آیت الله سید مصطفی محقق داماد در نامه ای سرگشاده به قضات کشور تاکید کرد: باعث تاسف است که در این ایام افرادی از ذوی المناصب بدون هیچگونه آشنایی با الفبای قضاوت و آگاهی از صعوبت امر نسبت به دستگاه قضایی تعیین تکلیف میکنند، و به آنان امر و نهی می نمایند یکی تسریع می خواهد و دیگری تغلیظ می طلبد! ولی اطمینان دارم که اینگونه فضا سازیهای غیرکارشناسانه و غیر مسؤلانه هرگز تاثیری در قضات شریف و خردمند و شجاع و با تقوا نخواهد داشت و موجب بی احتیاطی و خدای ناکرده تساهل در اعراض و نفوس نمی گردد.
در بخش هایی از این نامه که متن آن در اختیار جماران قرار گرفته است، آمده است:
حدود یک قرن از تاریخ تشکیل دادگستری مدرن ایران میگذرد. در این مدت به رغم نشیب و فرازهای بسیار به دلیل وجود قضات فاضل، شجاع ونفوذ ناپذیر در این دستگاه آرایی صادرشده که به علت دقت و مستدل بودن و انطباق با قانون و شرع در تاریخ قضاء ایران می درخشد و موجب افتخار و سربلندی و عرضه به جهانیان بوده و هم اکنون منبعی غنی برای دانش حقوق بشمار می رود .
قدرت قضایی قضات شریف در این مدت پشتوانه ای برای حفظ حقوق عامه اعم از خصوصی و کیفری واجرای عدالت و تامین آزادیها بوده و ملت ایران در پناه اسطوره ها و استوانه هایی از دانش قضایی احساس آرامش می کرده اند . قضات ضعیف و احیانا نفوذ پذیر معدود و شناخته شده ومشاربالبنان و محکوم به انزوا بودند.
پس از انقلاب اسلامی با ورود چهرهایی از اجتهاد و فقاهت به دادگستری این امید و آرزو افزون یافت که دانش حقوق در آغوش تفقه تکامل و ارتقا یابد و نمونه ای از عدالت اسلامی و الگویی برای ارایه به جهانیان باشد.
در این ایام که کشورمان با بحران ناآرامی مواجه است و تمام مشکلاتی که موجباتش را ناتوانی دولتها فراهم ساخته اند امروز به دامن دستگاه قضایی سرازیر شده، قضات کشورمان را با امتحانی عظیم روبرو ساخته است. امتحانی که ناظرین آن عموم احاد ملت ایران و داور نهایی آن پروردگاه متعال است. الیس الله باحکم الحاکمین !
سروران کرام ! انتظار از شما بزرگواران ژرف نگری و امعان نظر درصدور رای بخصوص در دماء است که به اجماع فقها بلکه همه خردمندان عالم این موضوع جای احتیاط کامل می باشد. خطا و تساهل در خون و مجازات غیر مشروع نسبت به افراد را حافظه تاریخ فراموش نخواهد کرد! به این حدیث نبوی توجه فرمایید؛
ادروا الحدود عن المسلمین ماستطعتم فان وجدتم للمسلم مخرجا فخلوا سبیله فان الامام لان اخطأ فی العفو خیر من ان یخطئ فی العقوبه . (کنزالعمال/۱۲۹۷۱)
این جمله شریف زمانی از پیامبر رحمت (ص)صادر شده که هنوز اثری از اندیشه تفسیر مضیق درامور کیفری نه در مغرب زمین ونه هیچ نقطه ای از جهان وجود نداشته است .
با ورود اصطلاحات و نهادهای فقهی در قوانین کیفری ایران کارصدور رای درامور جزایی آن هم بنام دین خدا کار آسانی نیست زیرا برای تفسیر و تبیین آنها مراجعه به منابع معتبر فقهی و طبعا اجتهاد قضایی لازم است و در غیر اینصورت لا سمح‌الله رای صادره فاقد مشروعیت خواهد بود.
باعث تاسف است که در این ایام افرادی از ذوی المناصب بدون هیچگونه آشنایی با الفبای قضاوت و آگاهی از صعوبت امر نسبت به دستگاه قضایی تعیین تکلیف میکنند، و به آنان امر و نهی می نمایند یکی تسریع می خواهد و دیگری تغلیظ می طلبد! ولی اطمینان دارم که اینگونه فضا سازیهای غیرکارشناسانه و غیر مسؤلانه هرگز تاثیری در قضات شریف و خردمند و شجاع و با تقوا نخواهد داشت و موجب بی احتیاطی و خدای ناکرده تساهل در اعراض و نفوس نمی گردد.
رعایت دقیق آیین دادرسی کیفری که یکی از زیباترین ره اورد های تمدن و خرد بشری است و توجه همه جانبه نسبت به رعایت حقوق متهم و درکنار همه این اصول توجه به اصل انسانی - اسلامی احتیاط در دماء مورد استدعا از شما بزرگواران صاحب مناصب بالای قضایی بخصوص منصب نظارت می باشد.
ان ربک لبالمرصاد (فجر/۱۴) والسلام
سید مصطفی محقق داماد -۲۴ اذرماه
