حاج آقا مصطفی اشداء علی الکفار رحماء بینهم بود/علت خشم او نسبت به فرزند آیت الله میلانی چه بود؟

جی پلاس: آیت الله سید عباس خاتم یزدی که سال ها در مجاورت امام و حاج آقا مصطفی بود درباره خصوصیات اخلاقی او توضیحاتی می دهد و می گوید: آن مرحوم صاحب اخلاق پسندیده بود و اشداء علی الکفار رحماء بینهم را به خوبی در رفتارش می دیدی. یادم هست که یک روز در بیرونی سیدی را دیدیم که بعدها معلوم شد سید محمدعلی فرزند آیت الله میلانی[1] است. او از بیرونی به بالا رفت تا از آقای قرهی[2] اجازه ملاقات با امام را بگیرد. حاج آقا مصطفی به او اعتنا نکرد و با حالت خشم آلود گفت: چقدر پرروست. اینجا می آید تا به حضور حاج آقا برسد.[3]

آقای قرهی چون این صحنه را دید وقت دیدار به او نداد و او هم بدون ملاقات برگشت. سپس حاج آقا مصطفی گفت: نمی دانید این شخص چقدر اذیت کرده است. او آیت الله میلانی را از صحنه مبارزه کنار زده است. آیت الله رأساً در مبارزه بود. در قضیه کاپیتولاسیون و اصلاحات ارضی و دیگر مسائل با شاه مخالف بود ولی ناگهان کناره گیری کرد. سید محمدعلی به این هم اکتفا نکرد و مسائلی از قبیل همکاری با ساواک در مورد او مطرح شد. حاج آقا مصطفی هم مانند امام نسبت به اینگونه مسائل خیلی حساس بود. اگر کاری جنبه فردی داشت، مثلاً کسی وجهی می خواست به او می داد و خیلی حساسیت نداشت، ولی اگر کسی می خواست مسائلی راجع به انقلاب پیش بیاورد و در واقع کار جنبه عمومی داشت، به هیچ وجه کوتاه نمی آمد و تا سر حد جان با او مبارزه می کرد.

مرحوم آقا مصطفی در عین حال که بسیار خوش اخلاق بود و با افراد زیادی رفاقت داشت و نسبت به کوچک و بزرگ احترام قائل بود، با این وجود اگر کسی نسبت به انقلاب کینه و دشمنی داشت، آن چنان بی تفاوت از او می گذشت که اگر در مجلسی وارد می شد (و مثلاً تمام مردم به احترام او بلند می شدند) او از جای خود حرکت نمی کرد و به هیچ وجه حاضر نبود او را تعظیم کند. از یک طرف آنقدر خوش برخورد و خوش اخلاق و از طرف دیگر بسیار قاطع و با صلابت بود.[4]