عید سعید قربان در زمره عیدهای بزرگ مسلمانان است که از آن به عنوان عید بندگی یاد می‌شود، چرا که در چنین روزی یعنی دهم ذی الحجه حضرت ابراهیم(ع) بر نفس خویش غلبه کرد و تسلیم خواست خداوند شد و درست در لحظه ای که می خواست یگانه فرزندش حضرت اسماعیل(ع) را برای اطاعت از دستور الهی قربانی کند، فرشته ای از عالم ملکوت بر او پدیدار شد و برای او قوچی فرستاد تا به جای پسرش قربانی کند.
آری، این چنین است که دهم ذی الحجه عید قربان نامگذاری شده و از آن به عنوان عید اضحی یاد می‌کنند در واقع اضحی جمع ضحی به معنی ارتفاع روز و امتداد نور آفتاب است و هنگامی که خورشید قبل از ظهر بالا می‌آید، آن موقع را ضحی گویند و حجاج به هنگام بالا آمدن آفتاب قبل از ظهر قربانی می‌کنند، و چه لحظه دلنشین و فراموش نشدنی است لحظه ای که فرد سفر کرده به حج تمتع حاجی می شود، بنده‌ای که هوای نفس خود را قربانی کرده و تسلیم خواست خداوند است.
آری درست است پیام عید قربان صرف قربانی و ذبح دام نیست، بلکه اقیانوسی از آموزه و فلسفه در آن پنهان است که برای درک مفاهیم باید بیشتر تامل کرد، عید قربان روز تلنگر به خود است روز خانه تکانی دل، روزی که باید دل را از هوای نفسانی شست و به فکر همنوعان و نیازمندان بود.
عید قربان تنها به قربانی ختم نمی شود بلکه روز به مسلخ کشیدن و از بین بردن شهوات نفسانی در پیشگاه معبود بی همتاست و روز نهم ذی‌الحجه یا همان روزعرفه مقدمه‌ای برای خالص شدن و آماده شدن برای وعدگاه یعنی قربانی در روز عید قربان است.
حاجیان در روز عید قربان پس از به پایان رساندن مناسک حج، پس از قربانی آنچه بر آنان در حال احرام، حرام شده بود مانند نگاه کردن در آینه، گرفتن ناخن و شانه زدن مو دوباره حلال می‌شود و با توجه به اینکه حج، یکی از عبادت‌های بسیار مهم در اسلام است، لحظه به انجام رساندن اعمال حج برای هر مسلمانی شادی‌آور و خاطره انگیز است و به همین دلیل روزی که وظایف سنگین حج به پایان می‌رسد، مسلمانان این روز بزرگ را جشن می‌گیرند.
برگزاری آیین قربانی کردن در این عید بر همه افرادی که براساس فقه اسلامی اعمال حج را به جا می‌آورند واجب و الزامی است و مسلمانان در سراسر جهان در عبادت حج، در این روز، گوسفند، گاو یا شتری را قربانی کرده و گوشت آن را بین همسایگان و مستمندان تقسیم می‌کنند.
۷۳۴۲/۶۱۰۳
