عضو شورای مشورتی اصلاح طلبان با تأکید بر اینکه سازمان اصلی رأی روحانی به هیچ وجه از رأی به ایشان پشیمان نیستند، گفت: هیچ آدم منصفی یک دولت پنج شش ماهه را ارزیابی نمی کند. ولی باید این را هم در نظر بگیریم که وقتی دوره دوم دولت ها می شود، در واقع این فاصله کوتاه به چهار سال قبل وصل و یک ارزیابی کلی ارائه می شود.
عبدالله ناصری در گفت و گو با خبرنگار جماران، با بیان اینکه سه منشأ برای «پشیمانی از رأی به روحانی» می دانم، اظهار کرد: منشأ اصلی جریان دلواپسان یا مخالفان با روحانی و برجام بودند که از اول سعی داشتند یا امیدوار بودند که برجام به نتیجه نرسد و یا آقای روحانی یک دوره ای شود. من اصل این فضا را این امر می دانم. البته دو وجه دیگر را هم بی تأثیر نمی دانم. یک وجه این است، واقعیت این است که آقای روحانی و دولتمردان و مخصوصا تیم رسانه ای او هنوز یک برنامه منسجم، روشن و قابل برداشت برای افکار عمومی تصویب نکرده اند.
عضو شورای مشورتی اصلاح طلبان افزود: جامعه رأی هر رئیس جمهور دو بخش است؛ یکی کنشگران و نخبگان و دانشگاهیان است که فراز و نشیب های کشور را می دانند و مطالباتشان سریع و آنی نیست. بخش قابل توجه از رأی هم جامعه احساسی و هیجان زده است که سطح مطالبات آنها بالا است. من معتقدم که شعارهای انتخاباتی آقای روحانی خوب مدیریت نشد.
وی تأکید کرد: با توجه به قدرت ایشان، قدرت فعلی رئیس جمهور و محدودیت های کشور خیلی این مسائل مدیریت نمی شود و سطح مطالبات را هم خود شعارهای آقای روحانی بالا برد و طبیعتا امروز این جامعه منتظر است که خیلی زود اتفاقاتی بیفتد؛ از جمله اینکه در عرصه مدیریت کشور تغییر و تحولات خیلی جدی تر از چیزی که اتفاق افتاد اتفاق بیوفتد.
ناصری گفت: بخش سوم هم که به ویژگی ذاتی که کشورهای توسعه نیافته از جمله جامعه ایران ما بر می گردد، مختصات خود فضای مجازی و شبکه اجتماعی است. چون هم سانسور هست، هم رسانه ملی نقش خود را انجام نمی دهد و هم رسانه های دیگر بعضا برای میزان نقد یا ارزیابی دولت وارد نمی شوند، همین باعث می شود که برای خود محدودیت ایجاد کنند و دچار خود سانسوری شوند. البته شاید بخشی از این بی ربط نباشد. یعنی باید برای رسانه های همسو با دولت و جریان اصلاحات حق قائل شد. برای اینکه جریان مخالف، که رسانه های قدرتمندی در اختیار دارد، آنقدر در زمینه مطالبات مردم از آقای روحانی فضاسازی می کند و مطالبات را بالا می برد که هر نوع همسو شدن این تلقی را ایجاد می کند که اینها هم با رسانه های مخالف همسو هستند و دارند فضای مطالباتی را افزایش می دهند.
وی افزود: من معتقدم که این سه عنصر دست به دست هم داده که زمینه شعار «عبور از روحانی» یا «پشیمانی از رأی به روحانی» دامن زده شود ولی حتما همه ما می دانیم که سازمان اصلی رأی آقای روحانی که جامعه اصلاح طلبان و اصولگرایان معتدل بودند، به هیچ وجه از این رأی پشیمان نیستند و ضمن اینکه به آقای روحانی انتقاد دارند، بر پیمانشان با آقای روحانی مانده اند.
این فعال سیاسی اصلاح طلب تأکید کرد: بخشی از جامعه رأی نخبگان، کنشگران، شخصیت های تحصیل کرده، رسانه ای و گروه های مرجع هستند، که فراز و نشیب دولت را می دانند و نسبت زمانی وعده انتخاباتی با تحقق آن را خوب درک می کنند و می دانند که این کارها ممکن است کار یکی دو روز و حتی یک سال نباشد و اما بخشی از این جامعه رأی همان جامعه احساسی و هیجان زده ما هستند که با توجه به بحران هایی مثل اشتغال، تورم و رکود دارند خیلی انتظار می کشند که وعده های انتخاباتی زود جواب دهد.
وی ادامه داد: این امر به دلیل فرهنگی و جامعه شناسانه مردم ما است که همیشه و حتی در دوره اصلاحات هم گرفتار آن بوده ایم. تنها راه آن هم این است که حوزه رسانه ای دولت مدیریت شده و برقرار کننده ارتباط با افکار عمومی باشد و زودتر تصویر اقتصادی روشنی از برنامه سه سال و نیم آینده و حوزه های دیگر ارائه دهد. فکر می کنم این تلقی که دولت دوم هنوز نمی داند چه کاری می خواهد انجام دهد تلقی دور از منطقی نباشد.
ناصری با تأکید بر اینکه برای ارزیابی دولت دوازدهم زود است، تصریح کرد: هیچ آدم منصفی یک دولت پنج شش ماهه را ارزیابی نمی کند. ولی باید این را هم در نظر بگیریم که وقتی دوره دوم دولت ها می شود، در واقع این فاصله کوتاه به چهار سال قبل وصل و یک ارزیابی کلی ارائه می شود. اگر آقای روحانی در دوره اول هیچ کاری جز برجام نکرده باشد، حتما دوره اول کارنامه قبولی دارد و همه کنشگران هم کارنامه قبولی به آقای روحانی دادند. اما بالأخره آقای روحانی و دولتمردان باید به این نکته توجه کنند که دارند یک دوره چهار سال و نیم را ارزیابی می کنند؛ نه یک دوره پنج شش ماهه را.
