مطالعات جدید نشان می‌دهد کودکان مبتلا به سندرم داون که دو زبانه هستند، با مشکلات بیشتری نسبت به تک‌زبانه‌ها مواجه نیستند.
جی پلاس، به نقل از مدیکال اکسپرس، در اولین مطالعه در نوع خود در انگلیس، محققان زبان کودکان دوزبانه ولزی-انگلیسی مبتلا به سندرم داون را مورد بررسی قرار دادند و هیچ مدرکی در مورد مشکلات مازاد در مقایسه با تک زبانه‌ها پیدا نکردند.
یافته‌های این مطالعه این فرضیه قدیمی را که در معرض دو زبان قرار گرفتن ممکن است مشکلاتی را برای کودکان مبتلا به سندرم داون ایجاد کند، از بین می‌برد.
این مطالعه بخشی از تحقیقات دکتر ربکا در بخش زبانشناسی دانشگاه بنگور است. ربکا می‌گوید: به اشتراک گذاشتن این یافته‌های مثبت تحقیق بسیار هیجان انگیز است. امیدوارم که این امر منجر به حرکت به سمت رویکردی فراگیرتر برای فراگیری زبان دوم در این کرودکان شود و تصمیمات خانواده‌ها برای پیگیری دوزبانگی را تقویت کند.
این مطالعه که در مجله اختلالات ارتباطی منتشر شده است، اولین مطالعه گروهی در انگلیس است که به بررسی دوزبانگی در کودکان مبتلا به سندرم داون می‌پردازد و یکی از معدود مطالعات بین‌المللی است.
دکتر ایرینی سنوداکی، مدرس ارشد زبانشناسی که پروژه را رهبری می‌کرد، توضیح داد: پیشگامی در زمینه تحقیق و تاثیر واقعی در زندگی مردم یک امتیاز است. خانواده‌ها و متخصصان بهداشت پیش از این به دلیل فقدان شواهدی درباره دوزبانگی مطمئن نبودند. من از ولز و سراسر جهان پیام دریافت می‌کردم؛ این نتایج مثبت بخشی از اطمینان لازم را فراهم می‌کند.
محققان گروهی از کودکان دوزبانه مبتلا به سندرم داون را با گروهی از تک زبانان انگلیسی مقایسه کردند و عملکرد قابل مقایسه‌ای را به زبان انگلیسی و همچنین مهارت‌های قابل توجهی را در زبان ولزی یافتند.
آماندا و پسرش مورگان از خانواده‌های درگیر در این پروژه بودند. آماندا گفت: وقتی مورگان متولد شد، برادرش تازه میترین (مهد کودکی به زبان ولزی) را آغاز کرده بود. ما امیدوار بودیم که برادران بتوانند با هم در مدرسه شرکت کنند، اما مطمئن نبودیم که این راه صحیحی برای مورگان است به خصوص که ما در خانه به زبان انگلیسی صحبت می‌کنیم. متخصصان محلی نسبت به آن هشدار دادند، زیرا احساس کردند که این امر برای او بیش از حد گیج کننده است و مانع پیشرفتش می‌شود.
او افزود: ما برای دریافت مشاوره بیشتر در این باره با سازمان‌های متخصص سندرم داون تماس گرفتیم. نتیجه‌ای که آن‌ها گرفتند این بود که امتحان کنید، زیرا به نظر نمی‌رسد شواهدی وجود داشته باشد این چیزی است که ما انجام دادیم و مورگان به خوبی با هر دو زبان کنار آمده است. این تحقیق به خانواده‌ها کمک خواهد کرد که در آینده تصمیم مشابهی بگیرند.
انجمن سندرم داون در این پروژه شریک و همکاری بود. جولیان هالت، مدیر توسعه خدمات می‌گوید: باید از هر کودک یا بزرگسالی حمایت شود تا بیانگر شیوه‌ای باشد که فرهنگ، زندگی خانوادگی و جامعه او را منعکس کند. ما نمونه‌های بیشتری از افراد مبتلا به سندرم داون را که به صورت دو زبانه زندگی می‌کنند، می‌بینیم و عالی است که این تحقیق برای توصیف کامل‌تر آن‌ها انجام شود.
