آنچه نگارنده از سیره و سیاق سیاسی بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی و رهبری استفاده می کند ؛ در عین اهتمام ویژه به مسأله فلسطین و غزه ، ضرورت نگاه از درون و سرو سامان دادن به مشکلات داخلی کشور نباید مورد غفلت و تحت شعاع قرار بگیرد و معنای « راه قدس از تهران می گذرد » نیز ناظر بر همین است.
1. رژیم صهیونیستی سرزمین فلسطین را به زور سرنیزه ، تفنگ ، تانک و تجاوز تصرف کرده است و باید هر چه زودتر از آنجا خارج شود.
2. متجاوزان نشان دادند اگر فرصت پیدا کنند ، تنها به این سرزمین بسنده نخواهند کرد و به سیاست تجاوزگری و خونریزی خود مبنی بر « تصاحب نیل تا فرات » تحت نام « سرزمین موعود » ادامه خواهند داد.
3. بیش از هفتاد سال گذشته ثابت شده ، صهیونیست ها به هیچ اصل انسانی و اخلاقی پایبند نیستند ، حتی به کودکان شیرخوار هم رحم نمی کنند و به قول امام موسی صدر ماهیت این رژیم « شرمطلق است » ، چون براساس ظلم ، ستم و تجاوز بنا شده است.
4.عملیات حماسی « طوفان الاقصی » علیه تجاوزگری صهیونیست ها بی نظیر بوده و کاملا سران این رژیم را سردرگم و زمین گیر ساخته است به طوری که هنوز هم در حالت کما و اغما به سر می برند و جا دارد از این جهت به فلسطینیان دست مریزاد گفت.
5.آنهایی که به خاطر مرگ چند صهیونیست قاتل و کودک کش اشک مظلومیت می ریزند و فریاد دفاع از حقوق بشر سر می دهند، بهتر است حداقل مروری بر تنها یک مورد از کشتار این رژیم در ۲۵ تا ۲۷ شهریور ۱۳۶۱ اردوگاه صبرا و شتیلا داشته باشند که شمار قربانیان آن بین سه تا پنج هزار نفر تخمین زده شد؛ همین طور کشتار « قانا » و « دیر یاسین » در دهه های گذشته . البته حمله و تجاوز به حریم کودکان ، زنان و دختران که جزو ذات و خصلت ثابت جنایتکاران صهیونیست است، نباید به نام مسلمانان نوشته شود، اگر چه مظلوم در جهت دفاع از خویش هر از چند گاهی ناچار به تهاجم می شود و چاره ای جز « مظلومیت مهاجمانه » ندارد. آنچه روشن است فاجعه « بیمارستان المعمدانی » نه اولین جنایت صهیونیست هاست و نه آخرین آن خواهد بود.
6. همانطوری که رهبر معظم انقلاب ضمن تصریح به وظیفه حمایت همه دنیای اسلام از ملت فلسطین ، این حماسه را کار طراحان هوشمند و جوانان و فعالان از جان گذشته فلسطینی قلمداد کردند و به نوعی اشاره به این مطلب بود که امروز فرزندان مبارز فلسطینی در دفاع از سرزمین خود به مرحله ای رسیده‌اند نیازی به کشورهای دیگر ندارند. البته حمایت های عاطفی ، اخلاقی و انسان دوستانه جای خود دارد و باید انجام بشود.
در چنین شرایطی زمزمه هایی از سوی بعضی محافل ، شنیده شد و بیانیه هایی داده و دیده شد مبنی بر گشایش باب شهادت، اعلام آمادگی و حضور در غزه و جنگ علیه متجاوزان صهیونیست و نیل به مقام شامخ شهادت. اگر چه در حسن نیت و صداقت بعضی از آنها شکی نبود و نیست و گاهی چنین حرکت های سمبلیک هم لازم است ؛ اما بعضی ها هم همیشه کج سلیقه ، عجول ، هیجانی و احساسی و یا فرصت طلب تشریف دارند و این اقدام به ظاهر ارزشی و انقلابی آنها، قطعا بر خلاف تصمیم و سیاست مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران بود و می توانست هزینه های زیادی را تحمیل کند. اقداماتی از این دست، نگارنده را به یاد ماجرایی در خرداد 1361 انداخت که حضرت امام خمینی (ره) در آن موضع حکیمانه و عاقلانه گرفت.
آن ایام ارتش رژیم صهیونیستی در یک عملیات گسترده به جنوب لبنان تجاوز کرد و سه روزه خود را به شهر بیروت رسانید. در پی آن با تصویب شورای عالی دفاع قرار شد بخشی از تیپ 27 محمد رسول الله سپاه پاسداران، به اتفاق تیپ 58 تکاور ذوالفقارِ نیروی زمینی ارتش ، عازم لبنان شوند. مقرر شد این دو مجموعه ، در قالب تشکیلات رزمی به نام « قوای محمد رسول‌الله » به فرماندهی حاج احمد متوسلیان به سوریه عزیمت کند. وقتی امام از این جریان اطلاع یافت روز 31 خرداد 1361، طی سخنرانی معروف در حسینیه جماران ، ضمن تأکید بر اصل حکیمانه ی « راه قدس از کربلا می‌گذرد» توضیح مفصلی در این زمینه داد و مانع از اعزام نیرو شد و فرمود:
« اسرائیل می خواهد ما را از جنگ خودمان منحرف کند. آنها می دانند ما به فلسطین و لبنان حساس هستیم، به لبنان حمله کردند تا ما را از جبهه‌های خودمان غافل کنند. در این توطئه ، ما هم یک قدری بازی خوردیم ( صحیفه امام ، ج 16 ، ص 351 ) باید ما این نقشه ای را که آمریکا کشیده است برای ما ، خنثی کنیم ... ما مقدمه را رها نکنیم و بی ربط برویم سراغ ذی المقدمه... (همان ، ج 16 ، ص353- 354 ) آن توطئه ای که دیده بودند که ما را متوجه کنند به لبنان و از این راه به ما ضربه بزنند ، آن هم به خواست خدای تبارک و تعالی فاش شد.» ( همان ، ص 393 )
به دنبال این هشدارِ امام ، نیروهای فوق بلافاصله از لبنان بازگردانده شدند.
یا در ماجرای جنگ خلیج فارس که در 9 اسفند 1369 آمریکا با ائتلاف 35 کشوردیگر از جمله اسرائیل می خواست به عراق حمله کند، بعضی برخلاف تصمیم سران نظام و رهبری که موضع بی طرفی اتخاذ کرده بودند ، می گفتند سوار تانک شده و در کنار صدام علیه آمریکا و اسرائیل خواهند جنگید.
تجربه های تلخ تاریخی به ما می آموزد در این گونه موقعیت های حساس و سرنوشت ساز باید مراقب حرکت های نسنجیده‌ی بعضی محافل افراطی و خودسر شد تا اینها دوباره هزینه برای نظام و انقلاب ایجاد نکنند و به قول حضرت امام ما را به بازی نگیرند.
افزون براین، اکنون ما در وضعیتی هستیم که کشورعزیزمان ایران نیاز مبرم به تقویت بنیه ی اقتصادی ، مهار تورم و جلب رضایت مردم دارد. امروز اولویت مسئولان و مدیران در عرصه های مقتضی باید این باشد که متمرکز بر بهبود وضعیت اقتصادی کشور و اوضاع معیشتی مردم و تأمین شغل ، ازدواج و زندگی متوسط برای جوانان باشند، تا انقلاب و نظام از داخل دچار آسیب نشود.
آنچه نگارنده از سیره و سیاق سیاسی بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی و رهبری استفاده می کند ؛ در عین اهتمام ویژه به مسأله فلسطین و غزه ، ضرورت نگاه از درون و سرو سامان دادن به مشکلات داخلی کشور نباید مورد غفلت و تحت شعاع قرار بگیرد و معنای « راه قدس از تهران می گذرد » نیز ناظر بر همین است.
دلسوزان نظام و انقلاب باید به این مهم اهتمام ویژه مبذول دارند ؛ اگر ما از بهبود وضعیت داخلی کشور غفلت کنیم و به تعبیری از اصول غفلت کرده و به فروع روی بیاوریم و به رضایت ، خواسته و مقبولیت مردمی بی اعتنا باشیم، ناخواسته از دشمن پاتک خواهیم خورد ، اگر چه در ماجرای فلسطین و غزه پیروز شویم و آن وقت خدای ناکرده گرفتار پیامد های جبران ناپذیر خواهیم شد. معلوم است اگر خدای ناکرده نظام جمهوری اسلامی ، حاصل هزاران خون شهید ، اندکی آسیب ببیند و از درون ضربه بخورد ، امید یک میلیارد مسلمان و باضافه انسان های آزاده به یأس مبدل خواهد شد.
پس با نگاه حکیمانه از درونِ ، اگر دیروز راه قدس از کربلا می گذشت، به احتمال قوی امروز این راه از تهران خودمان می گذرد ، تهرانی که در مقابل مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم برنامه های زیرساختیِ زود بازده و دراز مدت داشته باشد و امید ، نشاط و شادابی را در دل و جان مردم و نسل جوان حاضر زنده کرده و پویا نگه دارد و پایه های نظام را استحکام بخشد.
