در این مطلب آمده است : از زمانی که ' کیم چونگ اون ' 35 ساله زمام قدرت را در کشور کره شمالی به دست گرفته هفت سالی می‌گذرد و در طی این هفت سال او ظاهرا توانسته به قدری از تثبیت قدرت خود در این بسته‌ترین کشور کمونیستی جهان مطمئن باشد که این چنین درهای کشورش را به روی صلح با جهان خارج باز کرده است، آن هم در شرایطی که درست چند هفته و چند ماه پیش او با انجام آزمایش‌های مکرر موشکی و حتی هسته‌ای شبه جزیره کره را تا مرز یک درگیری نظامی تمام عیار، حتی هسته‌ای پیش برده بود.
چند هفته‌ای نیست که تنش‌های سیاسی و نظامی در شبه جزیره کره در حال فروکش کردن است و در یک اتفاق تاریخی و بی‌سابقه – در نزدیک به 7 دهه گذشته – چند روز گذشته رهبران دو کره شمالی و جنوبی در روستای مرزی « پانمونجوم » در مرز دو کره با یکدیگر دیدار کردند و رهبر کره شمالی برای نخستین بار در تاریخ حیاتش پا در خاک همسایه جنوبی گذاشت و در اقدامی غیرمنتظره دست رئیس جمهور همسایه جنوبی را گرفت و با عبور از خط مرزی – چند ثانیه‌ای را نیز در خاک کره شمالی عکس یادگاری گرفتند، همه این اتفاقات در مقابل دوربین عکس و فیلمبرداری رسانه‌های جهان و به صورت زنده به جهان مخابره شد.
برخی ناظران اما هنوز هم معتقدند که برای قضاوت کردن درباره اهداف و نیات رهبر جوان کره شمالی زود است؛ و برخی بدبین ترها حتی این مانور صلح و دوستی کیم چونگ اون را یک برنامه و نقشه جدید « موذیانه » از جانب او می‌دانند. آیا رهبر کره شمالی که سلاح‌های هسته‌ای و توان موشکی کشورش را به عنوان تنها دارایی استراتژیک که حتی قادر است تمامی نقاط ایالات متحده آمریکا را هدف گیرد – در ازای صلح معاوضه خواهد کرد؟ در شرایط کنونی پاسخ به این سوال کمی دشوار است. اما روند تحولات به سرعت در حال پیشرفت است و رهبران دو کره در دیدار اخیر و تاریخی خود در منطقه‌ی مرزی در خاک کره جنوبی تصمیم گرفته‌اند که مذاکرات چهارجانبه صلح را با حضور ایالات متحده آمریکا و چین پیگیری کنند. تا اینجای کار روسیه و چین از گردونه مذاکرات کنار گذاشته شده‌اند – روسیه و ژاپن دو کشور حاضر از اعضای سابق مذاکرات شش جانبه برای خلع سلاح کره شمالی بوده‌اند و شاید از همین روست که دولت توکیو با شک و تردید درباره روند جدید صلح بین جنوب و شمال شبه جزیره کره می‌نگرد. ترامپ هم تا اینجای کار « بادی به غبغب انداخته » و عقب نشینی‌های مکرر رهبر کره شمالی از مواضع سابق خود را ناشی از سیاست‌های جدید واشنگتن و فشارهای همه جانبه‌ای می‌داند که از زمان روی کارآمدن او به پیونگ یانگ وارد آمده است؛ اما واقعیت مطلب این است که حکومت پیونگ یانگ از همان زمان شکل گیری به انزوا و فشار اقتصادی و تحریم عادت داشته است و تحولات اخیر در شبه جزیره کره و صلح طلبی کیم چونگ اون را به طور مطلق نمی‌توان در سبد اعتبار ترامپ جا داد؛ هر چند سیاست‌های دولت ترامپ نیز در این روند بی‌تاثیر نبوده است. در یک سال گذشته نیز « اون » با انجام آزمایش‌های مکرر موشکی و حتی هسته‌ای توان موشکی و هسته‌ای کشورش را به رخ دنیا کشید و با خوشحالی و مسرت اعلام کرد که تمام خاک ایالات متحده آمریکا در تیررس موشک‌های کره شمالی است.
پس از انجام این اقدامات او چند هفته پیش به صورتی غیرمنتظره اعلام کرد که حاضر است در ازای دریافت تضمین امنیتی کامل از آمریکا و متحدانش، درباره مساله خلع سلاح هسته‌ای در شبه جزیره کره به صورت مستقیم با رئیس جمهوری آمریکا پشت میز مذاکره بنشیند، او چند روز پیش در اقدامی غیر منتظره دستور تعلیق انجام آزمایش‌های موشکی و هسته‌ای را صادر کرد و گفت؛ داشتن بمب هسته‌ای به دردسرش نمی‌ارزد و در اقدامی تاریخی قدم در خاک کره جنوبی گذاشت و رهبر همسایه متخاصم جنوبی را به آغوش کشید و ساعت‌ها با رئیس جمهور همسایه جنوبی مذاکره کرد و دو رهبر تصمیماتی را نیز تا زمان دیدار دو جانبه با ترامپ – در مکان و زمانی که هنوز نامعلوم است در جهت پیشبرد روند صلح در شبه جزیره کره گرفتند. ذکر این نکته نیز لازم است که رسانه‌های آمریکایی طی روزهای گذشته پرده از سفر محرمانه وزیر امورخارجه جدید آمریکا و رئیس سابق سازمان سیا – به پیونگ یانگ و دیدار او با کیم چونگ اون برداشتند. چند روز پیش عکس این دیدار نیز منتشر شد.
آنچه برای بخش غالبی از ناظران مشخص است این که رهبر کره شمالی « استارت » ابتکار جدید صلح در شبه جزیره کره را زده است و از همین رو واکاوی ذهنیت رهبر کره شمالی از منظر انگیزه‌ها و اهداف – پنهان و آشکار او می‌تواند در تحلیل روند اتفاقات کنونی و آینده عاملی کلیدی باشد.
کیم چونگ اون به موازات عقب نشینی از مواضع سابق کشورش در زمینه خلع سلاح چهره‌ای محبوب و دوست داشتنی در محافل و رسانه‌های غربی خواهد شد و این سوال بزرگ هنوز پاسخ دقیقی ندارد که انگیزه‌های واقعی «اون» از عقب نشینی‌های اخیرش چیست و او تا چه میزان حاضر خواهد شد در راه صلح درهای کشورش را به روی جهان بیرون باز کند؛ چون ساختار و ماهیت حکومت کره شمالی به گونه‌ای است که در برابر باز شدن درهایش به روی جهان خارج، بسیار آسیب پذیر است.
6026/
انتهای پیام چند هفته‌ای نیست که تنش‌های سیاسی و نظامی در شبه جزیره کره در حال فروکش کردن است و در یک اتفاق تاریخی و بی‌سابقه – در نزدیک به 7 دهه گذشته – چند روز گذشته رهبران دو کره شمالی و جنوبی در روستای مرزی « پانمونجوم » در مرز دو کره با یکدیگر دیدار کردند و رهبر کره شمالی برای نخستین بار در تاریخ حیاتش پا در خاک همسایه جنوبی گذاشت و در اقدامی غیرمنتظره دست رئیس جمهور همسایه جنوبی را گرفت و با عبور از خط مرزی – چند ثانیه‌ای را نیز در خاک کره شمالی عکس یادگاری گرفتند، همه این اتفاقات در مقابل دوربین عکس و فیلمبرداری رسانه‌های جهان و به صورت زنده به جهان مخابره شد.
برخی ناظران اما هنوز هم معتقدند که برای قضاوت کردن درباره اهداف و نیات رهبر جوان کره شمالی زود است؛ و برخی بدبین ترها حتی این مانور صلح و دوستی کیم چونگ اون را یک برنامه و نقشه جدید « موذیانه » از جانب او می‌دانند. آیا رهبر کره شمالی که سلاح‌های هسته‌ای و توان موشکی کشورش را به عنوان تنها دارایی استراتژیک که حتی قادر است تمامی نقاط ایالات متحده آمریکا را هدف گیرد – در ازای صلح معاوضه خواهد کرد؟ در شرایط کنونی پاسخ به این سوال کمی دشوار است. اما روند تحولات به سرعت در حال پیشرفت است و رهبران دو کره در دیدار اخیر و تاریخی خود در منطقه‌ی مرزی در خاک کره جنوبی تصمیم گرفته‌اند که مذاکرات چهارجانبه صلح را با حضور ایالات متحده آمریکا و چین پیگیری کنند. تا اینجای کار روسیه و چین از گردونه مذاکرات کنار گذاشته شده‌اند – روسیه و ژاپن دو کشور حاضر از اعضای سابق مذاکرات شش جانبه برای خلع سلاح کره شمالی بوده‌اند و شاید از همین روست که دولت توکیو با شک و تردید درباره روند جدید صلح بین جنوب و شمال شبه جزیره کره می‌نگرد. ترامپ هم تا اینجای کار « بادی به غبغب انداخته » و عقب نشینی‌های مکرر رهبر کره شمالی از مواضع سابق خود را ناشی از سیاست‌های جدید واشنگتن و فشارهای همه جانبه‌ای می‌داند که از زمان روی کارآمدن او به پیونگ یانگ وارد آمده است؛ اما واقعیت مطلب این است که حکومت پیونگ یانگ از همان زمان شکل گیری به انزوا و فشار اقتصادی و تحریم عادت داشته است و تحولات اخیر در شبه جزیره کره و صلح طلبی کیم چونگ اون را به طور مطلق نمی‌توان در سبد اعتبار ترامپ جا داد؛ هر چند سیاست‌های دولت ترامپ نیز در این روند بی‌تاثیر نبوده است. در یک سال گذشته نیز « اون » با انجام آزمایش‌های مکرر موشکی و حتی هسته‌ای توان موشکی و هسته‌ای کشورش را به رخ دنیا کشید و با خوشحالی و مسرت اعلام کرد که تمام خاک ایالات متحده آمریکا در تیررس موشک‌های کره شمالی است.
پس از انجام این اقدامات او چند هفته پیش به صورتی غیرمنتظره اعلام کرد که حاضر است در ازای دریافت تضمین امنیتی کامل از آمریکا و متحدانش، درباره مساله خلع سلاح هسته‌ای در شبه جزیره کره به صورت مستقیم با رئیس جمهوری آمریکا پشت میز مذاکره بنشیند، او چند روز پیش در اقدامی غیر منتظره دستور تعلیق انجام آزمایش‌های موشکی و هسته‌ای را صادر کرد و گفت؛ داشتن بمب هسته‌ای به دردسرش نمی‌ارزد و در اقدامی تاریخی قدم در خاک کره جنوبی گذاشت و رهبر همسایه متخاصم جنوبی را به آغوش کشید و ساعت‌ها با رئیس جمهور همسایه جنوبی مذاکره کرد و دو رهبر تصمیماتی را نیز تا زمان دیدار دو جانبه با ترامپ – در مکان و زمانی که هنوز نامعلوم است در جهت پیشبرد روند صلح در شبه جزیره کره گرفتند. ذکر این نکته نیز لازم است که رسانه‌های آمریکایی طی روزهای گذشته پرده از سفر محرمانه وزیر امورخارجه جدید آمریکا و رئیس سابق سازمان سیا – به پیونگ یانگ و دیدار او با کیم چونگ اون برداشتند. چند روز پیش عکس این دیدار نیز منتشر شد.
آنچه برای بخش غالبی از ناظران مشخص است این که رهبر کره شمالی « استارت » ابتکار جدید صلح در شبه جزیره کره را زده است و از همین رو واکاوی ذهنیت رهبر کره شمالی از منظر انگیزه‌ها و اهداف – پنهان و آشکار او می‌تواند در تحلیل روند اتفاقات کنونی و آینده عاملی کلیدی باشد.
کیم چونگ اون به موازات عقب نشینی از مواضع سابق کشورش در زمینه خلع سلاح چهره‌ای محبوب و دوست داشتنی در محافل و رسانه‌های غربی خواهد شد و این سوال بزرگ هنوز پاسخ دقیقی ندارد که انگیزه‌های واقعی «اون» از عقب نشینی‌های اخیرش چیست و او تا چه میزان حاضر خواهد شد در راه صلح درهای کشورش را به روی جهان بیرون باز کند؛ چون ساختار و ماهیت حکومت کره شمالی به گونه‌ای است که در برابر باز شدن درهایش به روی جهان خارج، بسیار آسیب پذیر است.
6026/
کپی شد
