به گزارش ایرنا، خبر شیوع طاعون نشخوارکنندگان کوچک که به طاعون بز نیز مشهور است، حساسیت ها را در مناطق مختلف کشور برای اقدامات پیشگیرانه بیشتر کرده است.
رئیس نظارت بر امور حیات وحش اداره کل محیط زیست استان زنجان گفت: زنجان در سال 94 حادثه تلخ این بیماری در میان کل و بزهای دربند ده بهار در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم را تجربه کرده است و این اداره کل از آن پس به دقت، مناطق تحت مدیریت را مورد پایش قرار داده و نسبت به انجام اقدامات پیشگیرانه از هیچ تلاش و کوششی فروگذار نیست.
علی قره چه لو افزود: عوامل محیط زیست بر حسب وظیفه، امسال نیز با گشت و کنترل دائم مسیر تردد حیات وحش در معرض تهدید این بیماری و با ضد عفونی کردن و گندزدایی آبشخورها اجازه نمی دهند این بیماری بار دیگر به سراغ کل و بزهای زنجان بیاید و افزایش 10 تا 15 درصدی این گونه جانوری استان نیز حکایت از تاثیرات مثبت اقدامات پیشگیرانه و کنترلی دارد.
وی با بیان اینکه تاکنون موردی از ابتلای نشخوارکنندگان کوچک به این بیماری مهلک و کشنده، مشاهده نشده است، اظهار کرد: علاوه بر کل و بزها، آهوان و قوچ و میش ها نیز در معرض تهدید ابتلا به بیماری طاعون هستند.
قره چه لو، افزود: جلوگیری از ورود دام های اهلی به مناطق حفاظت شده و تحت مدیریت و واکسینه کردن دام هایی که نزدیک به زیستگاه های حیات وحش هستند می تواند بهترین روش برای پیشگیری از بروز این بیماری و مهار و کنترل آن در میان حیات وحش باشد.
*** جای هیچ نگرانی از بابت وجود بیماری نشخوارکنندگان کوچک (ppr) در زنجان نیست
مسئول روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست استان زنجان نیز گفت: از سال 95 تاکنون، موردی از ابتلای نشخوارکنندگان کوچک حیات وحش و دام های اهلی زنجان به این بیماری کشنده، گزارش نشده است بنابراین جای نگرانی نیست.
امجد باقری افزود: تجربه سال 94 و تلف شدن 126 راس از کل و بزهای دربند ده بهار، مسئولان ذیربط را برآن داشت تا در تمام سال به دقت زیستگاه های نشخوارکنندگان کوچک در این استان را مورد پایش قرار دهند و اقدامات پیشگیرانه را در دستور کار قرار داشته باشند.
وی یادآور شد: نهم شهریور سال 94 با پیدا شدن لاشه پنج راس کل و بز در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم که خبر از وجود بیماری مشکوک به طاعون نشخوارکنندگان کوچک می داد، مسئولان محیط زیست استان زنجان را به تکاپویی جدی واداشت و بلافاصله جلسه کمیته اضطراری مخاطرات زیست محیطی تشکیل و به منظور بررسی دقیق تر اکیپ هایی را راهی منطقه کرد.
باقری اظهار کرد: امسال نیز مناطق تحت مدیریت این اداره کل شامل مناطق حفاظت شده سرخ آباد و انگوران، مناطق شکار ممنوع فیله خاصه، خرمنه سر و خراسانلو و پناهگاه حیات وحش انگوران به خاطر ترس از بیماری نشخوارکنندگان کوچک، با وسواس و حساسیت بیشتری مورد پایش قرار دارد و ضد عفونی کردن آبشخورها و گشت و کنترل های بی وقفه نیز به همین دلیل است.
وی به دامداران توصیه کرد با مشاهده علائم بیماری یا بروز تلفات در دام ها و در میان حیات وحش، بلافاصله موضوع را به اداره کل حفاظت محیط زیست و دامپزشکی اعلام کنند تا مورد بررسی و رسیدگی قرار گیرد.
به گزارش ایرنا، 28 شهریور 94 به دلیل تلف شدن تعدادی از کل و بزها در دربند ده بهار واقع در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم، ایرنا زنجان، میزگردی را به منظور بررسی علمی و کارشناسانه موضوع و روند کنترل و مبارزه با طاعون نشخوارکنندگان کوچک با حضور مسئولان دستگاه های متولی برگزار کرد.
در این میزگرد تخصصی که با حضور مسئولان وقت ازجمله مجید فرخی فرماندار شهرستان زنجان، ناصر جعفری سرپرست اداره کل حفاظت محیط زیست، بهمن اسکندری مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری و محمد رشید کرمی مدیرکل دامپزشکی استان زنجان، تشکیل شد در خصوص نحوه و چگونگی مهار و کنترل این بیماری و راه های برون رفت از این مشکل، بحث و تبادل نظر شد.
طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) که به طاعون بز نیز مشهور است در واقع یک بیماری ویروسی مسری، مهلک و خطرناک است که بیشتر گوسفندان و بزهای اهلی و وحشی را مبتلا می کند.
شروع ناگهانی افسردگی، تب بالا، ضعف و بیحالی، ترشحات ناحیه چشم و بینی، التهاب و زخم های دهانی، اختلال تنفسی، سرفه، ذات الریه، التهاب روده ها و اسهال بدبو از نشانه های بارز این بیماری است که در صورت ابتلا مرگ حیوان را موجب می شود.
به گفته کارشناسان این بیماری به طور معمول از طریق دام های اهلی به نشخوارکنندگان کوچک وحشی به ویژه کل و بز منتقل می شود که کنترل آن در میان دام اهلی با روش واکسیناسیون، قرنطینه، معدوم سازی دام های آلوده انجام می گیرد اما از آنجا که امکان زنده گیری و واکسیناسیون جانوران وحشی وجود ندارد و یا بسیار سخت و مشکل است بنابراین درمان بیماری در حیات وحش در عمل میسر نیست.
مناطق حفاظت شده سرخ آباد و انگوران، سه منطقه شکار ممنوع فیله خاصه، خرمنه سر و خراسانلو و پناهگاه حیات وحش انگوران در استان زنجان، محل های امنی برای حیات وحش این استان محسوب می شوند.
منطقه حفاظت شده سرخ آباد در شهرستان های زنجان و طارم و با مساحت 122هزار و 618هکتار از سال 1375تحت حفاظت قرار گرفته است.
دشت سهرین این منطقه یک زیستگاه با ارزش آهو محسوب می شود که دامنه ارتفاعی آن 500 تا 2 هزار و 900 متر بوده و بارندگی و میزان دما متوسط سالیانه 500 میلی متر و 11درجه سانتیگراد منطقه را دارای اقلیم های نیمه خشک مدیترانه ای معتدل کرده است.
پوشش گیاهی منطقه شامل ارس، گردو، سیاه تلو، زالزالک، انار وحشی، داغداغان، زرشک، زیتون و گون، آویشن، درمنه، کلاه میرحسن، چوبک، لاله، مرزه و ثعلب از جمله گونه های گیاهی آن است.
آهو، پلنگ، پازن، گراز، خرس قهوه ای، سمورسنگی، سنجاب زمینی، رودک،کبک دری، هوبره، عقاب، شاهین، دال، غاز خاکستری، خوتکا، لک لک سفید، باکلان، افعی البرزی، افعی شاخدار ایرانی، افعی زنجانی و ماهیانی نظیر کپور، سیم و اسبله، نیز از جمله جانوران این منطقه است.
منطقه حفاظت شده انگوران نیز با مساحتی برابر با 92297 هکتار از سال 1349 تحت حفاظت بوده و منطقه ای کوهستانی و تپه ماهوری در شهرستان ماهنشان، دامنه ارتفاعی 1240 تا 3320 متر، بارندگی و دمای متوسط سالیانه 450 میلیمتر و 6 درجه سانتیگراد و دارای اقلیم های مدیترانه ای و نیمه مرطوب معتدل است.
پوشش گیاهی منطقه نیز بطور عمده از لاله واژگون، درمنه، چوبک،گون،کلاه میر حسن، لاله، شقایق،کما، مرزه، شکر تیغال، گل حسرت به همراه درختان و درختچه هایی نظیر بنه، بادام، خینجوک، شیرخشت، زرشک،گردو و سنجد تشکیل شده است.
این منطقه زیستگاه مناسبی برای قوچ و میش ارمنی و پازن است دیگر گونه های جانوری منطقه نیز شامل 'خرس قهوه ای، روباه معمولی، سیاهگوش، سمور سنگی،کبک دری،کبک چیل، باقرقره، سار، دال، شاه بوف، غاز خاکستری، تنجه،آنقوت، حواصیل، خوتکا، اگرت بزرگ، افعی زنجانی، لاک پشت افغانی و ماهیانی از جمله سفید رودخانه ای، سس، زرده پر، اسبله است.
منطقه شکار ممنوع فیله خاصه از توابع بخش قره پشتلو و زنجانرود در شهرستان زنجان قرار دارد که از سال 86 جزو مناطق شکار ممنوع استان زنجان اعلام شد و وسعت آن 110 هزار و 532 هکتار است.
گونه های درختی همانند درختان میوه و صنوبر و گونه های گیاهی همچون انواع آویشن، درمنه، انواع خانواده گندمیان و گیاهان بالشتکی و همچنین آهوی ایرانی، گراز، سمور سنگی، پرندگانی چون کبک، باقرقره، انواع پرندگان شکاری، انواع پرندگان آبزی و کنار آبزی مهاجر زمستانی و انواع خزندگان در این منطقه وجود دارد.
منطقه شکار ممنوع خرمنه سر که از اول آبان سال 81 شکار ممنوع اعلام شده در شمال استان زنجان و دامنه جنوبی سلسله جبال البرز در شهرستان طارم واقع شده که این محدوده بین 48 درجه و 45 دقیقه و 30 ثانیه تا 49 درجه و10 دقیقه و 34 ثانیه طول شرقی و 36 درجه و 45 دقیقه و 10 ثانیه تا 37 درجه و 4 دقیقه و 5 ثانیه عرض شمالی واقع شده است.
وسعت منطقه حدود 77885 هکتار بوده و دامنه تغییرات ارتفاع آن از 300 تا حداکثر 2800 متر است و حیات وحش منطقه شامل کل و بز، خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش،گرگ،کفتار،گراز،کبک دری ،کبک چیل، طرلان، دلیجه، شاه بوف، عقاب طلایی و انواع پاسری فرمها می باشد.
این منطقه دارای گونه های گیاهی نظیر ارس، بلوط، گردو، بنه، ازگیل، زالزالک، سیاه تلو، افرا، داغداغان، ولیک، آلبالوتلخه، بادام کوهی، راش و انواع گون است.
منطقه شکار ممنوع خراسانلو با منطقه حفاظت شده باشگل تاکستان همجوار است و در بین 49 درجه و 5 دقیقه تا 49 درجه و 33 دقیقه طول شرقی و 36 درجه و 6 دقیقه تا 36 درجه و 26 دقیقه عرض شمالی واقع شده و وسعت منطقه 70157 هکتار و حداقل ارتفاع 1550 متر و حداکثر 2971 متر و دامنه تغییرات ارتفاعی نیز 1421 متر است.
این منطقه کوهستانی بوده و میزان بارندگی آن بالای 400 میلیمتر در سال است.
پوشش گیاهی منطقه بطور عمده شامل چوبک، بومادران، گون، کلاه میرحسن، پسته وحشی، سیاه تلو است و زیستگاه قوچ و میش وحشی البرز مرکزی می باشد از گونه های دیگر حیات وحش منطقه می توان به خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش و از گونه های پرندگان به کبک معمولی نیز اشاره کرد.
منطقه شکار ممنوع خراسانلو واقع در شهرستان های ابهر - خرمدره به دلیل دارا بودن آب و هوای معتدل کوهستانی و زمین های حاصلخیز از تنوع گونههای گیاهی و جانوری خاصی برخوردار است و بیش از 13 نوع پستاندار از جمله قوچ و میش ارمنی و البرزی، آهو، پلنگ، خرس قهوهای، خوک وحشی، گرگ و سیاه گوش و 22 گونه از انواع پرندگان چون کرکس، قرقی، سینه سرخ ایرانی، دلیجه، سارگپه در این منطقه زیست می کنند.
پناهگاه حیات وحش انگوران بخشی از جنوب شرق منطقه حفاظت شده انگوران که خود از سال 1349 به حفاظت درآمد و در سال 1354 به پناهگاه حیات وحش تبدیل شد.
این منطقه کوهستانی و تپه ماهوری با مساحت 29833هکتار در شهرستان ماهنشان قرار دارد و دامنه ارتفاعی 1280 تا 2200 متر بارندگی و دمای متوسط سالیانه 400 میلیمتر و 10درجه سانتیگراد، منطقه را دارای اقلیم نیمه خشک معتدل کرده است.
از گیاهان مهم منطقه می توان به زرشک، بادام، تنگرس، بنه، خینجوک،کما، درمنه، لاله واژگون،گل حسرت، آویشن گون و انواع گندمیان اشاره کرد.
وجود رودخانه های قزل اوزن، انگوران چای به همراه شرایط توپوگرافی خاص منجر به تشکیل زیستگاه های متنوع جانوری شده است. این منطقه از زیستگاه های مهم قوچ و میش ارمنی محسوب می شود و گونه های جانوری آن عبارتند از 'پازن، خرس قهوه ای، گرگ، سیاه گوش، شنگ، کفتار، روباه معمولی، کبک دری، کبک، دلیجه، عقاب، شاهین، اگرت بزرگ، انواع کوکرها، خوتکا، اردک سرسبز، درنا، باکلان، حواصیل، افعی زنجانی، افعی دماوندی، کورمار، لاک پشت برکه ای و ماهیانی چون زرده پر، سس ماهی، سفید رودخانه ای و اسبله است.
منطقه شکار ممنوع خرمنه سر که از آبان سال 81 جزو مناطق شکار ممنوع اعلام شد در شمال استان زنجان و دامنه جنوبی سلسله جبال البرز واقع شده و وسعت آن حدود 77هزار و 885 هکتار بوده و دامنه تغییرات ارتفاعی آن نیز از 300 تا دو هزار و 800 متر است.
حیات وحش منطقه شامل کل و بز، خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش، گرگ، کفتار، گراز، کبک دری، کبک چیل، طرلان، دلیجه، شاه بوف، عقاب طلایی و انواع پاسری فرم ها و همچنین دارای گونه های گیاهی نظیر ارس، بلوط، گردو، بنه، ازگیل، زالزالک، سیاه تلو، افرا، داغداغان، ولیک، آلبالو تلخه، بادام کوهی، راش و انواع گون است.
آخرین سرشماری انجام شده در سال 96 نشان داد طبیعت زیبای زنجان از وجود 2هزار و 462 راس کل و بز، قوچ و میش و آهو، برخوردار است که در حفظ و حراست از آنها تلاش وافر می شود.
کل و بزها که بسیار تیز و چالاک هستند در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر در شهرستان طارم و حفاظت شده انگوران در شهرستان ماهنشان زیست می کنند.
در این 2 منطقه در مجموع 616 راس کل و بز وجود دارد که از این تعداد، 556 راس در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر و 60 راس نیز در منطقه حفاظت شده انگوران، زیست دارند.
در منطقه حفاظت شده انگوران نیز 719 راس قوچ و میش ارمنی وجود دارد و مامن خوب و مناسبی برای این گونه جانوری محسوب می شود.
در این سرشماری صورت گرفته، تعداد یک هزار و 105 راس آهو در منطقه حفاظت شده سرخ آباد و شکار ممنوع فیله خاصه در شهرستان های زنجان و طارم و 22 راس نیز در منطقه خراسانلو شهرستان ابهر مشاهده شد.
6084/6085
انتهای پیام رئیس نظارت بر امور حیات وحش اداره کل محیط زیست استان زنجان گفت: زنجان در سال 94 حادثه تلخ این بیماری در میان کل و بزهای دربند ده بهار در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم را تجربه کرده است و این اداره کل از آن پس به دقت، مناطق تحت مدیریت را مورد پایش قرار داده و نسبت به انجام اقدامات پیشگیرانه از هیچ تلاش و کوششی فروگذار نیست.
علی قره چه لو افزود: عوامل محیط زیست بر حسب وظیفه، امسال نیز با گشت و کنترل دائم مسیر تردد حیات وحش در معرض تهدید این بیماری و با ضد عفونی کردن و گندزدایی آبشخورها اجازه نمی دهند این بیماری بار دیگر به سراغ کل و بزهای زنجان بیاید و افزایش 10 تا 15 درصدی این گونه جانوری استان نیز حکایت از تاثیرات مثبت اقدامات پیشگیرانه و کنترلی دارد.
وی با بیان اینکه تاکنون موردی از ابتلای نشخوارکنندگان کوچک به این بیماری مهلک و کشنده، مشاهده نشده است، اظهار کرد: علاوه بر کل و بزها، آهوان و قوچ و میش ها نیز در معرض تهدید ابتلا به بیماری طاعون هستند.
قره چه لو، افزود: جلوگیری از ورود دام های اهلی به مناطق حفاظت شده و تحت مدیریت و واکسینه کردن دام هایی که نزدیک به زیستگاه های حیات وحش هستند می تواند بهترین روش برای پیشگیری از بروز این بیماری و مهار و کنترل آن در میان حیات وحش باشد.
*** جای هیچ نگرانی از بابت وجود بیماری نشخوارکنندگان کوچک (ppr) در زنجان نیست
مسئول روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست استان زنجان نیز گفت: از سال 95 تاکنون، موردی از ابتلای نشخوارکنندگان کوچک حیات وحش و دام های اهلی زنجان به این بیماری کشنده، گزارش نشده است بنابراین جای نگرانی نیست.
امجد باقری افزود: تجربه سال 94 و تلف شدن 126 راس از کل و بزهای دربند ده بهار، مسئولان ذیربط را برآن داشت تا در تمام سال به دقت زیستگاه های نشخوارکنندگان کوچک در این استان را مورد پایش قرار دهند و اقدامات پیشگیرانه را در دستور کار قرار داشته باشند.
وی یادآور شد: نهم شهریور سال 94 با پیدا شدن لاشه پنج راس کل و بز در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم که خبر از وجود بیماری مشکوک به طاعون نشخوارکنندگان کوچک می داد، مسئولان محیط زیست استان زنجان را به تکاپویی جدی واداشت و بلافاصله جلسه کمیته اضطراری مخاطرات زیست محیطی تشکیل و به منظور بررسی دقیق تر اکیپ هایی را راهی منطقه کرد.
باقری اظهار کرد: امسال نیز مناطق تحت مدیریت این اداره کل شامل مناطق حفاظت شده سرخ آباد و انگوران، مناطق شکار ممنوع فیله خاصه، خرمنه سر و خراسانلو و پناهگاه حیات وحش انگوران به خاطر ترس از بیماری نشخوارکنندگان کوچک، با وسواس و حساسیت بیشتری مورد پایش قرار دارد و ضد عفونی کردن آبشخورها و گشت و کنترل های بی وقفه نیز به همین دلیل است.
وی به دامداران توصیه کرد با مشاهده علائم بیماری یا بروز تلفات در دام ها و در میان حیات وحش، بلافاصله موضوع را به اداره کل حفاظت محیط زیست و دامپزشکی اعلام کنند تا مورد بررسی و رسیدگی قرار گیرد.
به گزارش ایرنا، 28 شهریور 94 به دلیل تلف شدن تعدادی از کل و بزها در دربند ده بهار واقع در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم، ایرنا زنجان، میزگردی را به منظور بررسی علمی و کارشناسانه موضوع و روند کنترل و مبارزه با طاعون نشخوارکنندگان کوچک با حضور مسئولان دستگاه های متولی برگزار کرد.
در این میزگرد تخصصی که با حضور مسئولان وقت ازجمله مجید فرخی فرماندار شهرستان زنجان، ناصر جعفری سرپرست اداره کل حفاظت محیط زیست، بهمن اسکندری مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری و محمد رشید کرمی مدیرکل دامپزشکی استان زنجان، تشکیل شد در خصوص نحوه و چگونگی مهار و کنترل این بیماری و راه های برون رفت از این مشکل، بحث و تبادل نظر شد.
طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) که به طاعون بز نیز مشهور است در واقع یک بیماری ویروسی مسری، مهلک و خطرناک است که بیشتر گوسفندان و بزهای اهلی و وحشی را مبتلا می کند.
شروع ناگهانی افسردگی، تب بالا، ضعف و بیحالی، ترشحات ناحیه چشم و بینی، التهاب و زخم های دهانی، اختلال تنفسی، سرفه، ذات الریه، التهاب روده ها و اسهال بدبو از نشانه های بارز این بیماری است که در صورت ابتلا مرگ حیوان را موجب می شود.
به گفته کارشناسان این بیماری به طور معمول از طریق دام های اهلی به نشخوارکنندگان کوچک وحشی به ویژه کل و بز منتقل می شود که کنترل آن در میان دام اهلی با روش واکسیناسیون، قرنطینه، معدوم سازی دام های آلوده انجام می گیرد اما از آنجا که امکان زنده گیری و واکسیناسیون جانوران وحشی وجود ندارد و یا بسیار سخت و مشکل است بنابراین درمان بیماری در حیات وحش در عمل میسر نیست.
مناطق حفاظت شده سرخ آباد و انگوران، سه منطقه شکار ممنوع فیله خاصه، خرمنه سر و خراسانلو و پناهگاه حیات وحش انگوران در استان زنجان، محل های امنی برای حیات وحش این استان محسوب می شوند.
منطقه حفاظت شده سرخ آباد در شهرستان های زنجان و طارم و با مساحت 122هزار و 618هکتار از سال 1375تحت حفاظت قرار گرفته است.
دشت سهرین این منطقه یک زیستگاه با ارزش آهو محسوب می شود که دامنه ارتفاعی آن 500 تا 2 هزار و 900 متر بوده و بارندگی و میزان دما متوسط سالیانه 500 میلی متر و 11درجه سانتیگراد منطقه را دارای اقلیم های نیمه خشک مدیترانه ای معتدل کرده است.
پوشش گیاهی منطقه شامل ارس، گردو، سیاه تلو، زالزالک، انار وحشی، داغداغان، زرشک، زیتون و گون، آویشن، درمنه، کلاه میرحسن، چوبک، لاله، مرزه و ثعلب از جمله گونه های گیاهی آن است.
آهو، پلنگ، پازن، گراز، خرس قهوه ای، سمورسنگی، سنجاب زمینی، رودک،کبک دری، هوبره، عقاب، شاهین، دال، غاز خاکستری، خوتکا، لک لک سفید، باکلان، افعی البرزی، افعی شاخدار ایرانی، افعی زنجانی و ماهیانی نظیر کپور، سیم و اسبله، نیز از جمله جانوران این منطقه است.
منطقه حفاظت شده انگوران نیز با مساحتی برابر با 92297 هکتار از سال 1349 تحت حفاظت بوده و منطقه ای کوهستانی و تپه ماهوری در شهرستان ماهنشان، دامنه ارتفاعی 1240 تا 3320 متر، بارندگی و دمای متوسط سالیانه 450 میلیمتر و 6 درجه سانتیگراد و دارای اقلیم های مدیترانه ای و نیمه مرطوب معتدل است.
پوشش گیاهی منطقه نیز بطور عمده از لاله واژگون، درمنه، چوبک،گون،کلاه میر حسن، لاله، شقایق،کما، مرزه، شکر تیغال، گل حسرت به همراه درختان و درختچه هایی نظیر بنه، بادام، خینجوک، شیرخشت، زرشک،گردو و سنجد تشکیل شده است.
این منطقه زیستگاه مناسبی برای قوچ و میش ارمنی و پازن است دیگر گونه های جانوری منطقه نیز شامل 'خرس قهوه ای، روباه معمولی، سیاهگوش، سمور سنگی،کبک دری،کبک چیل، باقرقره، سار، دال، شاه بوف، غاز خاکستری، تنجه،آنقوت، حواصیل، خوتکا، اگرت بزرگ، افعی زنجانی، لاک پشت افغانی و ماهیانی از جمله سفید رودخانه ای، سس، زرده پر، اسبله است.
منطقه شکار ممنوع فیله خاصه از توابع بخش قره پشتلو و زنجانرود در شهرستان زنجان قرار دارد که از سال 86 جزو مناطق شکار ممنوع استان زنجان اعلام شد و وسعت آن 110 هزار و 532 هکتار است.
گونه های درختی همانند درختان میوه و صنوبر و گونه های گیاهی همچون انواع آویشن، درمنه، انواع خانواده گندمیان و گیاهان بالشتکی و همچنین آهوی ایرانی، گراز، سمور سنگی، پرندگانی چون کبک، باقرقره، انواع پرندگان شکاری، انواع پرندگان آبزی و کنار آبزی مهاجر زمستانی و انواع خزندگان در این منطقه وجود دارد.
منطقه شکار ممنوع خرمنه سر که از اول آبان سال 81 شکار ممنوع اعلام شده در شمال استان زنجان و دامنه جنوبی سلسله جبال البرز در شهرستان طارم واقع شده که این محدوده بین 48 درجه و 45 دقیقه و 30 ثانیه تا 49 درجه و10 دقیقه و 34 ثانیه طول شرقی و 36 درجه و 45 دقیقه و 10 ثانیه تا 37 درجه و 4 دقیقه و 5 ثانیه عرض شمالی واقع شده است.
وسعت منطقه حدود 77885 هکتار بوده و دامنه تغییرات ارتفاع آن از 300 تا حداکثر 2800 متر است و حیات وحش منطقه شامل کل و بز، خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش،گرگ،کفتار،گراز،کبک دری ،کبک چیل، طرلان، دلیجه، شاه بوف، عقاب طلایی و انواع پاسری فرمها می باشد.
این منطقه دارای گونه های گیاهی نظیر ارس، بلوط، گردو، بنه، ازگیل، زالزالک، سیاه تلو، افرا، داغداغان، ولیک، آلبالوتلخه، بادام کوهی، راش و انواع گون است.
منطقه شکار ممنوع خراسانلو با منطقه حفاظت شده باشگل تاکستان همجوار است و در بین 49 درجه و 5 دقیقه تا 49 درجه و 33 دقیقه طول شرقی و 36 درجه و 6 دقیقه تا 36 درجه و 26 دقیقه عرض شمالی واقع شده و وسعت منطقه 70157 هکتار و حداقل ارتفاع 1550 متر و حداکثر 2971 متر و دامنه تغییرات ارتفاعی نیز 1421 متر است.
این منطقه کوهستانی بوده و میزان بارندگی آن بالای 400 میلیمتر در سال است.
پوشش گیاهی منطقه بطور عمده شامل چوبک، بومادران، گون، کلاه میرحسن، پسته وحشی، سیاه تلو است و زیستگاه قوچ و میش وحشی البرز مرکزی می باشد از گونه های دیگر حیات وحش منطقه می توان به خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش و از گونه های پرندگان به کبک معمولی نیز اشاره کرد.
منطقه شکار ممنوع خراسانلو واقع در شهرستان های ابهر - خرمدره به دلیل دارا بودن آب و هوای معتدل کوهستانی و زمین های حاصلخیز از تنوع گونههای گیاهی و جانوری خاصی برخوردار است و بیش از 13 نوع پستاندار از جمله قوچ و میش ارمنی و البرزی، آهو، پلنگ، خرس قهوهای، خوک وحشی، گرگ و سیاه گوش و 22 گونه از انواع پرندگان چون کرکس، قرقی، سینه سرخ ایرانی، دلیجه، سارگپه در این منطقه زیست می کنند.
پناهگاه حیات وحش انگوران بخشی از جنوب شرق منطقه حفاظت شده انگوران که خود از سال 1349 به حفاظت درآمد و در سال 1354 به پناهگاه حیات وحش تبدیل شد.
این منطقه کوهستانی و تپه ماهوری با مساحت 29833هکتار در شهرستان ماهنشان قرار دارد و دامنه ارتفاعی 1280 تا 2200 متر بارندگی و دمای متوسط سالیانه 400 میلیمتر و 10درجه سانتیگراد، منطقه را دارای اقلیم نیمه خشک معتدل کرده است.
از گیاهان مهم منطقه می توان به زرشک، بادام، تنگرس، بنه، خینجوک،کما، درمنه، لاله واژگون،گل حسرت، آویشن گون و انواع گندمیان اشاره کرد.
وجود رودخانه های قزل اوزن، انگوران چای به همراه شرایط توپوگرافی خاص منجر به تشکیل زیستگاه های متنوع جانوری شده است. این منطقه از زیستگاه های مهم قوچ و میش ارمنی محسوب می شود و گونه های جانوری آن عبارتند از 'پازن، خرس قهوه ای، گرگ، سیاه گوش، شنگ، کفتار، روباه معمولی، کبک دری، کبک، دلیجه، عقاب، شاهین، اگرت بزرگ، انواع کوکرها، خوتکا، اردک سرسبز، درنا، باکلان، حواصیل، افعی زنجانی، افعی دماوندی، کورمار، لاک پشت برکه ای و ماهیانی چون زرده پر، سس ماهی، سفید رودخانه ای و اسبله است.
منطقه شکار ممنوع خرمنه سر که از آبان سال 81 جزو مناطق شکار ممنوع اعلام شد در شمال استان زنجان و دامنه جنوبی سلسله جبال البرز واقع شده و وسعت آن حدود 77هزار و 885 هکتار بوده و دامنه تغییرات ارتفاعی آن نیز از 300 تا دو هزار و 800 متر است.
حیات وحش منطقه شامل کل و بز، خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش، گرگ، کفتار، گراز، کبک دری، کبک چیل، طرلان، دلیجه، شاه بوف، عقاب طلایی و انواع پاسری فرم ها و همچنین دارای گونه های گیاهی نظیر ارس، بلوط، گردو، بنه، ازگیل، زالزالک، سیاه تلو، افرا، داغداغان، ولیک، آلبالو تلخه، بادام کوهی، راش و انواع گون است.
آخرین سرشماری انجام شده در سال 96 نشان داد طبیعت زیبای زنجان از وجود 2هزار و 462 راس کل و بز، قوچ و میش و آهو، برخوردار است که در حفظ و حراست از آنها تلاش وافر می شود.
کل و بزها که بسیار تیز و چالاک هستند در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر در شهرستان طارم و حفاظت شده انگوران در شهرستان ماهنشان زیست می کنند.
در این 2 منطقه در مجموع 616 راس کل و بز وجود دارد که از این تعداد، 556 راس در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر و 60 راس نیز در منطقه حفاظت شده انگوران، زیست دارند.
در منطقه حفاظت شده انگوران نیز 719 راس قوچ و میش ارمنی وجود دارد و مامن خوب و مناسبی برای این گونه جانوری محسوب می شود.
در این سرشماری صورت گرفته، تعداد یک هزار و 105 راس آهو در منطقه حفاظت شده سرخ آباد و شکار ممنوع فیله خاصه در شهرستان های زنجان و طارم و 22 راس نیز در منطقه خراسانلو شهرستان ابهر مشاهده شد.
6084/6085
کپی شد
