به نظر می رسد این بار اراده بر این است که خروجی همه ی این بحث ها به تمام شدن حرف زدن ختم شود و آغاز کار با هر شکل و ترتیبی که امکان دارد!
اما این همه ی آنچه که می بینیم نیست. بدون شک صحبت کردن از پروژه ای که قدمتی به اندازه ی عمر چند نسل را پشت سرش دارد نباید ساده و سهل باشد. به خصوص تر که نگاه اقتصادی استان را نیز در مسیر توسعه روی خود متمرکز دارد.
نگاهی که انتظارش در پس این همه صبر و برو بیاهای مختلف انتخاباتی بسیار بالاتر از آنی ست که سهل انگارانه قصد پایان کار را با هر قیمتی داشنه باشد. نگاهی که شاید در پی خود نفس راحت ارمغانش شود اما می تواند در همان حال خطرناک و مسدودکنندهای راه تنفس نیز باشد.
پروژه سبزه میدان خواه ناخواه و چه دوست داشته باشیم و چه نه به نمادی از توسعه و بدتر از آن محوری برای عرض اندام اقتصادی و از منظری دیگر به بسته ای برای محک مدیران تبدیل شده است و هر نوع نگاه ساده انگارانه و به زبان دیگر تمام کردن با عجله می تواند نتیجه ی عکس خواست و انتظار عمومی را به دنبال داشته باشد و تبدیل به ساختاری نچسب و نامیزان در دل مرکز تجاری زنجان شود!
به هر حال باید منتظر ماند و دید شهردار جوان شهر و شورایی که مدعی حمایت همه جانبه از وی و برنامه های اش را دارد چه خواهندکرد. در این مسیر افکار عمومی با دقت و کنجکاوی تمام ناظر بر تلاش آنان خواهند بود.
فراموش نکنیم رسیدن به هدف و تمام کردن پروژه هایی از این دست اهمیت دوچندان پیدا می کنند اگر توجه داشته باشیم که در چند سال آینده و با عنایت به آغاز دور جدیدی از تحریم های تحمیلی، هر حرکت و اقدامی باید با اطمینان به پایان یافتن در موعد مقرر و تکمیل به شکل احسن آغاز شود تا پویایی و امید از بدنه ی اجتماعی کاسته نشود. نیازی که باید اولویت کاری همه ی ارگان های دولتی باشد.
از سوی دیگر در روند این حرکت ابتدا باید توجه ویژه ای به پتانسیل های داخل استان شود تا زمینه ی اشتغال و گردش پول در بدنه ی اقتصادی استان نیز مهیا شود. هر بی توجهی به این موضوع مصداق روشنی از ضربه زدن به اعتماد و همدلی اجتماعی و دوری از هم افزایی نخبگان استانی خواهد بود.
* هفته نامه پیام زنجان، شماره 903.
7312/8068
انتهای پیام اما این همه ی آنچه که می بینیم نیست. بدون شک صحبت کردن از پروژه ای که قدمتی به اندازه ی عمر چند نسل را پشت سرش دارد نباید ساده و سهل باشد. به خصوص تر که نگاه اقتصادی استان را نیز در مسیر توسعه روی خود متمرکز دارد.
نگاهی که انتظارش در پس این همه صبر و برو بیاهای مختلف انتخاباتی بسیار بالاتر از آنی ست که سهل انگارانه قصد پایان کار را با هر قیمتی داشنه باشد. نگاهی که شاید در پی خود نفس راحت ارمغانش شود اما می تواند در همان حال خطرناک و مسدودکنندهای راه تنفس نیز باشد.
پروژه سبزه میدان خواه ناخواه و چه دوست داشته باشیم و چه نه به نمادی از توسعه و بدتر از آن محوری برای عرض اندام اقتصادی و از منظری دیگر به بسته ای برای محک مدیران تبدیل شده است و هر نوع نگاه ساده انگارانه و به زبان دیگر تمام کردن با عجله می تواند نتیجه ی عکس خواست و انتظار عمومی را به دنبال داشته باشد و تبدیل به ساختاری نچسب و نامیزان در دل مرکز تجاری زنجان شود!
به هر حال باید منتظر ماند و دید شهردار جوان شهر و شورایی که مدعی حمایت همه جانبه از وی و برنامه های اش را دارد چه خواهندکرد. در این مسیر افکار عمومی با دقت و کنجکاوی تمام ناظر بر تلاش آنان خواهند بود.
فراموش نکنیم رسیدن به هدف و تمام کردن پروژه هایی از این دست اهمیت دوچندان پیدا می کنند اگر توجه داشته باشیم که در چند سال آینده و با عنایت به آغاز دور جدیدی از تحریم های تحمیلی، هر حرکت و اقدامی باید با اطمینان به پایان یافتن در موعد مقرر و تکمیل به شکل احسن آغاز شود تا پویایی و امید از بدنه ی اجتماعی کاسته نشود. نیازی که باید اولویت کاری همه ی ارگان های دولتی باشد.
از سوی دیگر در روند این حرکت ابتدا باید توجه ویژه ای به پتانسیل های داخل استان شود تا زمینه ی اشتغال و گردش پول در بدنه ی اقتصادی استان نیز مهیا شود. هر بی توجهی به این موضوع مصداق روشنی از ضربه زدن به اعتماد و همدلی اجتماعی و دوری از هم افزایی نخبگان استانی خواهد بود.
* هفته نامه پیام زنجان، شماره 903.
7312/8068
کپی شد
