نام آیتالله حسین راستی کاشانی در تاریخ انقلاب اسلامی یک نام آشناست. نام او از آن هنگام بر سر زبانها افتاد که وی به همراه آیتالله شهید مدنی و شاگردانشان به درس امام(ره) در نجف آمدند و دروس خود را تعطیل کردند.
متن یادداشت محمد کاظم انبارلویی با عنوان «چشم بیدار انقلاب» به شرح ذیل است:
نام آیتالله حسین راستی کاشانی در تاریخ انقلاب اسلامی یک نام آشناست. نام او از آن هنگام بر سر زبانها افتاد که وی به همراه آیتالله شهید مدنی و شاگردانشان به درس امام(ره) در نجف آمدند و دروس خود را تعطیل کردند.
آنها با این عمل انقلابی اولا؛ شأن علمی امام(ره) را به رخ دشمنان اسلام و ایران کشیدند و ثانیا؛ نگذاشتند گرد غم غربت، فشار و تحدید بر کرسی درس امام در نجف بنشیند.
حضرات آیتالله راستی و آیتالله شهید مدنی و دیگر یاران امام(ره) در ایام تبعید امام در نجف گرد شمع وجود مقدس رهبر نهضت اسلامی جمع شدند تا انقلابیگری و تداوم نهضت را در عراق و ایران فریاد زنند.
نقش آیتالله راستی کاشانی در انقلاب اسلامی در کنار دیگر یاران باوفای امام و رهبری هیچگاه از حافظه تاریخ معاصر محو نمیشود.
آیتالله راستی کاشانی پس از پیروزی انقلاب با حضور در جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و ریاست شورای مدیریت حوزه علمیه قم و نیز دو دوره حضور در مجلس خبرگان رهبری نقش راهبردی در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایفا میکردند.
خضوع و فروتنی، عمق فهم دینی وی، بصیرت سیاسی و فکری او و بهنگام بودن و نیز درک وی از مسائل انقلاب، او را از دیگران متمایز میکرد. وی چشم بیدار انقلاب بود.
دهه اول انقلاب که برخی با بیمهری، انقلاب را به بیراهه میبردند، وی به همراه حضرات آیات آذری قمی، خزعلی، شرعی و جمعی از سیاستمداران به انتشار روزنامه رسالت برای پاسداشت راه امام(ره) و تحکیم حرکتهای انقلابی و حزباللهی همت گماشت.
حضور نیرومند وی در راهاندازی گفتمان رسالت به گونهای شد که رسالت در قامت یک گفتمان اسلامی و ملی مطرح در جامعه دینی ما ظاهر شد. او به حاکمیت فقه و ولایت فقیه در جوامع امروز اسلامی میاندیشید و در زمینهسازی برای اجرای احکام الهی در جامعه اسلامی ما از هیچ کوششی دریغ نمیکرد. به همین دلیل در راهاندازی و مدیریت روزنامه رسالت طی دو دهه پس از سال 60 تلاش تحسینبرانگیزی فرمود. از آن پس یک بیماری جانکاه جان مقدس او را میآزرد اما او با صبوری، شکر و رضایت آن را پشت سر گذاشت تا به دیدار معبود بشتابد.
آیتالله راستی یک مجاهد نستوه، یک فقیه صمدانی و یک عالم ربانی بود. او در تمام طول حیات پر برکت خود در سنگر ولایت و همراهی با امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای هیچگاه تردید نکرد.
از دیدگاه او؛ روزنامه رسالت که زحمت بنیانگذاری و راهاندازی آن بر دوش وی بود، اثری ماندگار برای ترویج دین و مذهب اهل بیت و استمرار خط امام و بزرگداشت انقلاب است.
او رسالت را یک «اتاق فکر» برای صیانت از انقلاب میدانست و نزدیک به دو دهه در این اتاق حضور یافت و دست نویسندگان و خبرنگاران را میفشرد و همواره الهام بخش بود.
او به مناسبت بیستمین سال انتشار روزنامه رسالت در گفتگویی تصریح کرد: رسالت در نقد اقتصادی در طول 20 سال گذشته کارهای اساسی و کلیدی ارائه کرده است و در تصحیح حرکت دولت و مجلس موثر بوده است.
خاطرهای آموزنده از وی دارم و آن اینکه، روزی از ایشان پرسیدم، چرا هر وقت با مومنی دست میدهی، دست خود را روی قلب و سینه مبارک میکشی، او گفت: روایت داریم وقتی دو مومن با هم دست میدهند، دست سومی بر این گرمی ارتباط افزوده میشود و آن دست خداست. من هم بلافاصله این دست را بر قلبم میکشم تا گرمی دست خدا را حس کنم.
آیتالله راستی پیوندی راستین با انقلاب، امام و نظام داشت. با هر مومن انقلابی که با او دست دوستی داده بود تا آخر برای اعتلای نظام اسلامی بر این پیوند استوار بود.
خدایش بیامرزد و با اولیای خود بویژه امام خمینی(ره) محشور گرداند.