راه حل تمام نگرانی‌های به وجود آمده، چیزی جز افق گشایی نوین برای جاری کردن روح دوازده فروردین با همان سبک و سیاق پنجاه و هشتی نیست.
به اعتقاد من، ۱۲ فروردین تاریخی‌ترین لحظه حیات سیاسی ملت ایران در چند سده اخیر است. یک رژیم، نه از میان تانک و گلوله و خونریزی و جنگ مسلحانه نه کودتا بلکه با یک حضور مردم و با سبکی کاملا دموکراتیک از میان آرای مردم شکل گرفت واساسا انقلاب اسلامی خود یک رفراندوم و یک انتخاب بزرگ بود.
اکنون به نقطه‌ای رسیدیم که بیم از تداوم با‌کیفیت صندوق بنیاد ماندن نظام، روشنی امید را به سایه خواهد سپرد.
من معتقدم راه حل تمام نگرانی‌های به وجود آمده به خصوص نگرانی در قبالِ زیست ناآرام وجنبش‌گونه جامعه درلایه‌های زیرین و همچنین ایستادگی در برابر تضعیف‌گران خارجی ایران، چیزی جز افق گشایی نوین برای جاری کردن روح دوازده فروردین با همان سبک و سیاق پنجاه و هشتی نیست.
این تنها وتنها روزنه گشایی است که زخمها را آلام خواهد داد، قطبی‌سازی‌های فرساینده را علاج و ملت بودگی درسایه اعتماد را عمیق، آشتی‌دهنده بین نسلها، سربرکشیدن استعدادها و....و پیامد منطقی آن، ایران قوی ،شکل‌گیری روند توسعه، حل مسائل وکاهش بحرانهای دیروز ،امروز وفردا، فقرزدایی و سرزندگی پرشور درجامعه ای بدون تنش خواهد بود.
