استفاده از تعبیر "برخوردمومنانه" در عملکرد پرابهام در مسایل مالی مربوط به بیت المال ، تحریف آشکار مفاهیم دینی است.
همانگونه که مفاهیم میتواند جابجا شود ، واژه ها هم دستخوش جابجایی و تحریف قرار میگیرد.
واژه و مفهوم "برخورد مومنانه" حکایت از برخورد اخلاقی و ایمانی در حیطه مسائل شخصی دارد.
اما در حیطه "حق الناس" در فقه و حقوق و اخلاق چیزی بنام برخوردمومنانه تعریف نشده است. بلکه بر عکس در مسائل بیت المال و حق الناس حکومت دینی باید نهایت سخت گیری را داشته باشد.
در نتیجه ؛ استفاده از تعبیر "برخوردمومنانه" در عملکرد پرابهام در مسایل مالی مربوط به بیت المال ، تحریف آشکار مفاهیم دینی است.
توجه کنید ؛ پیامبر رحمت رسول الله (ص) و امام امیرالمومنین(ع) در بخش "حق شخصی" مانند تمسخر و اهانت از سوی دیگران و یا آزارهای شخصی ، نهایت عفو و بزرگواری را داشتند ، اما در مسائل بیت المال و حق الناس؛ شخصیت هایی انعطاف ناپذیر بودند.
در سال فتح مکه زنی وابسته به یکی از خانواده‌های اشراف و قریش دزدی کرده بود. وقتی بنا شد حد درباره‌اش اجرا شود و دستش را قطع کنند، خاندان آن زن دسته جمعی به سراغ پیامبر رفتند و از او درخواست کردند که از مجازات زن صرف‌نظر کند. رسول الله (ص) فرمود: هرگز صرف‌نظر نمی‌کنم. و هرچه که واسطه فرستادند، پیامبر ترتیب اثر نداد.در عوض مردم را جمع کرد و به آنها گفت: "می‌دانید چرا امت‌های گذشته هلاک شدند؟دلیلش این بود که در این گونه مسائل تبعیض روا داشتند. اگر مجرمی که دستگیر شده بود وابسته به یک خانواده بزرگ نبود و شفیع و واسطه نداشت او را زود مجازات می‌کردند، ولی اگر مجرم شفیع و واسطه داشت در مورد او قانون کار نمی‌کرد. خدا به همین سبب چنین اقوامی را هلاک می‌کند. من هرگز حاضر نیستم در حق هیچ کس تبعیضی قائل شوم."
بعد از رحلت پیامبر رحمت (ص) ؛ جامعه اسلامی در طول سالهای سال عادت به امتیاز دادن به افراد متنفّذ و ذی نفوذ و مرتبط با حاکمیت شده بود و تنها کسی که در مقابل این تحریف آشکارِحُکمرانیِ دینی ایستاد و سیره پیامبر(ص) را احیاء نمود؛ حضرت علی (ع) بود. او بود که در جلوگیری از حیف و میل بیت المال و بازگشت آنچه در تُیول اشخاص مرتبط با حکومت قرار گرفته بود، یک "صلابت عجیبی" نشان داد و صریحا در برابر اصحابش که می‌گفتند: یک مقدار انعطاف داشته باشید. می‌گفت: "من کسی نیستم که از عدالت یک سر مو منحرف شوم."
نقض قانون اسلام و یا دست در حق الناس بردن و مانند آن چیزی نیست که قابل انعطاف باشد.
استاد مطهری میگوید: "آیا اگر کسی دزدی می‌کرد باز پیغمبر می‌گفت مهم نیست، لازم نیست مجازات بشود؟! ابداً. پیغمبر در سلوک فردی و در امور شخصی نرم و ملایم بود ولی در تعهدها و مسؤولیتهای اجتماعی نهایت درجه صلابت داشت. حساسیتی که اسلام در زمینه عدالت اجتماعی و ترکیب آن با معنویت اسلامی از خود نشان می‌دهد، در هیچ مکتب دیگری نظیرندارد."
مدعیان حُکمرانی ناب دینی! و شعاردهندگان مبارزه با مفاسد! اگر به تعهدات خود با مردم وفادار نیستند ، حداقل مراقبِ "تحریف در مفاهیم دینی" از سوی هم کیشانِ سیاسی خود باشند.
