به گزارش ایرنا، شیفتگان حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) هم نوا با جابربن عبدالله انصاری که در این روز به عنوان اولین زائر بر سر مزار امام حسین (ع) حاضر شد، بر سر و سینه می زنند و با خواندن زیارت عاشورا و زیارت اربعین دل های خود را همراه بازماندگان حادثه کربلا کرده و اشک ماتم می ریزند.
جاماندگان حماسه پیاده روی اربعین در ذهن تصویری از قدم های جابر می سازند و با اشکی از حسرت جاماندن، از صبح امروز در دسته های سینه زنی و زنجیر زنی از نقاط مختلف شهر خود را به امامزاده یحیی سمنان رسانده اند و از آنجا بر حسین و اولاد حسین و اصحاب حسین سلام و درود می فرستند.
زن و مرد، پیر و جوان، کوچک و بزرگ همه آمده اند تا اندوه سنگین جا ماندن از قافله عشق را با نوازش جاده ها تاب بیاورند و در غم جانکاه شهادت امام حسین (ع) و یاران با وفایش بر سر و سینه می زنند و اشک ماتم می ریزند.
بغض هایشان را با فریاد و ندای سوزناک (یا حسین) و (یا زینب) همره قافله اسیران کربلا می کنند.
وا حسین گویانشان همراه عطر خوش اسپند به همراه طنین صلوات، یادآور ستون به ستون و موکب به موکب گذشتن تا رسیدن به بین الحرمین را تداعی می کند و آتش جاماندن از حرم را گرم تر.
ایستگاه های صلواتی و پذیرایی خادمان دلداده حسین بن علی از عزاداران در حسرت تل زینبیه و بین الحرمین حسین و عباس، تصویری از موکب ها را زنده کرده است.
غوغایی از عشق در سمنان بر پا است با پرچم های سیاه برافراشته بر گنبد امامزادگان، خیابان ها و میدان های شهر.
ندای «لبیک یا حسین» سوگواران از نقاط مختلف شهر به گوش می رسد و حضور دسته های عزاداری کودکان نیز بر شکوه آیین اربعین حسینی سمنان افزوده است که دل ها را به یاد شش ماهه حسین و دردانه حسین به زانو در می آورد.
بقاع متبرکه و امامزادگان سمنان با اجرای برنامه های مختلف سوگواری و سخنرانی، میزبان دلسوختگان مکتب اهل بیت (ع) است تا بغض های گرفته در گلوی ماتم زدگان را باز کنند.
امروز همه دلسوختگان آمده اند تا هوای ابری دلشان بارانی شود و و ای کاش که هوا دل آسمان ابری نباشد و باران نبارد که لب های تشنه شهدا و شش ماهه شهید سید الشهدا را به یاد می آورد و آتش دل ها را بیشتر می کند.
آتشی که با باران شعله ور تر می شود و تا قیامت دل ها را می سوزاند.
امام حسین(ع) فرزند حضرت امیرالمومنین(ع) و حضرت زهرا(س) در سوم شعبان سال چهارم هجری در مدینه متولد شد و در مکتب اهل بیت(ع) تعلیم و تربیت یافت.
پس از شهادت امام حسن(ع) درسال 50 هجری، امام حسین(ع) عهده دار امر امامت شد، در سال 60 هجری معاویه بر خلاف قرارداد صلح با امام حسن(ع)، پسرش یزید را به جای خود قرار داد و از آنجایی که یزید فردی فاسد و مخالف با اسلام بود باعث نارضایتی و مخالفت های امام حسین(ع) شد.
با مرگ معاویه، حاکم مدینه از سوی یزید موظف شد تا از امام حسین (ع) برای یزید بیعت بگیرد و از آنجایی که امام(ع) حاضر به بیعت کردن با یزید نبود با خانواده خود از مدینه به مکه رفتند تا به اقامه و حفظ ارزش های راستین دین اسلام بپردازند.
در این زمان مردم کوفه نامه های زیادی برای امام حسین(ع) نوشتند و از او خواستند تا به عراق و کوفه بیاید، امام حسین (ع) نماینده خویش به نام مسلم بن عقیل را به کوفه فرستاد، در همان ابتدا هزاران تن از مردم کوفه با سفیر امام حسین(ع) همراه شدند، مسلم نامه ای به امام حسین (ع) نوشت و به ایشان اطلاع داد که به کوفه بیاید.
اما با ورود عبیداللّه بن زیاد برای حکومت کوفه، مردم فریب اقدام های او را خورده و پیمان شکنی کردند و مسلم را تنها گذاشتند، در این میان مسلم بن عقیل دستگیر شد و به شهادت رسید.
امام حسین(ع) با خانواده و یاران خود به طرف کوفه حرکت کرد و در نزدیکی کوفه بود که خبر پیمان شکنی مردم کوفه و شهادت مسلم را شنید، عبیداللّه بن زیاد که با شهادت مسلم بر اوضاع کوفه تسلط پیدا کرده بود حر بن یزید ریاحی را با لشگری برای بستن راه بر روی امام حسین(ع) فرستاد.
سپس عمر سعد با لشگری وارد دشت نینوا شد و امام حسین و یارانش را محاصره کردند و آب را بر روی آنان بستند.
امام حسین(ع) و یاران با وفایش روز دهم محرم سال 61 هجری قمری در حالی که بیش از 72 تن نبودند با دلاورمردی و رشادت با عزت و آزادگی با دشمنان دین اسلام جنگیدند و به شهادت رسیدند.
مرقد مطهر این امام معصوم و حضرت عباس(ع) و یارانش در شهر کربلای عراق است.
7342/7408
انتهای پیام جاماندگان حماسه پیاده روی اربعین در ذهن تصویری از قدم های جابر می سازند و با اشکی از حسرت جاماندن، از صبح امروز در دسته های سینه زنی و زنجیر زنی از نقاط مختلف شهر خود را به امامزاده یحیی سمنان رسانده اند و از آنجا بر حسین و اولاد حسین و اصحاب حسین سلام و درود می فرستند.
زن و مرد، پیر و جوان، کوچک و بزرگ همه آمده اند تا اندوه سنگین جا ماندن از قافله عشق را با نوازش جاده ها تاب بیاورند و در غم جانکاه شهادت امام حسین (ع) و یاران با وفایش بر سر و سینه می زنند و اشک ماتم می ریزند.
بغض هایشان را با فریاد و ندای سوزناک (یا حسین) و (یا زینب) همره قافله اسیران کربلا می کنند.
وا حسین گویانشان همراه عطر خوش اسپند به همراه طنین صلوات، یادآور ستون به ستون و موکب به موکب گذشتن تا رسیدن به بین الحرمین را تداعی می کند و آتش جاماندن از حرم را گرم تر.
ایستگاه های صلواتی و پذیرایی خادمان دلداده حسین بن علی از عزاداران در حسرت تل زینبیه و بین الحرمین حسین و عباس، تصویری از موکب ها را زنده کرده است.
غوغایی از عشق در سمنان بر پا است با پرچم های سیاه برافراشته بر گنبد امامزادگان، خیابان ها و میدان های شهر.
ندای «لبیک یا حسین» سوگواران از نقاط مختلف شهر به گوش می رسد و حضور دسته های عزاداری کودکان نیز بر شکوه آیین اربعین حسینی سمنان افزوده است که دل ها را به یاد شش ماهه حسین و دردانه حسین به زانو در می آورد.
بقاع متبرکه و امامزادگان سمنان با اجرای برنامه های مختلف سوگواری و سخنرانی، میزبان دلسوختگان مکتب اهل بیت (ع) است تا بغض های گرفته در گلوی ماتم زدگان را باز کنند.
امروز همه دلسوختگان آمده اند تا هوای ابری دلشان بارانی شود و و ای کاش که هوا دل آسمان ابری نباشد و باران نبارد که لب های تشنه شهدا و شش ماهه شهید سید الشهدا را به یاد می آورد و آتش دل ها را بیشتر می کند.
آتشی که با باران شعله ور تر می شود و تا قیامت دل ها را می سوزاند.
امام حسین(ع) فرزند حضرت امیرالمومنین(ع) و حضرت زهرا(س) در سوم شعبان سال چهارم هجری در مدینه متولد شد و در مکتب اهل بیت(ع) تعلیم و تربیت یافت.
پس از شهادت امام حسن(ع) درسال 50 هجری، امام حسین(ع) عهده دار امر امامت شد، در سال 60 هجری معاویه بر خلاف قرارداد صلح با امام حسن(ع)، پسرش یزید را به جای خود قرار داد و از آنجایی که یزید فردی فاسد و مخالف با اسلام بود باعث نارضایتی و مخالفت های امام حسین(ع) شد.
با مرگ معاویه، حاکم مدینه از سوی یزید موظف شد تا از امام حسین (ع) برای یزید بیعت بگیرد و از آنجایی که امام(ع) حاضر به بیعت کردن با یزید نبود با خانواده خود از مدینه به مکه رفتند تا به اقامه و حفظ ارزش های راستین دین اسلام بپردازند.
در این زمان مردم کوفه نامه های زیادی برای امام حسین(ع) نوشتند و از او خواستند تا به عراق و کوفه بیاید، امام حسین (ع) نماینده خویش به نام مسلم بن عقیل را به کوفه فرستاد، در همان ابتدا هزاران تن از مردم کوفه با سفیر امام حسین(ع) همراه شدند، مسلم نامه ای به امام حسین (ع) نوشت و به ایشان اطلاع داد که به کوفه بیاید.
اما با ورود عبیداللّه بن زیاد برای حکومت کوفه، مردم فریب اقدام های او را خورده و پیمان شکنی کردند و مسلم را تنها گذاشتند، در این میان مسلم بن عقیل دستگیر شد و به شهادت رسید.
امام حسین(ع) با خانواده و یاران خود به طرف کوفه حرکت کرد و در نزدیکی کوفه بود که خبر پیمان شکنی مردم کوفه و شهادت مسلم را شنید، عبیداللّه بن زیاد که با شهادت مسلم بر اوضاع کوفه تسلط پیدا کرده بود حر بن یزید ریاحی را با لشگری برای بستن راه بر روی امام حسین(ع) فرستاد.
سپس عمر سعد با لشگری وارد دشت نینوا شد و امام حسین و یارانش را محاصره کردند و آب را بر روی آنان بستند.
امام حسین(ع) و یاران با وفایش روز دهم محرم سال 61 هجری قمری در حالی که بیش از 72 تن نبودند با دلاورمردی و رشادت با عزت و آزادگی با دشمنان دین اسلام جنگیدند و به شهادت رسیدند.
مرقد مطهر این امام معصوم و حضرت عباس(ع) و یارانش در شهر کربلای عراق است.
7342/7408
کپی شد
