بابک نگاهداری رئیس مرکز پژوهش های مجلس با اشاره به چالش های شهرک های صنعتی مرتبط با تأمین مالی گفت: 2 مشکل اصلی واحدهای صنعتی، نبود نقدینگی و تأمین مالی واحدهای تولیدی و همچنین کاهش سرمایه گذاری و کمبود تشکیل سرمایه ثابت در بخش صنعت است.
به گزارش جماران از روابط عمومی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، بابک نگاهداری در نخستین کنگره بین المللی توسعه و توانمندسازی صنایع و شهرکهای صنعتی، اظهار کرد: شهرکهای صنعتی با هدف توسعه صنایع و تمرکز کارخانهها و کارگاهها ایجاد شدند تا امکان ارائه خدمات زیرساختی و تأسیساتی دولتی بهصورت متمرکز فراهم شود و از سوی دیگر واحدهای صنعتی از سرریز همسایگان صنعتی خود، مانند اطلاعات، امکان تقلید، انتشار نوآوری و.. بهرهمند شوند.
رئیس مرکز پژوهشهای مجلس گفت: همچنین شهرکهای صنعتی ایجاد شدند تا از تأثیر منفی صنایع در مواردی نظیر افزایش ترافیک و آلودگیهوا و... در شهرها بکاهند.
وی به چالشهای پیش روی شهرکهای صنعتی پرداخت و درباره مشکلات زیرساختی این شهرکها گفت: باوجود اینکه چند دهه از ایجاد شهرکهای صنعتی میگذرد، اما همچنان مشکلاتی در خصوص تأسیسات زیربنایی آنها، تحویل زمین برای ایجاد مجموعه تولیدی، مشکلات محیط زیستی و... وجود دارد.
چالشهای زیربنایی شهرکهای صنعتی
نگاهداری با بیان اینکه این شهرکها در با چالشهای زیربنایی متعددی مواجه هستند، افزود: این چالشها را میتوان در مواردی مانند عدم تحویل و نگهداری شبکه برق و تأخیر آن در شبکه گاز و مخابرات، کمبود آب، خرید و تغییر کاربری چاههای کشاورزی، افزایش نرخ آب بهای واحدهای صنعتی و هزینههای سنگین تخصیص پساب و تصفیه مجدد آن برشمرد.
وی به مشکلات واحدهای تولیدی برای تأمین زمین اشاره کرد و گفت: قیمت بالای زمین و تبدیل آن به کالای سرمایهای، باعث شده اقدام برای خرید زمین نه با انگیزه تولید، بلکه به انگیزه سرمایهگذاری صورت گیرد.
رئیس مرکز پژوهشهای مجلس ادامهداد: همچنین نبود زمین برای واگذاری در شهرکهای صنعتی، از دیگر چالشهای واحدهای تولیدی برای استقرار در شهرکهای صنعتی است که باید برای تسهیل در این حوزه، گامهای مهمی برداشت.
رئیس مرکز پژوهشهای مجلس دسته دیگر مسائل مرتبط با شهرکهای صنعتی را به هدایت سرمایه و منابع مالی بهسمت تولید عنوان کرد و گفت: طبق تحقیقی که انجامشده، ۴۵ درصد چالشهای شهرکهای صنعتی به مسائل زیربنایی مرتبط است و ۴۴ درصد این چالشها نیز در خصوص تأمین مالی است.
نبود نقدینگی واحدهای تولیدی
وی با بیان اینکه ۲ مشکل اصلی واحدهای صنعتی، نبود نقدینگی و تأمین مالی واحدهای تولیدی و همچنین کاهش سرمایهگذاری و کمبود تشکیل سرمایه ثابت در بخش صنعت است، توضیح داد: رویههای غیرشفاف دولت، توسعه نیافتن روشها و ابزار موجهه با سرمایه، ریسک و بی اطمینانی بالا در تأمین مالی بانکی باعث شده تا واحدهای صنعتی در جذب نقدینگی و تأمین مالی با چالشهای زیادی روبهرو باشند.
نگاهداری با تأکید بر ضرورت رفع موانع توسعه و توانمندسازی شهرکهای صنعتی، گفت: نیاز است الگوی مناسب مدیریت شهرکهای صنعتی تدوین شود. از سوی دیگر نبود استراتژی توسعه صنعتی در کشور باعث شده که از جریانهای غالب جهانی فاصله بگیریم.
وی با تأکید بر اینکه برای رفع موانع توسعه این شهرکها لازم است به مختصات بومی این حوزه توجه داشتهباشیم، بیان کرد: چالش دیگر سردرگمی در رویکردهای توسعه و مدیریت در این حوزه است. یعنی هنوز باید تبیین شود که واحدهای صنعتی و تولید برای بهره گیری از مزیتهای مکانی و حرفهای تجمیع میشوند یا میخواهیم قطبهای توسعه صنایع کوچک و متوسط را ایجاد کنید. از سوی دیگر موضوع واگذاری فعالیتهای اقتصادی نیز مطرح است.
رئیس مرکز پژوهشهای مجلس با بیان اینکه سه مدل مدیریتی در اداره شهرکهای صنعتی در جهان وجود دارد، افزود: مدیریت این شهرکها یا به عهده دولت است، یا بخش خصوصی، یا توسط یک شرکت عمومی-خصوصی با سرمایهگذاری مشترک دولت و یک شرکت خصوصی اداره میشود.
تجمیع اختیارات مدیریتی و پرهیز از موازیکاری
وی با بیان اینکه برای بهبود عملکرد این شهرکها باید اختیارات مدیریتی تجمیع شود، گفت: باید از موازیکاری در این زمینه بپرهیزیم؛ بهگونهای که یک نهاد مشخص با قدرت اجرایی به تمام مسائل مورد نیاز برای توسعه پایدار منطقه صنعتی، جذب سرمایهگذاری و ایجاد شرایط کاری جذاب، رسیدگی کند.
نگاهداری در ادامه سخنان خود پیشنهاداتی را مطرح کرد و گفت: میتوان با ایجاد کارگروه مشترک با حضور شرکت شهرکهای صنعتی در وزارتخانههای مربوطه برای حل مسائل زیرساختی این شهرکها برنامه ریزی کرد.
وی ادامهداد: تقویت بانک صنعت و معدن و صندوق ضمانت سرمایهگذاری صنایع کوچک برای افزایش تأمین مالی واحدهای مستقر در شهرکهای صنعتی نیز میتواند در حل مسائل مالی واحدهای تولیدی اثرگذار باشد.
رئیس مرکز پژوهشهای مجلس دیگر بیان کرد: همچنین با بازنگری در آیین نامه تأسیس شهرکهای صنعتی و واگذاری مدیریت شهرکها با تأکید بر تدوین همه آیین نامههای اجرایی و اصلاح آنها، اثر مهمی در کاهش چالشهای این حوزه و مدیریت یکپارچه این شهرکها داشته باشد.