پایگاه خبری جماران: مخالفان آتشین FATF ، معتقدند که رهبری با این لوایح مخالفند؛ اما دفتر مقام معظم رهبری از طرف ایشان پاسخ می دهد که «...رهبری فرمودند آنچه من در دیدار با نمایندگان گفتم در خصوص اصل کنوانسیون ها بود نه کنوانسیونی خاص؛ و من با بررسی لایحه ای خاص در مجلس مخالف نیستم».
حتی اگر فرضا متفاوت ترین حالت ممکن، یعنی رای موافق مجلس علی رغم نظر منفی رهبری انقلاب -که ایشان مشخصا در این مورد خاص نظر منفی اعلام نکردند - را در نظر بگیریم، خود می تواند نقطه قوت و تبلیغی مثبت برای نظام باشد؛ چرا که شائبه تحمیل نظر از سوی عالی رتبه ترین مقام سیاسی کشور را در داخل و خارج برطرف می کند.
رهبری به عنوان یک شخص، مانند مشی امام، می توانند نظر خود را مطرح کنند و حتی به عنوان «مقام رهبری» نیز می توانند اعلام موضع کنند. اما فراموش نکنیم که اگر ایشان اقدام/ طرح/ لایحه ای را در جهت خلاف محرز منافع کلان نظام قلمداد کنند، همچون برخی موارد قبلی می توانند با «حکم حکومتی» موضوع را فیصله دهند و منتظر نمانند که کار به شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت نظام کشیده شود.
تجربه دوران امام و آیت الله خامنه ای نشان داده است که در موارد یاد شده، تعارف و مماشات یا پرده پوشی وجود ندارد. اینجاست که متوجه می شویم، در دیدگاه رهبران نظام جمهوری اسلامی همواره حفظ شئون و سازکارهای جمهوری اسلامی مهم تر از نظر خودشان بوده است.
نمونه ی قابل توجه در این خصوص را می توان در مصاحبه روز گذشته جماران با حجت الاسلام و المسلمین ناطق نوری(اینجا بخوانید) مشاهده کرد که وقتی در مجلس سوم شایعه نظر مثبت امام برای رأی اعتماد به حجت الاسلام و المسلمین محتشمی پور جهت تصدی وزارت کشور پیچید، امام نوشتند: «در جمهوری اسلامی جز در مواردی نادر که اسلام و حیثیت نظام در خطر باشد، آن هم با تشخیص موضوع از طرف کارشناسان دانا، هیچ کس نمی تواند رأی خود را بر دیگری تحمیل کند ؛ و خدا آن روز را هم نیاورد. من تمام سعی خود را می نمایم که با نسبت مطلبی به من، کسی مظلوم نگردد».
