پس از استقرار امام در مدرسه رفاه ملاحظاتی در نظر گرفته شد که ایشان را به مدرسه علوی شماره دو منتقل کردند، علی اکبر ناطق نوری به روایت این ماجرا پرداخته است.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، حجت الاسلام و المسلمین علی اکبر ناطق نوری، از همراهان نهضت امام خمینی (س) در خاطرات خود از روزهای منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی روایت کرده است که در ایام دهه مبارک فجر به مرور بخشی از این خاطرات را منتشر می کنیم. این خاطره به تغییر مکان استقرار امام اختصاص دارد.
صبح روز سیزدهم بهمن به مدرسه رفاه رفتم. مرحوم عراقی دستور داده بود دیوار بین مدرسه رفاه و علوی شماره یک را خراب کنند، تا آن دو را به هم وصل کنند و مردم برای دیدار امام از یک کوچه باریکی به داخل حیاط بیایند و جایگاهی هم تدارک دیده بودند. قرار شده بود امام در مدرسه رفاه زندگی کند. صبح زود که به طرف رفاه می رفتم، شهید مطهری و آقای منتظری را دیدم. آقای مطهری گفت: آقای نوری بیا اینجا. اینجایی که امام را می برند جای خوبی نیست، درش کوچک است و مردم که برای ملاقات می آیند اذیت می شوند. گفتم می فرمایید چه کار کنیم؟ فرمود: برویم مدرسه شماره 2 علوی را ببینم اگر آنجا خوب است آقا را ببریم آنجا. من چون فرزندم آقا مصطفی آنجا درس خوانده بود، محیط مدرسه را خوب می شناختم لذا همراه آقای مطهری به مدرسه شماره 2 رفتیم. مدرسه شماره 2 حیاط بزرگی داشت و در ورودی و خروجی جداگانه هم داشت. طبقه اول مخصوص دفتر و تشکیلات و طبقه دوم آن می توانست محل اقامت امام باشد.
دیدیم آقای عراقی دست امام را گرفته و برای ملاقات با مردمی که در حیاط مدرسه علوی شماره یک هستند از پله ها پایین می آیند. آقای مطهری دست امام را گرفت و داخل پارکینگ آورد. همراه امام داخل یک پیکانی که از قبل آماده بود، نشستیم و از جلوی مردم رد شدیم و به این ترتیب امام را به مدرسه علوی شماره 2 آوردیم. آقای مطهری به من گفت: تو برو به مردم بگو به مدرسه علوی شماره 2 بیایند. لذا آمدم علوی شماره یک و پشت بلندگو اعلام کردم: اینجا تنگ است و شما به زحمت می افتید و امام به این زحمت راضی نبودند لذا تشریف ببرید علوی شماره دو.
برشی از کتاب خاطرات حجت الاسلام و المسلمین علی اکبر ناطق نوری، جلد اول؛ ص 180-181
