پس از استقرار نظام جمهوری اسلامی، وقتی بلا فاصله مجلس شورای اسلامی تأسیس شد و نمایندگان مردم به آن مکان مقدس راه یافتند، الگو برای نمایندگان، شخصیت، سیره و سیاست شهید مدرس شد، امام خمینی بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی در موارد مختلف ضمن سخنرایی ها به این موضوع اهتمام ویژه داشت و مرتب به ویژه گی های شخصیتی ، اخلاقی و سیاسی مدرس مانند: ساده زیستی ، قناعت ، شجاعت ، مجاهدت ، استقلال رای و در نهایت مردمی بودن وی اشاره و تأکید داشت و به نمایندگان گوشزد می کرد. اما آنچه روشن است هر چه از زمان حیات و حضور امام فاصله گرفتیم به همان مقدار نیز، نمایندگان از سیره و سیاست مدرس فاصله گرفتند و بیگانه شدند.
پایگاه خبری جماران؛ دهم آذر، سالگرد شهادت یکی از فقهای شیعه ، آیت الله شهید سید حسن مدرس به دست رضا خان است که مبارزات وی در دوران نمایندگی مجلس شورای ملی علیه استبداد داخلی و استعمار خارجی زبانزد همگان می باشد، او به عنوان نماینده ی مردم در مجلس، یک تنه مقابل یکه تازی های رضا خان ایستاد و در برابر اولتیماتم های دولت روسیاه روس که به دولت ایران پیام داده بود: اگر خواسته ما را تامین نکنید به تهران میآییم و آنجا را تصرف میکنیم؛ دولت ایران نیز از ترس به مجلس فشار می آورد باید خواسته روسها را تامین کند. اما در این هنگام مدرس با طمانینه تمام، همتی ستودنی و قامتی استوار پشت تریبون مجلس قرار گرفت و خطاب به نمایندگان گفت: «آقایان اگر بناست ما از بین برویم چرا با دست خودمان از بین برویم؟» او با توضیح همین جمله کوتاه ، دماغ روس ها را به خاک مالید و مجلس به واسطه این رشادت تاریخی جرات پیدا کرد و زیاده خواهی روس ها را رد کرد.
یکی دیگر از ویژه گی های بارز شهید مدرس، دفاع از حقوق توده مردم و اعتقاد به قدرت آنان است. به همین سبب وی مرتب در پی اجرای عدالت و ایجاد آسایش، آرامش، رفاه، عمران، آبادی و حقوق مردم بود. در ایامی که بحث تمدید دوره نمایندگان مجلس بود و نمایندگان می خواستند دوره نمایندگی خودشان را تمدید کنند ، شهید مدرس به جایگاه و نقش مردم اشاره و تاکید کرده، گفت: « بنده نمی توانم خودم را وکیل کنم، طریقه قانونی منحصر به رای اکثریت ملت است»
او در نطق دیگر می گوید: «مجلس شورای ملی که عبارت از صد وکیل اند، همه وطن خواه، همه صاحب عقیده محکم، همه اسلامی، همه سیاسی، ولی در صورتی مقاومت با دنیا می کنند که ملت با آنها موافقت و پشتیبان آنها باشد؛ پس قوت و قدرت با توجه به قلوب عامه است»
او با تاکید به مردم سالاری دینی، هدف اصلی از تشکیل حکومت و قوای سه گانه را تامین رفاه و زندگی متعارف برای مردم می داند و هر حرکتی را که خلاف این هدف باشد بر نمی تابد. او می گوید: « غَرَض از وضع قانون، آسایش خلق است در امور معاشیه و اگر فایده هم برای دولت داشته باشد، خیلی خوب است ، مثل اداره پست که غرض اصلی از آن، آسایش خلق است که امور تجارت و مطالباتشان به سرعت پیش برود.» او در تعریف عدل می گوید: « عدل آن است که از مورد گرفته شود و به مورد خرج شود. از همان هایی که گرفته می شود، خرج همان ها شود. این معنی عدل است. از ملت پولی که گرفته می شود، به مصارفی برسد که به نفع آن ملت باشد... تعمیرالبلاد و تامین العباد»
پس از استقرار نظام جمهوری اسلامی، وقتی بلا فاصله مجلس شورای اسلامی تأسیس شد و نمایندگان مردم به آن مکان مقدس راه یافتند، الگو برای نمایندگان، شخصیت، سیره و سیاست شهید مدرس شد، امام خمینی بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی در موارد مختلف ضمن سخنرایی ها به این موضوع اهتمام ویژه داشت و مرتب به ویژه گی های شخصیتی ، اخلاقی و سیاسی مدرس مانند: ساده زیستی ، قناعت ، شجاعت ، مجاهدت ، استقلال رای و در نهایت مردمی بودن وی اشاره و تأکید داشت و به نمایندگان گوشزد می کرد.
اما آنچه روشن است هر چه از زمان حیات و حضور امام فاصله گرفتیم به همان مقدار نیز، نمایندگان از سیره و سیاست مدرس فاصله گرفتند و بیگانه شدند. تا جایی که امروز شاهد تصویب بعضی مصوباتی در مجلس هستیم که نه تنها این لوایح به نفع توده مردم نیست، بلکه سبب اذیت و آزار و در نهایت لجاجت و بد بینی آنها نسبت به نظام و انقلاب و امام و ولایت فقیه و دین و مذهب شده است. ناگهان قوانینی تصویب می شود که نه تنها از پول مردم برای خود مردم خرج نمی شوند بلکه به نوعی خالی کردن جیب مردم شده است، چنانکه در مصوبه اخیر در جهت اضافه شدن سن بازنشستگی این واقعیت به وضوح مشاهده می شود و این با تعریفی که شهید مدرس از عدالت داد کاملا در تضاد و تنافی آشکار است. یا لایحه عفاف و حجاب با قطع نظر از اشکالات زیاد شرعی و قانونی که شورای نگهبان از آن گرفته، در این شرایط حساس و فضای تورم و گرانی به شدت موجب نا رضایتی، عصبانیت و لجاجت اقشار مختلف جامعه حتی قشر وسیع با حجابان شده است و قطعا با روح مردم سالاری مدرس سازگاری ندارد.
در حالی است که طبق فتوای قریب به اتفاق و اجماع فقهای شیعه از کلینی تا خمینی، هر واجبی یا حرامی که اصرار به عمل به آن و یا اصرار به ترک آن، حالا به هر دلیلی ، موجب تنفر مردم بشود، وجوب و حرمت آن به صورت موقت ساقط می شود، چنانکه قاعده ی «حرمت تنفیر» که در فقه شیعه، بابی مستقل دارد ناظر به همین است.
در آستانه انتخابات مجلسین خبرگان و شورای اسلامی هستیم و نیاز مبرم به نمایندگانی از جنس شهید مدرس داریم که عالم ، عاقل ، مدبر و مدیر باشند.
10 آذر 1402