ظرفیت جدید ظریف

پایگاه خبری جماران: این روزها اوضاع اصلا دل و دماغی برایم نمانده تا بخواهم درباره سیاست و حوالی اش بنویسم. نه عقلانیتی را می بینم که از آن دفاع کنم و نه قول و قراری را پابر جا می بینم که بر آن استوار باشم. دولت مردان از رییس دولت گرفته تا پایین تر ، گویی مملکت را رها کرده اند. ترامپ هم که می تازد و کرونا هم می گدازد و ملت هم لنگ می اندازد. 

مدت هاست دوستان می گویند که چرا چیزی نمی نویسی ؟ و من با خود می گویم از کجایش بنویسم؟از قیمت های سرسام آور؟ از تعهدهای فراموش شده؟ از خیانت به امید؟ از غرور و تکبر و نخوت؟ از چین و قراردادهای نانوشته؟ از چشم های به انتظار بایدن؟ از انفجارهای بی دلیل و ناشناخته؟ از عروسی یا عزا؟

و اصلا مگر کسی چیزی می خواند که من بنویسم؟

اما امروز نتوانستم از کنار ظلمی که به ظریف شد بگذرم. ظریف مهمان مودب مجلس بود. آقا و با وقار سخن گفت. این که او را و کشور را چنین در مجلس آماج حمله و بی ادبی قرار دهند نا پسند است. راستی کدام دیپلمات را مثل ظریف می شناسید که تا این اندازه برای کشور خویش فداکاری کرده باشد. مرد روزهای سخت و مذاکرات طاقت فرسا. 

گیرم او را و نتیجه کارهایش را نمی پسندید ،این حجم از بغض برای چیست؟ 

اما از دیروز ظریف ظرفیتی فراتر یافت. 

مخاطبین دیروز مجلس چند دسته بودند. آنها که درست یا غلط به ایشان افراطی می گویند. ایشان از کارهای نمایندگان سرمست اند. در پوست خود نمی گنجند. حتی اگر لب برچینند در دل شادمانند. اما مگر این گروه چند درصد کشورند؟ به تریبون هایشان توجه نکنید. آنها حداقلی از جامعه را تشکیل می دهند. گروه دیگر طرفداران دولت اند که هر حمله به دولت را ناپسند می انگارند. اینان هم در اقلیتی ناچیز خلاصه می شوند. 

اما بخش بزرگی از مردم بین ظریف و دیگر دولتیان فرق می گذارند. ظریف را موفق می دانند و سیاست داخلی و اقتصادی دولت را شکست خورده می شناسند. ظریف را در پیش برد برجام توانا و دانا ارزیابی می کنند. صداقت او را تحسین می کنند. و شکست سیاست خارجی را هم نتیجه عملکرد ترامپ می دانند. این گروه دیروز از مجلس دلسرد شدند و با ظریف هم دلی بیشتری پیدا کردند. 

ظریف از دیروز و در چشم مردم در قامتی دیگر ظاهر شد. شاید با انتخاب بایدن در امریکا و چرخش روزگار بتوان بیشتر در این باره سخن گفت.