برخی کارشناسان معتقدند ایرانی ها زباله سازترین انسان های کره خاکی هستند به گونه ای که تولید زباله در ایران بیش از دو برابر استانداردهای جهانی است.
به گفته آنان، متوسط تولید روزانه زباله به ازای هر شخص در جهان 300 گرم و در ایران 700 گرم است که منجر به تولید روزانه 58 هزار تن زباله با نسبت 70 درصد تر و 30 درصد خشک در کشور می شود.
کارشناسان می گویند 80 درصد زباله های تولیدی سهم ساکنان شهرها و 20 درصد باقیمانده آن تولید ساکنان روستاهای ایران است.
گزارش ها بیانگر این امر است که بیشترین آمار زباله های تولیدی در ایران مربوط به مواد غذایی می شود و نکته قابل توجه در این بحث عدم ساماندهی تفکیک و بازیافت زباله ها بوده و این موضوع بیش از هر چیز مورد غفلت واقع شده است.
طبق گزارش ها، 70 درصد زباله های جهان بازیافت می شود، این در حالی که در ایران این مهم تنها در 20 درصد از زباله ها اتفاق می افتد و سطح مشارکت پایین ایرانیان در تفکیک 20 میلیون تن زباله سالانه یکی از دلایل کسب این رقم است چرا که در ایران تنها 10 درصد زباله ها در مبدا تفکیک می شود.
امروز در حالی که دنیا به سمت و سوی صرفه جویی در مصرف منابع طبیعی، به کارگیری مواد بازیافتی و تولید انرژی پیش رفته، در کشور ما برای بسیاری از مردم این مساله ناملموس است که چگونه با زباله می توانند در مصرف منابع طبیعی صرفه جویی کرده و به جای استفاده از مواد خام برای تولید محصولات نو، از مواد بازیافتی استفاده کنند.
بازیافت زباله ها علاوه بر صرفه جویی در مصرف منابع طبیعی منجر به صرفه جویی در مصرف انرژی می شود هر چند، برای بازیافت مواد زاید نیز مقداری انرژی نیاز است اما انرژی لازم برای بازیافت زباله کمتر از انرژی مورد نیاز در تولید محصولات جدید از مواد خام است.
در این بین، فضای کمتر برای دفن زباله نیز از دیگر مسائل قابل توجه در این مقوله است، بر اساس آمارها 80 درصد زباله های تولیدی در کشور دفن می شود و تنها در خصوص پنج درصد آن دفن بهداشتی صورت می گیرد و تبعات زیست محیطی را برای نقاط مختلف کشور به وجود آورده است.
یکی از مهم‌ترین مشکلات زیست محیطی، شیرابه های تولیدی از پسماندها هستند که به مانند بمب های میکروبی محیط زیست کشور را تهدید می کنند.
احتمال آلوده شدن منابع آبی و خاکی توسط شیرابه ها و گازهایی که از آن تراوش می شود تبعات خطرناک و مرگباری برای محیط زیست و انسان ها دارد.
مدیریت پسماند برای جلوگیری از این تهدیدها ضروری است که لازمه تحقق و اجرای تمام راهکارهای حل معضل پسماند، منوط به تفکیک زباله از مبدا است.
تفکیک زباله و تمرکز بر افزایش بازیافت به منظور مقابله با آسیب های ناشی از آلودگی پسماند به محیط زیست، در ابتدا نیازمند ترویج فرهنگ اجتماعی و تغییر نگاه مردمی به مدیریت زباله است.
ناگفته نماند به منظور نهادینه سازی فرهنگ تفکیک زباله از مبدا در بین شهروندان باید به ضرورت آموزش و اطلاع رسانی در بین آنان توجه کرد که در این راستا آموزش طرح تفکیک زباله از مبدا در بین دانش آموزان می تواند اجرایی شود که همکاری نظام آموزشی کشور برای تحقق این امر ضرورت دارد.
به نظر می رسد، اختصاص سطل های زباله ویژه زباله های کاغذی، پلاستیک، شیشه، قوطی های فلزی، پس مانده مواد غذایی و مواد غیرقابل بازیافت برای واحدهای مسکونی، در ترغیب مردم به تفکیک زباله در مبدا موثر است.
هرچند، وضع ساز و کارهای تنبیهی برای شهروندان و متخلفان قوانین زیست محیطی که زباله های خانگی را خارج از چارچوب های مشخص دور می اندازد، می تواند در دست یابی به موفقیت های بیشتر در این زمینه کمک کند.
نکته قابل توجه این است، هفت درصد تفکیک زباله تر از خشک کشور در مبدا انجام می شود و با توجه به این مهم می توان به سمت بهره گیری از زباله های تولیدی بدون تفکیک زباله در راستای تولید انرژی پاک گام برداشت.
امروزه تولید انرژی پاک از پسماندها با استفاده از تجهیزات پیشرفته مبتنی بر فناوری های به روز یکی از رویکردهای کشورهای توسعه یافته است.
تحقق این امر در نقاط مختلف کشور با جذب سرمایه گذار داخلی یا خارجی قابل اجراست و ارزش افزوده قابل توجهی از پسماند برای کشور به همراه دارد.
با تغییر نگاه و مدیریت اجتماعی، زباله را می توان به عنوان یک مزیت در کشور برشمرد که با استفاده از دانش روز، از آن برای تولید سرمایه و رونق اقتصادی کشور استفاده کرد.
*خبرنگار ایرنا
9891/7408/1772
انتهای پیام به گفته آنان، متوسط تولید روزانه زباله به ازای هر شخص در جهان 300 گرم و در ایران 700 گرم است که منجر به تولید روزانه 58 هزار تن زباله با نسبت 70 درصد تر و 30 درصد خشک در کشور می شود.
کارشناسان می گویند 80 درصد زباله های تولیدی سهم ساکنان شهرها و 20 درصد باقیمانده آن تولید ساکنان روستاهای ایران است.
گزارش ها بیانگر این امر است که بیشترین آمار زباله های تولیدی در ایران مربوط به مواد غذایی می شود و نکته قابل توجه در این بحث عدم ساماندهی تفکیک و بازیافت زباله ها بوده و این موضوع بیش از هر چیز مورد غفلت واقع شده است.
طبق گزارش ها، 70 درصد زباله های جهان بازیافت می شود، این در حالی که در ایران این مهم تنها در 20 درصد از زباله ها اتفاق می افتد و سطح مشارکت پایین ایرانیان در تفکیک 20 میلیون تن زباله سالانه یکی از دلایل کسب این رقم است چرا که در ایران تنها 10 درصد زباله ها در مبدا تفکیک می شود.
امروز در حالی که دنیا به سمت و سوی صرفه جویی در مصرف منابع طبیعی، به کارگیری مواد بازیافتی و تولید انرژی پیش رفته، در کشور ما برای بسیاری از مردم این مساله ناملموس است که چگونه با زباله می توانند در مصرف منابع طبیعی صرفه جویی کرده و به جای استفاده از مواد خام برای تولید محصولات نو، از مواد بازیافتی استفاده کنند.
بازیافت زباله ها علاوه بر صرفه جویی در مصرف منابع طبیعی منجر به صرفه جویی در مصرف انرژی می شود هر چند، برای بازیافت مواد زاید نیز مقداری انرژی نیاز است اما انرژی لازم برای بازیافت زباله کمتر از انرژی مورد نیاز در تولید محصولات جدید از مواد خام است.
در این بین، فضای کمتر برای دفن زباله نیز از دیگر مسائل قابل توجه در این مقوله است، بر اساس آمارها 80 درصد زباله های تولیدی در کشور دفن می شود و تنها در خصوص پنج درصد آن دفن بهداشتی صورت می گیرد و تبعات زیست محیطی را برای نقاط مختلف کشور به وجود آورده است.
یکی از مهم‌ترین مشکلات زیست محیطی، شیرابه های تولیدی از پسماندها هستند که به مانند بمب های میکروبی محیط زیست کشور را تهدید می کنند.
احتمال آلوده شدن منابع آبی و خاکی توسط شیرابه ها و گازهایی که از آن تراوش می شود تبعات خطرناک و مرگباری برای محیط زیست و انسان ها دارد.
مدیریت پسماند برای جلوگیری از این تهدیدها ضروری است که لازمه تحقق و اجرای تمام راهکارهای حل معضل پسماند، منوط به تفکیک زباله از مبدا است.
تفکیک زباله و تمرکز بر افزایش بازیافت به منظور مقابله با آسیب های ناشی از آلودگی پسماند به محیط زیست، در ابتدا نیازمند ترویج فرهنگ اجتماعی و تغییر نگاه مردمی به مدیریت زباله است.
ناگفته نماند به منظور نهادینه سازی فرهنگ تفکیک زباله از مبدا در بین شهروندان باید به ضرورت آموزش و اطلاع رسانی در بین آنان توجه کرد که در این راستا آموزش طرح تفکیک زباله از مبدا در بین دانش آموزان می تواند اجرایی شود که همکاری نظام آموزشی کشور برای تحقق این امر ضرورت دارد.
به نظر می رسد، اختصاص سطل های زباله ویژه زباله های کاغذی، پلاستیک، شیشه، قوطی های فلزی، پس مانده مواد غذایی و مواد غیرقابل بازیافت برای واحدهای مسکونی، در ترغیب مردم به تفکیک زباله در مبدا موثر است.
هرچند، وضع ساز و کارهای تنبیهی برای شهروندان و متخلفان قوانین زیست محیطی که زباله های خانگی را خارج از چارچوب های مشخص دور می اندازد، می تواند در دست یابی به موفقیت های بیشتر در این زمینه کمک کند.
نکته قابل توجه این است، هفت درصد تفکیک زباله تر از خشک کشور در مبدا انجام می شود و با توجه به این مهم می توان به سمت بهره گیری از زباله های تولیدی بدون تفکیک زباله در راستای تولید انرژی پاک گام برداشت.
امروزه تولید انرژی پاک از پسماندها با استفاده از تجهیزات پیشرفته مبتنی بر فناوری های به روز یکی از رویکردهای کشورهای توسعه یافته است.
تحقق این امر در نقاط مختلف کشور با جذب سرمایه گذار داخلی یا خارجی قابل اجراست و ارزش افزوده قابل توجهی از پسماند برای کشور به همراه دارد.
با تغییر نگاه و مدیریت اجتماعی، زباله را می توان به عنوان یک مزیت در کشور برشمرد که با استفاده از دانش روز، از آن برای تولید سرمایه و رونق اقتصادی کشور استفاده کرد.
*خبرنگار ایرنا
9891/7408/1772
کپی شد
