به گزارش ایرنا، بر اساس تعیین قلمرو محدوده های بیابانی استان زنجان از دیدگاه زمین شناسی، 290 هزار هکتار از زمین های این استان (بیش از 13 درصد) از نوع بیابانی ثانویه است.
وجود سازندهای زمین شناسی دارای گچ و نمک در بالادست زمین های بیابانی ثانویه، جریان های سطحی و زیرزمینی آب که با انتقال تدریجی این عناصر به تشکیلات و زمین های پایین دست در طول زمان باعث تغییر و کاهش کیفیت خاک می شود، در نهایت این زمین ها را به بیابان تبدیل می کند.
290 هزار هکتار بیابان ثانویه شامل همه زمین های کشاورزی و حاصلخیزی به شمار می رود که در طول زمان دچار تغییر و تحول شده است.

** 36 درصد سطح استان زنجان جزو زمین های بیابانی است
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان زنجان اعلام کرد: بر اساس تحقیق های انجام شده حدود 36 درصد از سطح استان جزو زمین های بیابانی و یا دارای شرایط و پتانسیل بیابانی شدن قرار دارد که رقم بسیار بالا و نگران کننده ای است.
خلیل آقاجانلو تاکید کرد: در صورت نبود مدیریت مناسب برای کنترل، حفاظت و احیای زمین های بیابانی وسعت این زمین ها گسترش می یابد.
وی یادآوری کرد: قرار گرفتن بخش عمده ای از این قلمرو در بالادست زمین های حاصلخیز و زراعی به مرور زمان باعث تخریب و از بین رفتن آنها شده و خسارت های جبران ناپذیری به منابع حیاتی و تولیدی استان زنجان یعنی خاک کشاورزی وارد خواهد کرد.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان زنجان، تحت تاثیر قرار دادن توسعه انسانی و معیشت، ایجاد بی ثباتی اجتماعی، سیاسی و مهاجرت، افزایش برهنه سازی سطح خاک، از بین بردن منابع و کاهش حاصلخیزی خاک و افت ساختار آن و تخریب زمین کشاورزی از طریق آلوده کردن آن به عناصری مانند گچ و نمک را از دلایل بیابان زایی برشمرد.
آقاجانلو، افزایش شوری خاک، تغییر پوشش گیاهی خاک، تخریب و از بین رفتن مراتع، نابودی پوشش گیاهی جنگلی و مرتعی و افزایش شدید فرسایش آبی، بادی و سیلاب ها را از دیگر عوامل بیابان زایی بیان کرد.

** استفاده از طرح ترسیب کربن برای مقابله با بیان زایی
معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان زنجان گفت: برای 22 هزار هکتار از زمین های استان طرح ترسیب کربن تهیه و برای تصویب به دفتر امور بیابان سازمان جنگل ها ارسال شده است.
جلیل سلطان نژاد اظهارکرد: بر اساس پیگیری های انجام شده این طرح طی سالجاری در استان زنجان اجرا می شود.
وی یادآوری کرد: ترسیب کربن به روند ذخیره کربن موجود در هوا، خاک و گیاهان گفته می‌شود.
معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان زنجان گفت این روند با ذخیره کربن از هوا باعث می‌شود که از میزان کربن که گازی گلخانه‌ای است کاسته و به بهبود کیفیت هوا کمک کند.
بیابان‌زایی در کشورهای کم آب، خشک و نیمه خشک زنگ خطری است که باید جدی گرفته شود. از این رو به دلیل اهمیت موضوع 27 خرداد ماه (17 ژوئن) به عنوان روز جهانی بیابان زایی در سراسر جهان نام گذاری شده‌است.
این روز برای اولین بار در سال 1997 میلادی نامگذاری شد.
7325/6085
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.