هوشنگ جاوید به مناسبت برپایی همایش آواها و نواهای پیرغلامان استان سمنان در شاهرود پنجشنبه در گفت و گو با ایرنا،افزود: این آیین ها از سوی اقوام مختلف به شکل های گوناگون اجرا می شوند و همین امر تنوع آیینی شگفت انگیزی را درست می کند.
وی با بیان این که به آیین های سوگواری محلی و سنتی در سانه ملی توجه زیادی نمی شود ، افزود: در رسانه ملی بیشتر به نمایش عزاداری مسجدهای تهران یا شهرستان های بزرگ پرداخته شده و در شبکه های ملی آیین های سوگ استان ها کمتر دیده می شود.
وی ادامه داد: آیین های سوگواری اقوام و نواحی باید در شبکه های اصلی پخش شوند چون پرطرفدار تر هستند.
این استاد دانشگاه همچنین با بیان اینکه موسیقی مناطق و نواحی ایران، آیینی است، ابراز داشت: حیات هر ایرانی از موسیقی جدا نبوده و از لحظه تولد در طول زندگی خود مناسکی دارد و هریک از این مناسک دارای آیین ویژه است.
جاوید با اشاره به قرار گرفتن مولودی ها، اعیاد مذهبی و ملی در حوزه آیین های سور، بیان کرد: آیین های سوگ هم به چند دسته دینی،مذهبی، ملی و قومی تقسیم بندی شده و هریک از این ها به شکل های مختلفی اجرا می شوند.
وی با تاکید بر پیوستگی ذات موسیقی اقوام و نواحی با آیین ها، گفت: پیش از اسلام هم آیین های سوگ در ایران اجرا می شده و بر اساس شاهنامه فردوسی از زمان کیومرث به عنوان آدم نخستین، آیین سوگ وجود داشته و دوره به دوره تغییر کرده است.
این پژوهشگر اضافه کرد: در دوره هخامنشی تا ساسانی هم که آن را با عنوان تاریخ زنده و مکتوب می شناسیم، سوگ حماسی، سوگ دینی و حتی سوگ قهرمانان بزرگ کشور را داریم.
جاوید یادآور شد: در دوره ساسانی نخستین مرثیه برای حیوانات توسط باربد برای شبدیز، اسب خسرو پرویز سروده شده و جالب اینجاست که این شکل از مرثیه به پس از اسلام هم کشیده شده و نمونه آن را در مرثیه خوانی برای ذوالجناح، اسب امام حسین (ع) در واقعه عاشورا می بینیم.
وی افزود: گرچه از نوع لحن هایی که در آن زمان اجرا می شده، اطلاع زیادی وجود ندارد، اما برخی از متن های آن ها وجود دارد.
همایش آواها و نواهای استان سمنان روزهای سه شنبه و چهارشنبه در شاهرود برگزار شد.
7359/6167 خبرنگار: مهسا شانیان ** انتشار دهنده : محسن شاکری
انتهای پیام وی با بیان این که به آیین های سوگواری محلی و سنتی در سانه ملی توجه زیادی نمی شود ، افزود: در رسانه ملی بیشتر به نمایش عزاداری مسجدهای تهران یا شهرستان های بزرگ پرداخته شده و در شبکه های ملی آیین های سوگ استان ها کمتر دیده می شود.
وی ادامه داد: آیین های سوگواری اقوام و نواحی باید در شبکه های اصلی پخش شوند چون پرطرفدار تر هستند.
این استاد دانشگاه همچنین با بیان اینکه موسیقی مناطق و نواحی ایران، آیینی است، ابراز داشت: حیات هر ایرانی از موسیقی جدا نبوده و از لحظه تولد در طول زندگی خود مناسکی دارد و هریک از این مناسک دارای آیین ویژه است.
جاوید با اشاره به قرار گرفتن مولودی ها، اعیاد مذهبی و ملی در حوزه آیین های سور، بیان کرد: آیین های سوگ هم به چند دسته دینی،مذهبی، ملی و قومی تقسیم بندی شده و هریک از این ها به شکل های مختلفی اجرا می شوند.
وی با تاکید بر پیوستگی ذات موسیقی اقوام و نواحی با آیین ها، گفت: پیش از اسلام هم آیین های سوگ در ایران اجرا می شده و بر اساس شاهنامه فردوسی از زمان کیومرث به عنوان آدم نخستین، آیین سوگ وجود داشته و دوره به دوره تغییر کرده است.
این پژوهشگر اضافه کرد: در دوره هخامنشی تا ساسانی هم که آن را با عنوان تاریخ زنده و مکتوب می شناسیم، سوگ حماسی، سوگ دینی و حتی سوگ قهرمانان بزرگ کشور را داریم.
جاوید یادآور شد: در دوره ساسانی نخستین مرثیه برای حیوانات توسط باربد برای شبدیز، اسب خسرو پرویز سروده شده و جالب اینجاست که این شکل از مرثیه به پس از اسلام هم کشیده شده و نمونه آن را در مرثیه خوانی برای ذوالجناح، اسب امام حسین (ع) در واقعه عاشورا می بینیم.
وی افزود: گرچه از نوع لحن هایی که در آن زمان اجرا می شده، اطلاع زیادی وجود ندارد، اما برخی از متن های آن ها وجود دارد.
همایش آواها و نواهای استان سمنان روزهای سه شنبه و چهارشنبه در شاهرود برگزار شد.
7359/6167 خبرنگار: مهسا شانیان ** انتشار دهنده : محسن شاکری
کپی شد
