معرفی «غلامی» در میان بهت دانشجویان

پایگاه خبری جماران، سحر مهرابی: سال گذشته بود، حسن روحانی در دانشگاه صنعتی شریف در روز دانشجو در مقابل دیدگان دانشجویان و رسانه ها، از امن بودن دانشگاه سخن گفت و نه امنیتی بودن، روحانی مانند هر سال وعده داد، وعده تحقق خواست دانشجویان که سالهاست از دانشگاه ها به گوش میرسد. رئیس جمهور آن سال باز هم از پایبندی دولت به عهد با مردم سخن گفت و باز هم دانشجویان تشویق کردند.

چند ماه بعد همان دانشجویانی که سالها وعده شنیده بودند، به خیابان ها رفتند و شب و روز با مردم به صحبت نشستند تا روحانی بار دیگر رئیس جمهور شود. جوانانی که بی هیچ چشم داشتی خون دل خوردند تا بالاخره 29 اردیبهشت ماه نام روحانی در صندوق های رای انداخته شد.

روحانی بار دیگر رئیس جمهور شد و بحث چینش کابینه داغ و چشم دانشجویان به کرسی وزارت علوم ماند. وزرا به مجلس معرفی شدند، رای اعتماد گرفتند، کابینه شروع به کار کرد، اما دانشگاه تنها ماند. روحانی 15 مهر به دانشگاه تهران رفت اما رئیس دولت دوازدهم دیگر سخنی از امن بودن دانشگاه نگفت و به ذکر حقانیت مردم در انتخاب وی اکتفا کرد. حالا سه ماه از آغاز به کار دولت دوازدهم می گذرد، کلاس های دانشگاه شروع شده است، اما دانشجویان همچنان پا در هوا در انتظار معرفی وزیر مانده اند.

اما آنچه در گیر و دارهای معرفی وزیر علوم بیش از هر چیز دانشگاهیان را متعجب کرده، مطرح شدن گزینه هایی است که نه تنها تناسبی با شعارهای پیش از انتخابات رئیس جمهور ندارد، بلکه شکل گیری فضایی کاملا مغایر با هدف انتخاب روحانی را مهیا میکند.

بعد از ردیف شدن اسامی امیدوار کننده ای مانند توفیقی و فرجی دانا حالا اکبر رنجبر زاده، عضو هیئت رئیسه مجلس خبر داده است که منصور غلامی، رئیس دانشگاه بوعلی سینا گزینه جدید این وزارت‌خانه است. خبری که توییت محمود صادقی، نماینده مجلس آن را تایید کرد. جالب آن است که در میان اعتراضات گسترده فعالین دانشجویی صادقی در توییتر خود توضیحات غلامی را مستدل، منصفانه و قانع کننده را دانسته بود.

اما باید دید کجای کار غلامی می لنگد که طیف گسترده ای از فعالین دانشجویی نسبت به معرفی وی معترض اند و حتی تشکل های اصلاح طلب همدان و فعالین نشریاتی اعتراض به وی نامه نوشته اند.

غلامی کیست؟

رئیس 64 ساله دانشگاه بوعلی سینا، که از سال 93 ریاست این دانشگاه را به عهده گرفته است، همان کسی است که برخوردش با دانشجویان در آذر ماه سال گذشته در جریان جلسه استاندار همدان با دانشجویان خبرساز شد و در طول ریاستش تحصن و تجمع های بسیاری در این دانشگاه رخ داد.

غلامی در سال ۱۳۶۴ مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته علوم باغبانی از دانشگاه تربیت مدرس گرفت  و در همان سال تا سال ۱۳۶۷ ریاست دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا را بر عهده گرفت. وی پس از آن به مدت دو سال معاونت اداری و مالی دانشگاه بوعلی سینا را بر عهده داشت و بعد از آن مجدداً به مدت یک سال رئیس دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا شد.

غلامی در سال ۱۳۷۰ برای تحصیل در مقطع دکتری به دانشگاه آدلاید استرالیا رفت و در سال ۱۳۷۴ در مقطع دکتری رشته علوم باغبانی از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد و به ایران بازگشت. وی پس از بازگشت به ایران مجدداً به مدت یک سال معاون اداری و مالی دانشگاه بوعلی سینا شد و پس از آن در دولت اصلاحات ریاست دانشگاه بوعلی سینا را بر عهده داشت.

وی در سال 93 مجددا به عنوان رئیس دانشگاه بوعلی سینا انتخاب شد و تا کنون در آن سمت باقی مانده است.

علاوه بر ریاست های دوره ای بر دانشگاه همدان، در سوابق اجرایی وی همچنین عضویت در جهاد سازندگی همدان از سال ۱۳۵۹ تا 1360، سرپرستی دانشکده کشاورزی شهرکرد وابسته به دانشگاه اصفهان از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۲، عضویت جهاد دانشگاهی اصفهان، معاونت اداری و مالی دانشگاه بوعلی سینا از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۶۹، ریاست رئیس مؤسسه آموزش عالی عمران و توسعه۱۳۹۰–۱۳۹۳، دبیر هیئت امنائ دانشگاه بوعلی سینا و دانشگاه‌های منطقة غرب کشور از سال ۱۳۷۶ تا سال ۱۳۸۳ و از ۱۳۹۳ تاکنون به چشم می خورد.

با 24 میلیون رای هم نمی توانید؟

در چند روز گذشته 141 تشکل دانشجویی، 525 فعال دانشجویی و 7هزار دانشجو و فارغ التحصیل دکتری در نامه هایی جداگانه  خطاب به رئیس جمهور نسبت به معرفی غلامی به عنوان وزیر علوم ابراز نگرانی کرده اند. در بخشی از بیانیه ای که تشکل های دانشجویی خطاب به رئیس جمهور نوشته اند، چنین آمده است: «به باور ما راه روشن است و با «اما نشد»ها نمی‌توان وزیری که در شأن دانشگاه نباشد را به اهالی آن تحمیل کرد. این روزها زمزمه‌هایی از معرفی برخی چهره‌ها به گوش می‌رسد که هیچ سنخیتی با این جایگاه خطیر ندارند. روندهای ناصواب برای معرفی وزیر تا آن‌جا پیش رفته است که در کمال ناباوری، خبر از گزینه‌هایی به گوش می‌رسد که اظهارنظرهای سیاسی آن‌ها در دانشگاه شهرستان مربوطه، همگان را به تعجب واداشته است».

همچنین دربخشی از بیاینه اعتراضی تشکل های اصلاح طلب استان همدان نیز مواردی از قبیل ممانعت از فعالیت های سیاسی فرهنگی دانشجویان، اخراج و محرومیت غیر قانونی دانشجویان ذکر شده است. در پایان نامه نیز دانشجویان با مخاطب قرار دادن روحانی گفته اند اجابت درخواست های دانشجویان را با 18 میلیون رای نتوانستید آیا با 24 میلیون رای هم باز نمیتوانید؟

برای مشخص شدن فضای دانشگاه بوعلی سینا در دوره ریاست غلامی، دو تن از فعالین دانشجویی این دانشگاه در گفت و گو با خبرنگار جماران به ذکر نکاتی پرداختند.

دانشگاه بوعلی سینا مکانی، امن برای فعالین اصولگرا

آرش  نظری، مدیر مسئول نشریه اصلاح طلب امروز به توضیح سیر مخالفت فعالین دانشجویی اصلاح طلب این استان پرداخت: در زمانی که دکتر غلامی در دولت اصلاحات، ریاست دانشگاه همدان را بر عهده داشت، اکثر دانشجویان از عملکرد وی رضایت داشتند. اما بعد از چند سال شرایط متفاوت شد. در سال 93 که دکتر غلامی بار دیگر به عنوان رئیس دانشگاه بوعلی سینا انتخاب شد، ما  از انتخاب ایشان خوشحال بودیم و حتی در برابر اعتراضات اعضای بسیج و جامعه اسلامی از وی دفاع می کردیم. اما رفتار وی تا حدی عوض شد که حتی اعضای بسیج و انجمن اسلامی مستقل برای حمایت از دکتر غلامی بیانیه حمایت دادند و تشکل های اصلاح طلب استان همدان و نشریات اصلاح طلب دانشگاه بوعلی سینا به مخالفت با وی برخاستند.

وی ادامه داد: ما در چند سال گذشته شاهد بودیم که رئیس دانشگاه تمام همت خود را برای فعالیت تشکل های اصولگرا به کار بسته بود. شاید بتوان گفت دانشگاه بو علی سینا تبدیل به مکان امنی برای اصولگرایان شده بود که توانستند در این چند سال با خیال آسوده دولت را تخریب کنند. اما بالعکس نشریات اصلاح طلب دانشگاه بوعلی سینا در این چند سال با مشکلات زیادی رو به رو شدند که یکی از آنها نشریه «امروز» بود. کار به جایی رسید که نه تنها نشریه تعلیق شد، حتی مدیر مسئول نشریه نیز یک ترم تعیلق شد. این در حالی است که دکتر غلامی به هیچ وجه فعالیتی در حمایت از دانشجویان اصلاح طلب انجام نداد.  

رئیس اصلاح طلب به تشکل اصلاح طلب مجوز نمی دهد

احمد رئیسی، دیگر فعال دانشجویی دانشگاه بوعلی سینا  نیز در خصوص عدم وجود تشکل اصلاح طلب در این دانشگاه گفت: در دانشگاه بو علی سینا هیچ تشکل اصلاح طلبی وجود ندارد. در سال 85، تشکل های اصلاح طلب این دانشگاه توسط دکتر زاهدی، وزیر علوم وقت تعطیل شدند و تا سال 92 این تعطیلی ادامه یافت. از سال 93 که دکتر غلامی به عنوان رئیس دانشگاه انتخاب شد، باز هم مجوز تشکل به ما داده نشد. تنها بعد از انتخابات امسال، با فشار دکتر ضیا هاشمی موافقت اصولی به ما دادند که با توجه به اینکه همه موارد برای اخذ مجوز آماده بود، اما از دادن مجوز امتناع کردند.

نظری در خصوص دلیل غلامی برای عدم اعطای مجوز به تشکل اصلاح طلب گفت: با وجود آنکه ما 7 هیئت موسس و حدود 70 نفر را به دانشگاه معرفی کردیم، اما هرگز به ما مجوز داده نشد، چرا که دانشگاه اراده ای برای صدور مجوز برای تشکل اصلاح طلب نداشت. بهانه همیشگی دکتر غلامی نیز این بود که دانشگاه از بیرون تحت فشار قرار گرفته است. 

وقتی پرونده به تعلیق شده به جریان افتاد

مدیر مسئول نشریه امروز همچنین از جریان صدور حکم برای فعالین نشریاتی در این دانشگاه سخن گفت: مدیر مسئول سابق نشریه امروز  با حکم کمیته انضباطی یک ترم تعلیق شد. دکتر غلامی به وی گفته بود ما شما را یک ترم تعلیق می کنیم تا نهاد های بیرون از دانشگاه به وی حکم ندهند. بعد از آن بر خلاف وعده رئیس دانشگاه، پرونده آقای کریمی به قوه قضاییه کشیده شد و دادگاه انقلاب وی را به یک سال حبس محکوم کرد. این در حالی است که مجموعه دانشگاه و آقای غلامی هیچ کمکی به وی نکردند. در نهایت نیز حکم نیز در دیوان عالی کشور نقض شد.

ماجرای جالب دیگر دانشگاه بوعلی سینا برنامه ای است که با حضور مهرداد بذر پاش در دانشگاه برگزار شده بود.  در آن برنامه دانشجوها سوالاتی پرسیدند و اتفاقاتی رخ داد که در هر فضای دانشجویی رخ میدهد، اما حراست دانشگاه تنها دانشجویان اصلاح طلب را به کمیته انضباطی فرا میخواند.

وعده هایی که محقق نشد

به گفته فعالین دانشجویی دانشگاه بوعلی سینا دکتر غلامی در اوایل انتضابش وعده های بسیاری از قبیل مجوز تشکل، تغییر معاون فرهنگی و معاون دانشجویی و رئیس حراست را به دانشجویان داده بود. این معاونین که از دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد در دانشگاه حضور داشته اند، نه تنها مانع باز شدن فضای دانشگاه می شدند، بلکه از موجبات تعلیق یا حکم انضباطی شدن دانشجویان شده بودند.

با وجود وعده ها غلامی چند ماه پس از آغاز ریاستش، حکم معاون فرهنگی را دو سال دیگر تمدید می کند. همچنین رئیس حراست که به گفته دانشجویان از جمله کسانی است که موجب حکم گرفتن بسیاری از دانشجویان شده است، در سمت خود باقی میماند و حتی غلامی در جمع اساتید وی را به عنوان شخص مورد اعتماد خود معرفی میکند.

در حال حاضر دانشجویان بوعلی سینا  حتی نمی توانند فیلم های مجوز گرفته را نیز در دانشگاه اکران کنیم. یک اتفاق جالب دیگر این بودکه نمایشگاه عکس ادوار مجلس در دانشگاه برگزار شده بود، معاون فرهنگی راسا به نمایشگاه آمد و عکس های مربوط به مجلس ششم را برداشت.

یک موافق: فضای همدان موجب شد غلامی نتواند کار کند

حامد رضایی مهر، فعال دانشجویی سابق دانشگاه بوعلی با دفاع از عملکرد غلامی گفت: عملکرد غلامی در دوره اصلاحات بسیار موفق بود، تا جایی که وی در سال 93 با اصرار اصلاح طلبان حاضر به پذیرش ریاست دانشگاه شد. حتی با معرفی وی به عنوان رئیس دانشگاه، شور و نشاطی میان دانشجویان ایجاد شد. اما متاسفانه فضای استان همدان در این دوره به گونه ای شده بود که کار را برای ایشان سخت کرد. بعد از انتخاب روحانی  جو بسیار بدی بر استان حکم فرما بود که به دانشگاه نیز سرایت کرده بود و موجب شد عملکرد غلامی با دور پیش متفاوت شود. 

وی ادامه داد: به طور کلی  عملکرد دکتر غلامی در این دوران سه و نیم ساله  با اینکه با دوران اصلاحات تفاوت داشت، اما می تواند قابل قبول باشد. ایشان با تمام پافشاری که کرد نتوانست رئیس حراست را عوض کند. از نظر من حتی اگر دکتر فرجی دانا نیز رئیس دانشگاه میشد، نمی توانست رئی حراست را عوض کند، چرا که فشار ها به ایشان بسیار زیاد بود.

90 درصد انتصابات غلامی از اصلاح طلبان بود

این فعال دانشجویی در خصوص انتصابات غلامی نیز گفت: انتصابات دکتر غلامی در زمینه آموزشی نیز غیر قابل قبول نبوده است. بجز در مورد معاون فرهنگی، سایر انتصابات بیشتر از نیرو های اصلاح طلب بوده اند. که البته معاون فرهنگی نیز خود را به عنوان اصولگرای معتدل معرفی میکند. اما فارغ از جهت گیری سیاسی، کارآمدی معاونین و کارمندان ایشان محل بحث است که میتواند از نقاط ضعف مدیریتی ایشان باشد.  اگر از جهت جهت گیری فکری نکاه کنیم، 90 درصد این انتصابات از میان اصلاح طلبان بوده اند، حتی برخی از انتصابات نیز از میان اصلاح طلب های تندی بودند که با مخالفت بسیج و جامعه اسلامی مواجه شدند. در رابطه با مسائل صنفی و رفاهی دانشگاه نیز میتوان گفت دانشگاه نسبت به دوره های قبلی شرایط بهتری داشت. برخی پروژه های نیمه تمام کامل شد و خوابگاه ها کاملا نوسازی شدند.

هجمه ها غیر منصفانه است

وی در مورد هجمه هایی که علیه غلامی ایجاد شده است، گفت: در مورد حواشی موجود، دکتر غلامی تا حدی محافظه کاری نشان داد، ما بارها به ایشان گوشزد کردیم که به راحتی می توانست با برخی مسائل به راحتی مواجه شود. یک بار هم به من گفتند که مطمئن باشید به گونه ای عمل میکنم که تعداد تشکل های اصلاح طلب بیشتر از جریان مقابل باشند. چرا که خودش سابقه اصلاح طلبی دارد و تمام اصلاح طلبان استان همدان وی را به عنوان اصلاح طلبی برجسته می شناسند. با وجود اینکه با درخواست مجوز ما برای تشکیل انجمن مخالفت شد، اما مسئولین دانشگاه و شخص دکتر غلامی دلیل عدم موافقت با مجوز تشکل را فشارهای خارج از دانشگاه می دانستند. هجمه هایی که الان علیه دکتر غلامی ایجاد شده چندان واقعی نیست. هرچند خود دکتر غلامی نیز بدون اشتباه نبود، اما هجمه ها بی انصافانه است. هرچند هم اکنون انجمن معتدل نیز وجود دارد که عملکردی کاملا اصلاح طلبانه دارد.

وی در پایان گفت: با همه اینها به نظر من اگر خود آقای خاتمی نیز در استان همدان مسئولیتی را بپذیرد، علیه وی هجمه های عجیب و غریبی راه می افند. من نمی خواهم دفاع بی چون و چرایی از وی داشته باشم، اما برخی از این هجمه ها منصفانه نیست. از نظر من اگر دکتر غلامی وزیر شود، وزارت علون بدی نخواهیم داشت. چرا که سطح تخریب ها به حدی در همدان زیاد است که کار را سخت می کند، در نبود این فضا وی می تواند عملکرد قابل قبولی داشته باشد.

آیا کسی که در یک دانشگاه نمی تواند در مقابل فشار ها بایستد می تواند وزیر علوم شود؟

این تنها گوشه ای از آن درد دل های دانشجویانی است که غلامی ریاست دانشگاهشان را به عهده داشته است. طبیعی است که برخی سوالات در ذهن افکار عمومی و خصوصا دانشگاهیان شکل گیرد که: آیا رئیس جمهور قصد دارد بار دیگر با تکرار «خواستیم اما نشد» دانشجویان را از خود نا امید کند؟ آیا رئیس دانشگاهی که نتوانسته یا نخواسته است فشار های خارج از دانشگاه را تنها برای دادن مجوز یک تشکل اصلاح طلب تحمل کند، می تواند پاسدار حق دانشگاهیان شود و سکان وزارت عریض و طویل وزارت علوم را به دست بگیرد؟ و گذشته از این، آیا نمایندگان مجلسی که دانشجویان در انتخابات آنان نقش مهمی داشتند، به جای قانع شدن از توضیحات نمی توانند اندکی اعتراضات دانشجویان را ببینند؟