به گزارش ایرنا، کشاورزی بیشترین مصرف آب را در کنار بخش‌های آشامیدنی و صنعت دارد، امروز تمام کارشناسان کشور به این نتیجه رسیده‌اند که مصرف آب در بخش کشاورزی باید بهینه شود.
در کنار ایجاد سامانه های نوین آبیاری مانند قطره‌ای و زیرخاکی، روش انتقال آب بین مزارع و در داخل مزارع بزرگ مساله ای است که غفلت از آن تمام اقدامات علمی و تجربی برای جلوگیری از هدررفت آب را بی‌نتیجه می‌گذارد.
سنتی بودن شکل انتقال آب در بخش کشاورزی که بیشتر به همان شکل کانال های سنتی و خاکی است، باعث هدررفت قابل توجهی از آب می شود.
تبدیل این کانال ها از شکل سنتی به سیمانی یا انتقال آب درون لوله یا همان شکل سرپوشیده می تواند با حفظ آب، به ارتقا ارزش اقتصادی و استفاده بهینه از آب کمک کند.
بر اساس تحقیق پژوهشگران دانشگاه صنعتی شریف، تلفات انتقال آب از مخازن به مزارع مجهز به سامانه‌های نوین آبیاری تحت فشار زیاد و به طور متوسط 30 درصد است؛ فقط 2 درصد از تلفات آب در شبکه های انتقال آب ناشی از تبخیر به دلیل روباز بودن کانال های آبیاری و هشت درصد تلفات مربوط به هرزرفت آب ناشی از نشت آب در کانال ها به دلیل بستر سنگی یا خاکی است، اما عمده این تلفات یعنی حدود 20 درصد مربوط به تلفات ناشی از تامین بیش از نیاز آب در کانال ها به دلیل کنترل سنتی کانال های انتقال آب به صورت بالادستی است که منجر به سرریز آب در انتهای کانال های پایین دست و در نتیجه هرز رفت آب می شود.
مدیر امور آب و خاک جهادکشاورزی استان سمنان روز دوشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود : 50 تا 60 درصد کانالهای انتقال آب کشاورزی در این استان سنتی است.
حسین شاهینی با اشاره به طرح بهسازی این کانالهای سنتی انتقال آب در قالب طرح‌های از پیش تعریف شده، گفت: این طرح‌ها برای بتنی کردن کانال ها اجرا می شود که عمده مشکل افزایش این طرح نبود اعتبارات لازم است.
وی با تاکید بر این که تغییر کانالهای سنتی انتقال آب کشاورزی به شکل سرپوشیده به عنوان دیگر راهبرد بهینه سازی مصرف آب، خاطرنشان کرد : انتقال آب از طریق لوله تا 99 درصد از اتلاف آب نسبت به کانالهای سنتی جلوگیری می کند.
مدیر امور آب و خاک سازمان جهادکشاورزی سمنان تاکید کرد : در تبدیل کانالهای سنتی به بتنی یا لوله برخی مسایل فنی وجود دارد که استفاده از آنها را در مناطق مختلف با توجه به شرایط امکان‌پذیر می‌کند.
وی ادامه داد : مشکلی که در اجرای کانالهای انتقال به صورت لوله‌گذاری وجود دارد این است که مسیر انتقال باید یکپارچه و زیاد باشد یعنی کشاورزان خرد امکان استفاده از کانالهای سرپوشیده به صورت لوله را ندارند.
وی بیان کرد : بهسازی کانالهای انتقال آب کشاورزی به صورت لوله در مناطقی که آب رسوب زیاد هم داشته باشه ممکن نیست.
شاهینی بیان داشت: پس در مناطق اطراف حبله رود یا زیر سد دامغان امکان استفاده از لوله برای کانال امکان ندارد زیرا امکان بندآمدن کانال به دلیل رسوب وجود دارد.
وی با اشاره به تفاوت هزینه اجرای کانالهای انتقال آب به صورت بتنی یا لوله‌گذاری ، افزود: اجرا به صورت بتنی در هر کیلومتر حدود 100 تا 200 میلیون ریال گران‌تر از لوله‌گذاری تمام می‌شود.
مدیر امور آب و خاک جهادکشاورزی استان سمنان گفت: فارغ از تمام مباحث فنی و اعتباری برای بهسازی کانالهای انتقال آب، در گام اول باید در بین کشاورزان این مساله فرهنگ سازی شود تا با آگاهی از تاثیر این عملیات در حفظ آب بیشتر، تمایل آنان به این مساله افزایش یابد.
در استان سمنان راهبردهایی مانند تبدیل اراضی کم‌بازده زراعی به صورت باغ، افزایش سامانه‌های نوین آبیاری، تبدیل کانالهای سنتی به بتنی و سرپوشیده، اصلاح الگوی کشت و استفاده از ارقام کم‌آب‌بر، به عنوان طرح‌هایی برای بهره‌وری بهتر از آب درحال اجراست.
استان سمنان 198 هزار هکتار باغ و زمین زراعی و 45 هزار بهره بردار در بخش های مختلف دارد.
6103/6026/
انتهای پیام در کنار ایجاد سامانه های نوین آبیاری مانند قطره‌ای و زیرخاکی، روش انتقال آب بین مزارع و در داخل مزارع بزرگ مساله ای است که غفلت از آن تمام اقدامات علمی و تجربی برای جلوگیری از هدررفت آب را بی‌نتیجه می‌گذارد.
سنتی بودن شکل انتقال آب در بخش کشاورزی که بیشتر به همان شکل کانال های سنتی و خاکی است، باعث هدررفت قابل توجهی از آب می شود.
تبدیل این کانال ها از شکل سنتی به سیمانی یا انتقال آب درون لوله یا همان شکل سرپوشیده می تواند با حفظ آب، به ارتقا ارزش اقتصادی و استفاده بهینه از آب کمک کند.
بر اساس تحقیق پژوهشگران دانشگاه صنعتی شریف، تلفات انتقال آب از مخازن به مزارع مجهز به سامانه‌های نوین آبیاری تحت فشار زیاد و به طور متوسط 30 درصد است؛ فقط 2 درصد از تلفات آب در شبکه های انتقال آب ناشی از تبخیر به دلیل روباز بودن کانال های آبیاری و هشت درصد تلفات مربوط به هرزرفت آب ناشی از نشت آب در کانال ها به دلیل بستر سنگی یا خاکی است، اما عمده این تلفات یعنی حدود 20 درصد مربوط به تلفات ناشی از تامین بیش از نیاز آب در کانال ها به دلیل کنترل سنتی کانال های انتقال آب به صورت بالادستی است که منجر به سرریز آب در انتهای کانال های پایین دست و در نتیجه هرز رفت آب می شود.
مدیر امور آب و خاک جهادکشاورزی استان سمنان روز دوشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود : 50 تا 60 درصد کانالهای انتقال آب کشاورزی در این استان سنتی است.
حسین شاهینی با اشاره به طرح بهسازی این کانالهای سنتی انتقال آب در قالب طرح‌های از پیش تعریف شده، گفت: این طرح‌ها برای بتنی کردن کانال ها اجرا می شود که عمده مشکل افزایش این طرح نبود اعتبارات لازم است.
وی با تاکید بر این که تغییر کانالهای سنتی انتقال آب کشاورزی به شکل سرپوشیده به عنوان دیگر راهبرد بهینه سازی مصرف آب، خاطرنشان کرد : انتقال آب از طریق لوله تا 99 درصد از اتلاف آب نسبت به کانالهای سنتی جلوگیری می کند.
مدیر امور آب و خاک سازمان جهادکشاورزی سمنان تاکید کرد : در تبدیل کانالهای سنتی به بتنی یا لوله برخی مسایل فنی وجود دارد که استفاده از آنها را در مناطق مختلف با توجه به شرایط امکان‌پذیر می‌کند.
وی ادامه داد : مشکلی که در اجرای کانالهای انتقال به صورت لوله‌گذاری وجود دارد این است که مسیر انتقال باید یکپارچه و زیاد باشد یعنی کشاورزان خرد امکان استفاده از کانالهای سرپوشیده به صورت لوله را ندارند.
وی بیان کرد : بهسازی کانالهای انتقال آب کشاورزی به صورت لوله در مناطقی که آب رسوب زیاد هم داشته باشه ممکن نیست.
شاهینی بیان داشت: پس در مناطق اطراف حبله رود یا زیر سد دامغان امکان استفاده از لوله برای کانال امکان ندارد زیرا امکان بندآمدن کانال به دلیل رسوب وجود دارد.
وی با اشاره به تفاوت هزینه اجرای کانالهای انتقال آب به صورت بتنی یا لوله‌گذاری ، افزود: اجرا به صورت بتنی در هر کیلومتر حدود 100 تا 200 میلیون ریال گران‌تر از لوله‌گذاری تمام می‌شود.
مدیر امور آب و خاک جهادکشاورزی استان سمنان گفت: فارغ از تمام مباحث فنی و اعتباری برای بهسازی کانالهای انتقال آب، در گام اول باید در بین کشاورزان این مساله فرهنگ سازی شود تا با آگاهی از تاثیر این عملیات در حفظ آب بیشتر، تمایل آنان به این مساله افزایش یابد.
در استان سمنان راهبردهایی مانند تبدیل اراضی کم‌بازده زراعی به صورت باغ، افزایش سامانه‌های نوین آبیاری، تبدیل کانالهای سنتی به بتنی و سرپوشیده، اصلاح الگوی کشت و استفاده از ارقام کم‌آب‌بر، به عنوان طرح‌هایی برای بهره‌وری بهتر از آب درحال اجراست.
استان سمنان 198 هزار هکتار باغ و زمین زراعی و 45 هزار بهره بردار در بخش های مختلف دارد.
6103/6026/
کپی شد
