پایگاه خبری جماران: سخنگوی حزب مجمع ایثارگران با تأکید بر اینکه این انتخابات نیاز به دو قطبی شدن دارد، گفت: در واقع حلقه مشاوران آقای پزشکیان باید بتوانند با حلقه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی دو قطبی را در مناظرات بدون هیچ‌گونه واهمه و پرهیز از محافظه‌کاری طرح کنند. هر کدام از این پنج نفر به نوعی نماد در جا زدن کشور و قفل شدن مدیریت هستند. احزاب و گروه‌ها باید کمک کنند که این دو قطبی به درستی شکل بگیرد تا مرددین باور کنند که می‌تواند روزنه‌ای رو به آینده باشد.
مشروح گفت‌وگوی خبرنگار جماران با حسین احمدی را در ادامه می‌خوانید:
آرایش چهاردهمین انتخابات رئیس جمهوری و شش نفری که در این رقابت حضور دارند را چطور ارزیابی می‌کنید؟
اساسا در سال‌های اخیر دچار پرسش چرایی ورود به انتخابات هستیم. دلیل بسیار مهم این موضوع هم استاندارد رقابت است. یعنی به میزانی که رقابت افزایش پیدا کند، می‌تواند مشارکت در انتخابات را توجیه کند. اما مواضع شورای نگهبان طوری است که برخی گزینه‌های مطلوب در سطح ملی و دارای سوابق ارزنده به دلیل فیلتر نظارت استصوابی اصلا در انتخابات ثبت نام نمی‌کنند. امروز این را پذیرفته که صرفا گزینه‌های حاکمیت یکدست وارد صحنه نشوند و در واقع پذیرش آقای پزشکیان توسط شورای نگهبان به نوعی پذیرش یک دیدگاه متفاوت و منتقد حاکمیت یکدست و وضعیت موجود است.
اینجا دو سناریو هست؛ یکی اینکه حضور آقای پزشکیان صرفا سیاستی است برای اینکه حداقلی از مشارکت اتفاق بیفتد؛ یعنی خیلی از وضعیت تبلیغ بهره‌برداری نشود و صرفا یک کمک به مشارکت باشد. یک سناریو هم می‌تواند این باشد که آقای پزشکیان و ظرفیت ستاد آقای پزشکیان، جبهه اصلاحات و نخبگان و خبرگانی که با این انرژی حمایت کرده‌اند و موجی از حمایت نخبگان، دانشگاهیان و دانشجویان به وجود آمده که نشان می‌دهد امیدی نسبت به این فاکتور وجود دارد و حاکمیت هم پذیرفته است. ولی باید از این فرصت تغییر به خوبی استفاده شود.
من فکر می‌کنم این انتخابات نیاز به دو قطبی شدن دارد. دو قطبی‌هایی مثل «مخالفان وضع موجود و مدافعان وضع موجود»، «حامیان حاکمیت یکدست‌سازی و حامیان تکثرگرایی در عین وحدت»، «موافقان تحریم و مخالفان تحریم»، «ماجراجویان عرصه بین الملل و مخالفان ماجراجویی»، «تنش زایی و تنش زدایی» و «مخالفان و موافقان گشت ارشاد». البته دو قطبی «رأی دادن و رأی ندادن» هم هست. مرددان و کسانی که نخواهند رأی بدهند، با رأی ندادن به حاکمیت یکدست و تداوم وضع موجود یاری می‌رسانند. این دو قطبی رأی دادن و ندادن باید با تلاش اقناعی به متقاعد شدن مرددین و کسانی که نمی‌خواهند رأی بدهند بینجامد تا بیایند و رأی بدهند.
بستگی به این دارد که چقدر آقای پزشکیان بتواند موج انتخاباتی را به سمت امیدوار کردن آراء خاکستری به تغییری ببرد که نماد آن می‌تواند آقای پزشکیان باشد.
آراء خاکستری در انتخابات‌های مختلف به سمت کاندیداهای هر دو جناح رفته است. مثلا سال 84 به سمت آقای احمدی‌نژاد و سال 92 به سمت آقای روحانی رفت. اما برداشت من از صحبت‌های شما این است که نظر قطعی شما این است که اگر آراء خاکستری به میدان بیاید به آقای پزشکیان رأی می‌دهند. درست متوجه شده‌ام؟
آنچه افکار عمومی می‌بینند و نخبگان رصد می‌کنند، به ویژه کسانی که مردد هستند یا تصمیم به عدم مشارکت در این انتخابات دارند، اصلا در میان آن پنج نفر گزینه‌ای برای انتخاب و تغییر نمی‌بینند. این پنج نفر توان اداره یک شهرداری یا یک سازمان را هم ندارند ولی به این عرصه آمده‌اند و متأسفانه ضعف استانداردهای شورای نگهبان را نشان می‌دهد؛ که اجازه نمی‌دهد که شخصیت‌های عالی و در سطح ملی به میدان بیایند و احزاب و جناح‌ها نماینده اصیل خودشان را گسیل کنند.
اما با توجه به اینکه در آن پنج نفر ظرفیت ریاست جمهوری وجود ندارد اما به صورت کاندیدای پوششی فعالیت می‌کنند یا به صورت متوهم به این جایگاه آمده‌اند، آقای پزشکیان باید از فرصت‌های خوبی که نامزدهای رقیب در اختیار ایشان می‌گذارند، به خوبی استفاده نماید و برای ایجاد دو قطبی کردن فضای رقابت انتخاباتی تلاش نماید. فراموش نشود طرف رقیب از دو قطبی شدن انتخابات گریزان است و از فرمت و توصیه‌های پشت پرده مناظرات هم کاملا معلوم است که چنین دارد مدیریت می‌شود. آقای پزشکیان نباید در این تله بیفتد.
رقیب سازمان آراء خود را دارد و اینها برای سازمان آراء خودشان رقابت می‌کنند و ممکن است با هم اتحاد هم داشته باشند و با انصراف‌هایی هم مواجه شویم. اگر با همین ریتم آرام به انتخابات نزدیک شویم و آقای پزشکیان نخواهد وارد بحث‌های جدی چالشی شود و تن به ملاحظاتی غیر مقبول در ذهن مخاطب بدهد، قطعا کارزار را به رقیب واگذار کرده‌ایم و در تله افزایش مشارکت بدون نتیجه مطلوب افتاده‌ایم! گل و بلبل کردن فضای مناظره ریزش رأی هم می‌آورد. کار ستادی با خوش بینی نتیجه نمی‌گیرد.
انتخابات پیش رو در شرایط منحصر در حال وقوع است. این انتخابات تغییر را در شرایط بحران‌زدگی حاکمیت و شیوه حکمرانی رقم می‌زند و به شدت در سرنوشت آتی کشور و تصمیمات نسل‌های بعدی می‌تواند مؤثر واقع شود. اساسا پزشکیان به عنوان نامزدی پزشک، با سابقه اصلاح‌طلبی و از میان دانشگاهیان در برابر نامزدهای پادگانی در امتداد ورود نامشروع نظامیان در عرصه سیاست در حال زورآزمایی است. آقای پزشکیان یک چهره دانشگاهی با سابقه درخشان فسادستیزی، اخلاقمداری، سلامتی، پاک‌دستی و در عرصه سیاست داخلی و خارجی دنبال تنش‌زدایی است.
به نظر شما رقیب اصلی آقای پزشکیان در میان آن پنج نفر چه کسی است؟
به نظر من آقای قالیباف یا آقای جلیلی است. آقای پورمحمدی پدیده‌ای در این انتخابات است و حرف‌های متفاوت‌تری نسبت به آن چهار نفر می‌زند و سعی می‌کند خودش را از آن چهار نفر متمایز کند. ولی چون هم روحانی است و هم سابقه او در جبهه اصولگرایی بوده، نمی‌تواند خیلی خودش را متمایز کند و ندای تغییر از او بلند شود. بنابراین اگر مشارکت زیر 50 درصد باشد، قطع یقین انتخابات به دور دوم خواهد کشید و ممکن است توفیقی هم برای آقای پزشکیان رخ ندهد. به نظرم نقطه‌ای که بتواند یک هژمونی غالب را در جامعه ایجاد کند، 55 درصد است. اگر در دور اول انتخابات یک موج ایجاد شود، به ویژه آن چهار نفر ناگزیر هستند که با هم اجماع کنند.
اگر بخواهیم از تله مشارکت نامطلوب فرار کنیم و به یک فرصتی برسیم، باید این موج به سمت آقای دکتر پزشکیان ایجاد شود. تنها توفیق آقای پزشکیان در این است که بتواند با بلند کردن پرچم «تغییر» و مطالبات مردم اعم از جوانان و زنان، موجی را از مشارکت‌کنندگان در انتخابات، مرددین و آراء خاکستری ایجاد کند. من بر این باورم که اگر این موج ایجاد شود و آقای پزشکیان بتواند نماد تغییر را به خوبی نمایندگی کند، انتخابات می‌تواند در مرحله اول به نفع آقای پزشکیان به پایان برسد.
حضور شخصیت‌های مطرح و دانشگاهی مثل محمدجواد ظریف و محمد فاضلی در میان حامیان دکتر پزشکیان را چطور ارزیابی می‌کنید؟
حضور پرانرژی دکتر ظریف در برنامه مصاحبه تلویزیونی و همایش‌های کمپین انتخاباتی دکتر پزشکیان، در جهت تقویت دوقطبی انتخاباتی است. این رویداد مهم به مثابه رویارویی موافقان و مخالفان برجام و در جهت افشای نسبت‌های فرهنگی، اقتصادی و آثار سوء فقر در جامعه بوده و تنش‌زایی روابط برون‌مرزی کشور و تمایزات آثار مشارکت کردن یا نکردن در انتخابات را به روشنی بیان می‌کند.
از سوی دیگر ترک کردن برنامه مصاحبه فرهنگی توسط دکتر محمد فاضلی نیز، حکایت از حذف نخبگان و دانشگاهیان از تمامی کرسی‌های حاکمیتی و تریبون‌ها و عرصه رسانه ملی کشور دارد. فراموش نکنیم شکل گیری دو قطبی در این انتخابات در شرایطی دارد رخ می دهد که خود سیستم با همه مصائب گذشته، حداقلی از رقابت را پذیرفته و با هر محاسبات پشت پرده ای هم که باشد، به هر روی یک معنایی به انتخابات داده است. ممکن است با حضور حماسه ای مردم، سرنوشت انتخابات به گونه‌ای رقم بخورد که محاسبات پشت پرده در هم بریزد.
نظر کارشناسان این است که در برخی مناظره گذشته بحث‌های داغ شکل نگرفت و دلایل مختلفی بیان می‌کنند از جمله اینکه زمان چهار دقیقه‌ای کافی نیست برای اینکه بتوان تحلیل ارائه داد. اصلاح‌طلبان و جبهه اصلاحات چطور می‌توانند در تبلیغات بعدی و مخصوصا مناظره‌ها به آقای پزشکیان کمک کنند که از یک طرف شور انتخاباتی و از سوی دیگر شانس پیروزی آقای پزشکیان بالاتر برود؟
حلقه مشاوران آقای پزشکیان باید ایشان را به ویژه در فرصت‌های برنامه‌های تلویزیونی و مناظره‌ها به سمت دو قطبی‌سازی وضعیت انتخابات ببرند. جریان حاکمیت یکدست مطالبات را سرکوب کرده و اجازه بروز نداده، این مطالبات را بیان و نمایندگی کند. با حفظ نظام جمهوری اسلامی و زیر سقف قانون اساسی، مطالبات کف خیابان، زنان و جوانان را بیان کند و سبک زندگی نسل جوانی که می‌خواهد متصل به جهان باشد و از جهان دور نباشد.
در واقع حلقه مشاوران آقای پزشکیان باید بتوانند با حلقه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی دو قطبی را در مناظرات بدون هیچ‌گونه واهمه و پرهیز از محافظه‌کاری طرح کنند. هر کدام از این پنج نفر به نوعی نماد در جا زدن کشور و قفل شدن مدیریت هستند. احزاب و گروه‌ها باید کمک کنند که این دو قطبی به درستی شکل بگیرد تا مرددین باور کنند که می‌تواند روزنه‌ای رو به آینده باشد.
