جی پلاس ـ منصوره جاسبی: خانه آقا[1] بود و دلخوشی های کودکانه و حضور گرمش که ما را همیشه می پذیرفت. خوش اخلاقی آقا باعث شده بود که ما زیاد به خانه شان برویم و مدت های زیادی بازی کنیم. شلوغ می کردیم، عینک و عصایشان را بر می داشتیم، هر کسی آنجا بود ما را دعوا می کرد که ساکت باشیم اما تنها خود آقا بود که اعتراضی به ما نمی کرد.
در همه سال ها آقا برای ما یک پدربزرگ بود نه رهبر انقلاب و رفتارشان هیچ وقت این موضوع را به ما القا نمی کرد.[2]
- امام خمینی (س).
- برگرفته از خاطره نقل شده از عماد طباطبایی در کتاب پدر مهربان.
دیدگاه تان را بنویسید