برای امام، افغان و عرب و فارس نداشت، به همه یکسان شهریه پرداخت می کردند و در این میان میزان آن بستگی به نمره امتحانی داشت که هر طلبه ای کسب می کرد.
جی پلاس: حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا ناصری درباره نوع پرداخت و میزان شهریه امام در نجف اشرف به طلاب اینگونه نقل خاطره کرده است:
از میزان وجوهاتی که به دست امام می رسید ما خبر نداشتیم. این وجوهات دست آشیخ نصرالله خلخالی بود، ولی امام به همه طلاب ـ بدون در نظر گرفتن ملیت شان ـ یکسان شهریه می داد و میزان آن بستگی به نمره امتحان داشت. در صورتی که همان گونه که عرض کردم در نجف امتحان گرفتن از دروس رسم نبود، ولی بعدها با این عمل امام رایج شد. شاگردان امام در نجف گروهی قمی بودند و گروهی هم قبلاً در نجف بودند. من و مرحوم شیخ غلامرضا سلطانی ـ که توی هواپیمای شهید محلاتی در اول اسفند سال 1364 با حمله صدامیان شهید شد ـ آقای محتشمی، حاج محسن زندیه ـ که در شط کوفه غرق شد ـ آشیخ عبدالعلی قرهی، آقایان قدیری و خاتمی و رضوانی بودند. کم کم طلاب دیگر نجف هم جذب درس امام شدند. ایشان درس بیع و مکاسب را آغاز کرده بود که من درسشان را آغاز کردم. ما می خواستیم درس ها را ضبط کنیم ولی پولی نداشتیم تا ضبط صوتی بخریم و ایشان هم برای این امور پولی پرداخت نمی کردند، اگرچه شاگردان ایشان حدود 50 نفر بودند. امام سعی داشت که تدریس و کارشان با مراجع دیگر برخوردی نداشته باشد.
برشی از مجله حضور، شماره 87 (خاطرات حجت الاسلام و المسلمین محمدرضا ناصری).
