اگر انتقاد به عنوان یک وظیفه عمومی، نهادینه شود و هزینه‌بر نباشد، ثمرات گرانسنگی خواهد داشت.
از وظایف مهم مسلمانان نسبت به یکدیگر «امر به معروف و نهی از منکر» می‌باشد(توبه/71) همان که باید ناصحانه و خیرخواهانه باشد لذا در ادبیات قرآن «نصحیت» هم خوانده می‌شود(هود/34) و در ادبیات امروز «انتقاد» نام گرفته است. اگر این وظیفه عمومی، نهادینه شود و هزینه‌بر نباشد، ثمرات گرانسنگی خواهد داشت ولی متأسفانه همیشه قدرتمندان از این که مورد امر و نهی قرار گرفته و اعمالشان نقد شود، ابا داشته و منتقدان را به اتهام «توهین یا تضعیف مسئولان»، «تشویش اذهان عمومی» و «سیاه‌نمایی» و ... مورد پیگرد قانونی قرار داده و برای آنان هزینه ساخته‌اند و با توجه به همین هزینه‌دار بودن «امر به معروف و نهی از منکر» قدرتمندان است که به بیان قرآن مجید، لقمان حکیم خطاب به فرزندش این امر و نهی و انتقاد را از «امور محتاج اراده قوی» شمرده و فرزند را بر صبر به مصائب آن توصیه می‌کند: «وَ أْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَ انْهَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ اصْبِرْ عَلى ما أَصابَکَ إِنَّ ذلِکَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُور»(لقمان/17).
متأسفانه در این دوران برخی دستگاه ها بر خلاف وعده‌ای که رهبران و بنیانگذاران نظام دادند عمل کرده و به همین دلیل، امر به معروف حاکمان و قدرتمندان بسیار پرهزینه است و در این سالیان هستند افرادی که به اتهام «توهین به مسئولان نظام، تشویش اذهان عمومی، سیاه‌نمایی و ...[که همگی از امور نیّتی و درونی است و جز خداوند عالم به نیّات، از آن آگاه نیست و اثبات آن، اگر نگوییم محال ، واقعا سخت است] زندانی شده و در زندگی سیاسی اجتماعی خود و خانواده‌هایشان با محرومیت‌های سنگین مواجه گردیده‌اند که یکی از عادی‌ترین این محرومیت‌ها، ردّ صلاحیت آنان در انتخابات‌ها است گر چه اغلب هم این محکومیت‌ها و محرومیت‌ها انکار شده است.
این که آقای «علم الهدی» نماینده رهبری در خراسان رضوی و امام جمعه مشهد در تماس تلفنی با رییس هیات نظارت بر انتخابات شوراها در خراسان رضوی، اظهار می‌دارد که «نباید داوطلبی را به خاطر انتقاد از من رد صلاحیت کنید»، بهترین گواه بر این است که اگر افراد به نمایندگان رهبری در استان‌ها، امامان جمعه، نمایندگان رهبری در وزارتخانه‌ها، دانشگاه‌ها و ... انتقاد کنند، اگر هم به اتهام توهین و ... به دادگاه فراخوانده و محاکمه و محکوم نشوند، حداقل در انتخابات‌ها از جانب هیئت‌های نظارت ردّ صلاحیت می‌شوند.
به امید روزی که انتقاد در صورت وارد بودن، پذیرفته شود و در صورت وارد نبودن، فقط شایسته جواب باشد و به هیچ وجه و در هیچ صورتی پیامد دیگری نداشته باشد.
