کیهان به نقل از فرزند آیت الله مصباح یزدی در توجیه اینکه چرا ایشان در طول 8 سال دوران جنگ در جبهه ها حضور نیافته نوشته است: آیت الله مصباح از امام درباره رفتن به جنگ سوال کرد. امام فرمودند هر وقت من رفتم جبهه شما هم بروید.
نویسنده این سطور نسبت به شخصیت آیت الله مصباح یزدی اذعان دارد و علی رغم اینکه در جهاتی با برخی نظرات ایشان اختلاف دارد، ولی همواره نسبت به ایشان و مرتبت علمی ایشان احترام قائل است، اما در مورد این خاطره نمی تواند روی موافقت داشته باشد. چرا که این ادعای بدون سند با هیچ منطقی قابل توجیه و پذیرش نیست.
آقای مصباح یزدی را که در زمان شروع جنگ یک روحانی 47 ساله بوده اند از جنبه های مختلف به لحاظ موقعیت علمی و اجتماعی و یا شرایط سنّی و یا دارابودن مسئولیت مهم حکومتی نمی توان مهمتر از شخصیت های روحانی برجسته ای دانست که در آن زمان به مراتب معنون تر و یا معمّرتر از وی بوده اند و علی رغم شرایط سنّی و دیگر محدودیت ها و یا مسئولیت ها بارها در جبهه های جنگ حاضر شده و در پشت جبهه ها نیز در سنگرهای مختلف به حمایت از رزمندگان و حمایت از دفاع مشروع مردم ایران پرداخته اند. ضمن اینکه این بزرگان در رابطه مستمر کتبی و یا حضوری متعدد با امام خمینی بوده اند.
شخصیت هایی نظیر حضرات آقایان: سید رضا بهاءالدینی، مشکینی، منتظری، فاضل لنکرانی، سید اسد الله مدنی، سید عبدالحسین دستغیب، سید روح الله خاتمی، نوری همدانی، محمد صدوقی، یوسف صانعی، میرزا جواد تهرانی، نورمفیدی، اشرفی اصفهانی، جوادی آملی، رئیس جمهور وقت(آیت الله خامنه ای)، رئیس مجلس وقت(هاشمی رفسنجانی)، آیت الله موسوی اردبیلی(رئیس دیوانعالی کشور)، جمی و دهها تن از دیگر مجتهدان دارای سوابق علمی و انقلابی.
نکته جالب توجه اینکه امام خمینی نه تنها هیچ گاه از حضور این بزرگان حوزه و روحانیت و یا روحانیون برجسته دارای مقامات مهم حکومتی در جبهه ها منع نمی کرد، و نه تنها از گزارشات شفاهی و کتبی آنان بعد از بازگشت از جبهه ها تقدیر می کرد و ترتیب اثر می داد، بلکه بارها در سخنرانی های خویش حضور علما در جبهه ها را حجتی بر حقانیت دفاع مقدس ایران در برابر متجاوزان و نشانی از وظیفه شناسی و همراهی علمای دین و روحانیت با مردم ذکر کرده و به آن بالیده است.
در این نسبت خلاف واقع، گفته شده است که امام فرمودند هر وقت من رفتم جبهه شما هم بروید! در حالی که امام خمینی جدای از اینکه به واسطه شرایط ویژه کشور و نقش منحصر به فرد ایشان به عنوان رهبر انقلاب و نظام که قطعا کسی حضور مستقیم ایشان در خطوط جنگ را مجاز نمی شمرد، در نوبت های مکرر از اینکه به واسطه کهولت سن و ضعف ناشی از بیماری قلبی نمی تواند در جبهه ها حاضر شده و حتی همدوش رزمندگان بجنگد اظهار نارضایتی کرده است:
«من به همه سربازانى که در کردستان براى اسلام سربازى کرده‌اند، و همه پاسدارانى که براى اسلام پاسدارى و فداکارى کرده‌اند، دعا مى‌کنم و از همه شما و از همه آنها متشکرم. من خود را منفعل مى‌دانم که چرا نمى‌توانم بروم به همراه آنان جنگ کنم، براى اینکه من ضعیف هستم. امیدوارم که آنها موفق و مؤید باشند و پیش خدا روسفید، چنانچه هستند - صحیفه امام ج12 ص 297 »
از دیدگاه امام خمینی هرکسی توفیق شرکت در جنگ را ندارد!
ایشان فرموده است: «شما باید خدا را شکر کنید که این عملیات اسلامى به دست شما اجرا مى‌شود، هرکس توفیق این عمل را ندارد. امروز صبح بعد از ملاقات با تنى چند از پاسداران به این فکر افتادم که‌اى کاش من هم یک پاسدار بودم، اینها چه مى‌کنند و من چه کار. آنها مى‌روند با دشمن اسلام مى‌جنگند و من در اینجا هستم و نمى‌توانم. شما قدر خودتان را بدانید – صحیفه امام ج15 ص 496
