل به جنوب شهر تهران به عنوان مرکز ثقل مستضعفین باشد. آقای محسن رفیق دوست تعریف میکردند که امام همان روز اول که به تهران آمدند، به هنگام عبور از مناطق جنوب شهر گفتند همین مردم جنوب شهر برای پیروزی انقلاب اسلامی کافی هستند.
سکوت بزرگانی که ساخت حرم مطهر مورد تأییدشان بوده است
این فرمانده سپاه در دوران دفاع مقدس درباره مشارکت مردمی در ساخت حرم مطهر امام گفت: مردم از سراسر کشور به ساخت حرم کمک مالی میکردند، پس انداز خود را میآوردند و صادقانه و بی ریا هدیه میکردند. شاید بگوییم کمکهای افراد به ساخت حرم کارساز نبوده است اما به اعتقاد من حکایت این کمکهای کوچک مانند کلاف پیرزنی است که میخواست برود یوسف را خریداری کند. بنابراین ارزش کمکهای مردمی بیشتر از تمام هزینههایی بود که از سوی نهادهای مختلف میشد.
وی افزود: ما نمیخواهیم بسیاری از بزرگانی که بعد از بازدید از حرم مطهر امام خمینی(س) و تأیید آن، سکوت کردند هزینه کنیم، اما واقعیت این است که یک نفر دو نفر در ساخت حرم نقش نداشتهاند، بلکه تمام دولتها در همه دورهها به ساخت حرم کمک کردهاند. بدیهی است که دولتها به عنوان نماینده ملت از سرمایه ملی برای ساخت حرم هزینه کردهاند، همان طور که سپاه و جهاد به عنوان فرزندان ملت در ابتدای ساخت حرم تمام توان خود را هزینه کردند.
سردار سپاه در پاسخ به برخی شبهاتی که درباره عظمت و بزرگی حرم مطهر امام خمینی(س) مطرح شدهاست، گفت: امام حاضر نشدند حسینیه جماران سفید شود، بنابراین بزرگی حرم مطهر امام ارتباطی با نظر امام درباره سادهزیستی و شخصیت ایشان ندارد، بلکه این ملت هستند که میخواهند بزرگی امام را به این وسیله به نسلهای آینده نشان دهند، ضمن اینکه امکان اجتماع مردمی که از سراسر کشور به حرم مطهر امام میآیند در محلی کوچک وجود نداشت.
صنیع خانی افزود: ما باید نقطهای در تهران داشته باشیم که مردم بتوانند در آنجا تجمع کنند و هنوز در هیچ جای تهران محلی برای اجتماع میلیونی وجود ندارد، بنابراین حرم امام باید بزرگ ساخته میشد تا پاسخگوی این نیاز باشد. مردمی که در طول تابستان سفر میکنند، کجا میخواستند اسکان پیدا کنند که امکانات رفاهی داشته باشد؟ جز اینکه حالا میتوانند در محلی که امامشان آرمیده است، استراحت کنند؟
بچهها میخواستند برای امام سنگ تمام بگذارند
برادر شهید محمد صنیع خانی که از دستاندرکاران ساخت حرم مطهر امام(س) بوده است، اظهار کرد: در زمان ساخت حرم مطهر امام که بچههای سپاه و جهاد به نمایندگی از ملت کار خود را برای ساخت حرم مطهر امام آغاز کردند، خدا میداند که در عملیات خاکی این محل که کار عظیمی بود، تمام توان سپاه و جهادسازندگی خود را به کار گرفتند. شاید بتوان گفت در هیچ عملیاتی این چنین از امکانات سپاه و جهاد استفاده نشده بود.
وی افزود: تا چهلم امام بچهها شب و روز کار میکردند تا سقف حرم را آماده کنند و این نه از روی اجبار بود نه ریا، بلکه سراسر عشق و علاقه بود. شیخ عبدالله نوری به عنوان نماینده رهبری در سپاه و جهاد در ساخت حرم مشارکت داشتند و همزمان روی متمم قانون اساسی نیز کار میکردند. من به خاطر دارم که ایشان تنها فرصت میکردند که در راه بخوابد، شب تا صبح در کار ساخت حرم مطهر بود و صبح به مجلس میرفت.
سردار صنیع خانی ادامه داد: عملیات ساخت حرم بعد از هفتم امام آغاز شد، چون تا آن روز فقط درگیر آماده کردن محل برای برگزاری مراسم هفتم امام بودند. از هفتم به بعد ساخت حرم و پاویون آغاز شد و با تلاش شبانه روزی فرزندان ملت در طول 20 روز پاویون برای چهلم آماده شد و این ممکن نمیشد مگر با مشارکت همه نهادها از روی عشق.
وی با تأکید بر وجود یکدلی میان افرادی که با گرایشهای مختلف در ساخت حرم درگیر بودند، گفت: تنها چیزی که در پروژه ساخت حرم مطهر امام نقشی نداشت گروهبندیهای سیاسی بود، همه یکدل بودند. مثل الان نبود که گرایش سیاسی افراد پررنگ باشد، آن زمان امام محوریت داشت و همه احساس میکردند که در قبال امام وظیفه دارند.
برادرم وصیت کرد نگذارید چراغ ایستگاههای صلواتی حرم خاموش شود
برادر شهید سید محمد صنیع خانی ادامه داد: سید محمد ما اگر به عشق امام نبود، چهل روز بی خوابی نمیکشید و همه افرادی که درگیر ساخت حرم بودند همین طور بودند. من عکسی از برادرم دیدم که پشت وانتی که آهن میبرد برای حرم، خوابش برده بود. حالا به نظر شما چه کسی میتوانست به جوانان آن زمان که برای ساخت حرم مطهر امام بی خوابی کشیدند بگوید برای چه چنین عظمتی را در نظر گرفتهاید؟ بچهها میخواستند برای امام سنگ تمام بگذارند.
وی افزود: زمانی که آقا سید محمد، برادرم راهی لندن شده بود برای معالجه، حاج احمدآقا موقع خداحافظی به او گفتند من به خودم دعا میکنم که تو برگردی که حرم امام را تمام کنی. یعنی ساخت حرم تا این حد برای بچهها مهم بود. آسید محمد حتی در وصیت نامه خود نوشته بود نگذارید چراغ ایستگاههای صلواتی حرم خاموش شود.
سردار سید علی صنیع خانی در بخش دیگری از سخنان خود به بلندنظری طراحان حرم مطهر امام خمینی(س) اشاره کرد و گفت: طراحانی که در ساخت حرم درگیر بودند، اگر بلند نظری در طراحی امام به خرج دادند به این علت بود که میخواستند بلندنظری امام را با این بنا جاودانه کنند. البته جاودانگی امام وابسته به جاودانه بودن مرقد امام نیست، بلکه امام با فکر و اندیشهشان جاودانهاند.
وی افزود: امثال من نمیتوانند از ساخت حرم مطهر امام دفاع کنند، بلکه این مردم هستند که باید دفاع کنند، مردم بدون دستهبندیهای سیاسی و تودههای ملت که از شهرستانهای سراسر کشور برای زیارت حرم امام میآیند. اگر میخواهید نظر مردم را درباره شکوه و عظمت حرم امام بدانید روز چهاردهم که حرم مطهر امام افتتاح میشود ببینید آیا مردم غمزده هستند یا برای دیدن حرم ذوق دارند؟ بدیهی است که عاشقان امام از دیدن شکوه حرم احساس خوشحالی و فرح میکنند.
فعال دوران دفاع مقدس و انقلاب اظهار کرد: ممکن است برخی افراد براساس انگیزههای سیاسی و گروهی دیگر حتی از روی دلسوزی انتقاداتی به ساخت حرم مطهر امام وارد کنند، اما من به عنوان شاهد میگویم هیچ انحرافی در اقدام دوستان ما در سپاه، جهاد و بنیاد مستضعفان برای ساخت حرم راه ندارد. اگر یکی از زائران حرم مطهر امام با زیارت آرامگاه ایشان و دیدن این مکان لذت ببرد، هر چه هزینه شده باشد زیاد نیست، چون بهترین افراد خوشحال شدهاند.
سردار صنیع خوانی درباره اینکه تا چه حد انتقادات وارد شده به ساخت حرم مطهر امام واقعیت دارد، گفت: اگر بخواهیم شخصی را بکوبیم، میتوانیم با انتقاد از عظمت و شکوه حرم امام این کار را انجام دهیم، اما وقتی وارد کار شویم میبینیم در حجاریها و آینه کاریهای حرم عشق حرف اول را میزده است، نه پول. بیاییم به جای دیدن این زیباییها متوجه عشقی باشیم که منجر به ایجاد این زیباییها شده است. متأسفانه دوربینها نمیتوانند عشقی که در ساخت حرم امام به کار رفته را به تصویر بکشند.
هیچ کس شکوه حرم مطهر را به معنی تجمل گرایی امام خمینی(س) نمیداند
سردار علی صنیع خانی در پاسخ به پرسشی در این باره که آیا میان شکوه حرم مطهر امام(س) و سادهزیستی ایشان تعارضی وجود دارد، گفت: بسیاری از زیارتگاههای ما باشکوه هستند اما کدام یک از مردم با دیدن آینه کاریها و سقفهای بلند این زیارتگاهها شکوه مکان را به معنی تجملگرایی فردی میدانند که در آنجا به خاک سپرده شده است؟ بسیاری از زنان طلاهای خود را برای ساخت ضریح امام حسین(ع) دادند و در نهایت چندین کیلو طلا اضافه آمد. آیا ما باید این را پای امام حسین بگذاریم؟ امام زمانی که در نجف بودند اجازه ندادند برایشان کولر ببرند، ایشان به پناهگاه نرفتند چرا که میخواستند در کنار مردم باشند، بنابراین شکوه حرم مطهر امام تعارضی با سادهزیستی ایشان ندارد.
وی افزود: قصد من مقایسه حضرت امام و عبدالعظیم حسنی نیست، اما باید بدانیم شاه عبدالعظیم که برای ما ارزش بسیاری دارد، یک عالم بوده است و به نظر من مبارزات امام و اقدامات ایشان کم از اقدامات شاه عبدالعظیم حسنی نبوده است. من از بسیاری از علما شنیدم که پس از ائمه اطهار (علیهم السلام) میتوانیم از امام به عنوان شخصیتی برجسته نام ببریم.
سردار صنیع خانی ادامه داد: من میخواهم بگویم که اگر حرم امام(س) را عظیم نمیساختند، الان باید جوابگو میبودند که چرا آنگونه که باید انجام وظیفه نشده است. بنابراین من معتقدم که دوستان ما در سپاه، دولتهای مختلف و متولیان ساخت حرم مطهر امام امروز روسفید هستند و باید از آقای محمد علی انصاری تشکر کنیم که سالیان سال مدیریت تحقق مطالبات مردم درباره ساخت حرم مطهر امام را برعهده داشتند.
وی در پاسخ به پرسشی در این باره که گفته میشود در کنار حرم با شکوه حرم مطهر امام(س) باقرآباد و شورآبادی هستند که هنوز از امکانات کافی برخوردار نیستند، گفت: چه کسی گفته که باقرآباد و شورآباد آباد نشود؟ مگر آنها که حرم امام را ساختند، متولی آباد کردن این باقرآبادها بودهاند؟ این نکته نباید از نظر دور بماند که قرب مکانی حرم مطهر امام برای باقرآبادیها اثر مثبت خواهد داشت، برای مثال اگر برای ساخت شهر آفتاب کارگر بخواهند، از همین مناطق محروم و از جنوب شهر تهران نیرو میگیرند. آبادی این منطقه بر آبادی مناطق دیگر تأثیر خواهد گذاشت.
سردار صنیع خانی در پایان از سوءاستفاده برخی شبکههای مجازی از مشکلات معیشتی مردم انتقاد کرد و گفت: آغاز ساخت حرم در اوج غنای ما بود یا فقر ما؟ ما پس از جنگ شروع به ساخت حرم کردیم و زمانی مردم ما برای ساخت حرم پیش قدم شدند که کمترین بهرهمندی مالی را داشتند. الان مشکل ما فقر نسبی است نه فقر مطلق و مردم ما احساس فقر میکنند برای اینکه توزیع درآمدها به درستی انجام نگرفته است.