رژیم غذایی فاقد ویتامین ها و مواد مغذی کلیدی، بی شک مخرب ترین اثرات را روی سلامت روان شما دارد و باعث کاهش خلق و خو می شود.
با این حال برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری ها و تقویت سلامت روان مصرف روزانه برخی ویتامین ها توصیه شده است:
ویتامین دی: اینطور ثابت شده که سه چهارم نوجوانان و بزرگسالان آمریکایی، در معرض افسردگی ناشی از کمبود نور آفتاب هستند. کاهش دریافت ویتامین دی از طریق نور آفتاب، نه تنها خطر ابتلا به بیماریهایی مانند پوکی استخوان را بالا می برد بلکه تخریب کننده عملکرد شناختی نیز بوده و خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می دهد.
امگا 3: تحقیقات این نظریه را تایید می کنند که اسیدهای چرب امگا 3 نقش مهمی در سلامت مغز دارند و به بهبود علائم افسردگی و افزایش خلق و خو کمک می کنند. یکی از راه های مهم برای دریافت اسیدهای چرب امگا 3، مصرف ماهی های چرب، آجیل و دانه ها و مکمل های امگا 3 است.
ویتامین ب 6: به عنوان پیریدوکسین نیز شناخته می شود و نقش مهمی در سلامت فیزیکی و روانی دارد. ویتامین ب 6 برای عملکرد عصبی نیز بسیار ضروری است و معمولا کمبود آن با اختلالات روانی مانند افسردگی همراه است. ویتامین ب 6 به شدت در متابولیسم هورمون استروژن دخالت دارد و کمبود آن می تواند به شدت علائم سندرم پیش از قائدگی و افسردگی ناشی از عدم تعادل هورمونی را افزایش دهد. فراموش نکنید که قرص های ضد بارداری باعث کمبود ویتامین ب 6 می شوند. بنابراین در صورت مصرف این قرصها حتما روزانه 25 میلی گرم از این ویتامین را دریافت کنید.
ویتامین ب 3: در تولید سروتونین که یک انتقال دهنده عصبی است و منجر به کاهش استرس و افسردگی می شود، نقش دارد. کمبود ویتامین ب 3 سطوح سروتونین را در بدن کاهش می دهد. دوز مناسب این ویتامین در روز 20 میلی گرم است.
ویتامین ب 12: این ویتامین باعث افزایش انرژی و خلق و خو و کاهش افسردگی می شود. بسیاری از مبتلایان به افسردگی دچار فقر ویتامین ب 12 هستند. ویتامین ب 12 در گوشت گاو، ماهی ساردین، گوشت بره، تخم مرغ، پنیر فتا و پنیر خامه ای یافت می شود.
منیزیم: علاوه بر این که به کاهش تنش عضلانی، یبوست و ... کمک می کند، نقش کلیدی در تولید هورمون های مغز دارد. غذاهای غنی از منیزیم عبارتند از لوبیا خشک، آجیل و سبزیجات تیره رنگ.
ویتامین سی: ارتباط مستقیمی بین مصرف ویتامین سی، خلق و خو و همچنین عملکرد شناختی وجود دارد. مصرف کافی ویتامین سی بخصوص در سالمندان منجر به کاهش خطر ابتلا به افسردگی ناشی از افزیش سن می شود.
