انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها طی بیانیه ای در رابطه با اخراج استاد بیژن عبدالکریمی از دانشگاه آزاد تاکید کرد: اتهام مُضحک «سلطنت‌طلبی» به یک اندیشمند نقاد و دلسوزِ برآمده از متن انقلابی مردمی، مصداق بارز توهین به شعور دانشگاهیان است و اخراج وی، نقض آشکار آزادی‌های مُصرَّح در قانون اساسی و سلب استقلال فکری از دانشگاههای جمهوری اسلامی است. آزادی و استقلال دو آرمان والای انقلاب اسلامی بود که خونها به پای آن ریخته شد و اخراج یک استاد اندیشمند در تعارض با این آرمان‌ها و به معنای اعدام اندیشه است.
به گزارش جماران؛ متن این بیانیه بدین شرح است:
خبر اخراج استاد دانشمند و صاحبِ گفتمان آقای دکتر بیژن عبدالکریمی از دانشگاه آزاد اسلامی، بُهت و حیرت قاطبۀ اندیشمندان و بویژه دانشگاهیان را برانگیخته است. عموم جامعه ما با مشی انتقادی مبتنی بر وفاق ملی و مرام گفتگو مدار این اندیشمند ایرانی آشنایند. اتهامات وارده به این استاد سرشناس و صاحب گفتمان، فاقد وجاهت علمی و عقلی است و با خط مشی فلسفی و فکری و مرام اجتماعی دکتر عبدالکریمی هیچ تناسبی ندارد. دکتر عبدالکریمی از فرزندان انقلاب و از دانشورانِ آشنا با درد دین و وطن است.
عبدالکریمی‌ها صدای خرد انتقادی هستند از درون جامعه‌ای که به درد خود می اندیشد و درد را می‌جوید و آن را نشان می‌دهد. خرد انتقادی از ضروری‌ترین بایسته ها برای شرایط امروز ایران است و دیگر منحصر به طبقۀ دانشگاهی و روشنفکران و کنشگران سیاسی نیست، امروزه به برکت گسترش سواد فرهنگی و سیاسی در لایه‌های عمومی جامعه، منتقدانِ خرَدوَرز صدای همگانند و آن که سخن همگان بگوید قدرت همگان دارد.
اتهام مُضحک «سلطنت‌طلبی» به یک اندیشمند نقاد و دلسوزِ برآمده از متن انقلابی مردمی، مصداق بارز توهین به شعور دانشگاهیان است و اخراج وی، نقض آشکار آزادی‌های مُصرَّح در قانون اساسی و سلب استقلال فکری از دانشگاههای جمهوری اسلامی است. آزادی و استقلال دو آرمان والای انقلاب اسلامی بود که خونها به پای آن ریخته شد و اخراج یک استاد اندیشمند در تعارض با این آرمان‌ها و به معنای اعدام اندیشه است.
انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها بر این باور است که اخراج یک اندیشمند دلسوز اگر ناشی از برنامه‌های خردستیزانه انقلابی‌نماهای نفوذی نباشد دست کم ناشی از کم‌خردی در تشخیص مصالح ملّی و نظام جمهوری اسلامی است. این گونه برخوردهای حذفی ضمن بی نتیجه بودن در خاموش کردن صدای نقد در جامعه پیامدهایی جبران‌ناپذیر برای کشور، حکومت و منافع ملّی در بردارد. برخی از این پیامدها از این قرارند:
1. این اخراجها صراحتاً به خنثا سازی ایدۀ «کرسی‌های آزاد اندیشی» در دانشگاه انجامیده و سبب گسست و جدایی بیش از پیش نخبگان و طبقۀ متوسط از دولت و حاکمیت می‌شود.
2. با اخراج متفکران اثرگذار، دارای خرد انتقادی و مشی گفتگویی، باب نقد و گفتگو بسته می‌شود و تداوم و استمرار فساد سیستماتیک سیاسی و اجتماعی کشور را تضمین می‌کند.
3. هم‌زمانی اخراج متفکری که نمایندۀ وفاق ملی و گفتگوی خردبُیناد است با آغاز به کار دولت سیزدهم تلویحاً می‌تواند به تقابل نمادین حاکمیت با خرد انتقادی، علوم انسانی نقاد و وفاق ملی تفسیر شود.
براساس آنچه که گذشت انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها ضمن فراخواندن مسئولان دانشگاه آزاد اسلامی به بازنگری در این تصمیم ضدعلم و دانشگاه ستیز، از قوه قضائیه نیز انتظار دارد با ورود به موضوع از تضییع حقوق شهروندی و صنفی دکتر عبدالکریمی جلوگیری کند. از جامعه دانشگاهی کشور و مجامع صنفی نیز انتظار می رود که نسبت به سرنوشت همکاران خود حساسیت بیشتری نشان دهند.
به امید ایرانی توسعه‌یافته، آزاد و دانش‌مدار
انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها
پانزدهم شهریور 1400
کپی شد
