پایگاه خبری جماران: کابل شهری است پر از زیبایی یوسف، اندوه یعقوب و خیانت برادران یوسف! این روزها با تصرف کابل توسط طالبان زندگی مردم روال عادی خود را از دست داده و در بهت و حیرت به سر می‌برند.
ما برای روایت آنچه امروز در افغانستان می‌گذرد به سراغ زنان و مردان اهالی هنر و فرهنگ رفته‌ایم. در این‌باره نوید محمودی کارگردان، تهیه‌کننده، نویسنده و شاعر متولد ولایت «پروان» افغانستان و ساکن ایران به خبرنگار جماران می‌گوید: «ما در وضعیت بلاتکلیفی به سر می‌بریم. بعد از ۲۰ سال که افغانستان به یک ثبات نسبی رسیده بود و تغییرات بسیار بزرگی در حوزه فرهنگ و هنر اتفاق افتاد. احساس می‌کنم با عصر رکود روبه رو خواهیم بود و تنها چیزی که وجود دارد، چه برای کسانی که در داخل و چه برای ما که بیرون از افغانستان زندگی می‌کنیم، نگرانی برای آینده است؛ گر چه فعلا باید منتظر باشیم که چه اتفاقاتی رخ می‌دهد».
این طالبان همان طالبان ۲۰ سال پیش است
نوید محمودی در گفت‌و‌گو با خبرنگار جماران، از گذشته‌ی طالبان می‌گوید: مهم‌ترین مسأله مردم این است که این طالبان در طول بیست سال گذشته تغییر کرده است یا همان طالبان گذشته است که به شدت زندگی را برای مردم سخت و روابطش به غیر از پاکستان با بقیه‌ی جهان صفر بود و در جامعه بین‌المللی به رسمیت شناخته نمی‌شدند؟! حال مردم می‌خواهند بدانند این طالبان همان است یا نه و آنها چگونه می‌خواهند حکومت کنند؟! حتی مردم کشورهای همسایه و جهان هم منتظر هستند ببینند چه اتفاقاتی در پیش است.
پنجشیر نماد مقاومت
محمودی از مقاومت پنجشیر هم گفت: پنجشیر در اصل یک منطقه در شمال افغانستان است که در گذشته به «نماد مقاومت» معروف بوده است. در زمان حمله ارتش سرخ، در دوره اول حکومت طالب‌ها و در حکومت کمونیستی جنگ‌هایی وجود داشته که معمولا پنجشیر نفوذ ناپذیر بوده است و فضایی برای مقاومت داشته است. امروز هم احساس می‌کنم این فضا وجود دارد و مردم امیدوارند که طالبان را وادار به تغییر در نگرش و رفتار می‌کنند.
زنان و مردان افغانستان ترسی از مردن ندارند
او درباره وضعیت هنرمندان می‌گوید: زنان و اهالی فرهنگ و هنر مهم‌ترین قشری هستند که از این گونه رفتار طالبان مورد آسیب قرار گرفته‌اند. در طول ۲۰ سال گذشته در افغانستان تلاش بسیاری برای آمدن زنان به عرصه حضور و یادگیری‌شان شد و در همه‌ی فضاها حضور مستمر و مثمر ثمری داشتند، اما امروز به شدت نگرانند. در چند روز گذشته اعتراض‌هایی از سوی زنان در کابل، هرات و مزار شریف و حتی شهرهای دیگر را شاهد هستیم. من تصورم این است که زنان و مردان افغانستان ترسی برای اینکه به خیابان بیایند و اعتراض کنند ندارند، چون خیلی نگران این نیستند که زندگی کنند یا بمیرند. اگر قرار باشد به بیست سال گذشته برگردند خودش به تدریج مردن است. فکر می‌کنم حضور مردم به نشانه‌ی اعتراض بیشتر و بیشتر خواهد شد.
مردم افغانستان ۴ دهه است که درگیر جنگ هستند
وی در ادامه گفت: تصور من این است که قراردادی که بین آمریکا و طالبان امضاء شد و البته در این معادلات اشرف غنی هم بی‌تأثیر نبود. در نهایت همه دست به دست هم دادند تا امروز افغانستان به این روز بیفتد. من خودم به عنوان یک هنرمند و فرد فرهنگی از خدا می‌خواهم زندگی مردم افغانستان به بیست سال پیش برنگردد و آزادی‌های اجتماعی نه تنها کم نشود، بلکه بیشتر شود؛ برای اینکه مردم افغانستان ۴ دهه است که درگیر جنگ هستند و امیدوارم خدا به مردم کمک کند.
افغانستان، افغانستان ۲۰ سال پیش نیست
محمودی تصریح کرد: طالبان خواهان این هستند که یک حکومت متشکل از همه‌ی اقشار مردم افغانستان داشته باشند و در سایه یک حکومت بتوانند به منویات دینی هم بپردازند اما نتیجه و ثمر نمی‌دهد زیرا افغانستان، افغانستان ۲۰ سال پیش نیست و بالای ۲۰ میلیون جوان دارد و این جوانان را باید قانع و راضی کنند.
تصورات گذشته‌ی طالبان هنوز وجود دارد
وی در پایان از وضع کنونی کشورش ابراز نگرانی کرد و گفت: رفتار و عملکرد طالبان در چند روز اخیر نشان داده که طالبان در حوزه اجتماعی به شدت سخت‌گیری خواهند کرد و اجازه نمی‌دهند مردم آرام و آسوده باشند. جداسازی دانشگاه‌ها، مدارس و کنار گذاشتن زنان در سمت‌های بالای حکومتی نشان از این دارد که تصورات گذشته‌ی طالبان هنوز وجود دارد.
