نرخ بیکاری استان زنجان بر اساس آخرین ارزیابی سازمان مدیریت و برنامه ریزی 9.6 درصد اعلام شده در حالی که سهم اشتغال بخش کشاورزی در استان زنجان 32.3، صنعت 34.4 و خدمات 33.4 درصد بود در همین آمار متوسط اشتغال بخش کشاورزی کشور 17.2، صنعت 32.6 و خدمات 50.1 درصد اعلام شده است.
تفاوت میان اشتغال 33.4 درصدی بخش خدمات در زنجان با 50.1 درصدی کشور، اطلاعات بسیاری را برای مسئولان اقتصادی آشکار می کند، اقداماتی که باید در بخش خدمات و حوزه های زیر مجموعه آن رخ دهد و تاکنون اتفاق نیفتاده است.
در حوزه خدمات، 2 بخش گردشگری و فناوری اطلاعات در زنجان از توان و ظرفیت بالایی برخوردار است، چه آنکه به گفته اساتید دانشگاهی بررسی و تدوین کننده سند آمایش سرزمین استان، زنجان تنوع گردشگری بالایی دارد و می تواند به هر نوع نیاز گردشگری پاسخ گوید، همانگونه که بیشتر فارغ التحصیلان دانشگاهی و دانشجویان این استان در حوزه فناوری اطلاعات، ارتباطات و علوم رایانه ای می باشند.
برگزاری چند جشنواره محلی، ملی و بین المللی اقتصاد روستایی، آش و غذاهای کشورهای عضو اکو نشان داد که با اندک برنامه ریزی می توان ظرفیت اشتغال گسترده ای در بخش خدمات مربوط به حوزه گردشگری ایجاد کرد، همانگونه که یحیی رحمتی مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان زنجان بارها اعلام کرده است که غذا به تنهایی 30 درصد از نیاز و هزینه های گردشگری یک فرد را صرف می کند.
اما مطالعات انجام شده پیرامون ظرفیت های گردشگری زنجان نشان می دهد که نه فقط حوزه غذا و خوراکی های فصلی مختلف در این استان که جذابیت های مختلف گردشگری طبیعی، غارنوردی، کوه و صخره نوردی، تاریخی، فرهنگی، اقتصادی و حتی علمی در زنجان وجود دارد و در مقاطعی حتی چند جذابه در کنار یکدیگر قرار گرفته اند.
گنبد خشتی سلطانیه که از مواریث جهانی محسوب می شود و یونسکو با حساسیت های خاصی به آن می نگرد، علاوه بر آنکه حرف های تاریخی بسیاری برای گفتن دارد، یکی از بزرگترین بناهای موجود برای مطالعه معماری ایرانی - اسلامی هم به شمار می رود.
در کنار گنبد سلطانیه بناهایی همچون چلبی اوغلی و معبد داش کسن ظرفیت بزرگی برای جذب گردشگر مطالعه تاریخی، دینی و فلسفی محسوب می شوند، فرصت هایی که تاکنون چندان مورد توجه قرار نگرفته و معرفی و تبلیغ گسترده هر کدام می تواند جذابیت های قابل توجهی ایجاد کند.
وضعیت مشابه شهرستان سلطانیه در باقی شهرستان های زنجان هم قابل مشاهده است، همچون ایجرود که در اغلب موارد کمتر سخنی از جاذبه های گردشگری آن به گوش می رسد در حالی که فقط روستای خوئین آن به تنهایی جهانی از جذابیت های متفاوت را پیش روی علاقه مندان قرار می دهد.
زبان منحصر به فرد بومی، طبیعت خاص، غار دژمنده، حمام و مسجد تاریخی این روستا، جذابیت هایی هستند که در هیچ جای دیگری نمی توان آن را مشاهده کرد.
شهرستان ماهنشان هم سرزمین منحصر به فردی است، منطقه ای که در آن واحد که بزرگترین محدوده منطقه حفاظت شده استان را در خود جای داده، غنی ترین معدن سرب و روی خاورمیانه هم در آن قرار گرفته است.
در شرایطی که دمای هوا در منطقه ای ماهنشان به بیش از 40 درجه می رسد در آن واحد می توان در غار قالان شاهد خنکی برف های ماندگار زمستانی بود، به بالای قلعه 2 هزار ساله بهستان رفت و نمونه بافت های زمین شناسی خاص را با اسم دودکش جن مشاهده کرد، سازه های طبیعی که نمونه آن فقط در آمریکا مشاهده می شود.
حرف در مورد طارم با انواع محصولات کشاورزی و جاذبه های طبیعی و تاریخی بسیار است و این موضوع در مورد خدابنده هم تعمیم می یابد.
این شرایط و ظرفیت های مختلف حوزه گردشگری در حالی مطرح می شود که زنجان با مشکلاتی همچون کمبود آب برای تولید محصولات کشاورزی و آلایندگی در بخش صنعت مواجه است، مسائلی که اگرچه این روزها کمرنگ محسوب می شود اما به یقین بی توجهی و اجازه دادن به تداوم آن می تواند اشتباهات جبران ناپذیری را رقم بزند.
با این حال، سوال اینجاست که چه مانعی وجود دارد که نمی توان در بخش گردشگری که کمترین میزان اعتبار و حداقل ترین آلودگی را دارد، اشتغالزایی گسترده ای رخ نمی دهد؟ یا حتی این توانمندها در کنار ظرفیت های بخش معدنی و صنعتی کمتر دیده می شود، بخشی که ناچیزترین فشار را بر منابع پایه آب و خاک وارد می کند.
3001/8068
*خبرنگار مرکز زنجان
انتهای پیام تفاوت میان اشتغال 33.4 درصدی بخش خدمات در زنجان با 50.1 درصدی کشور، اطلاعات بسیاری را برای مسئولان اقتصادی آشکار می کند، اقداماتی که باید در بخش خدمات و حوزه های زیر مجموعه آن رخ دهد و تاکنون اتفاق نیفتاده است.
در حوزه خدمات، 2 بخش گردشگری و فناوری اطلاعات در زنجان از توان و ظرفیت بالایی برخوردار است، چه آنکه به گفته اساتید دانشگاهی بررسی و تدوین کننده سند آمایش سرزمین استان، زنجان تنوع گردشگری بالایی دارد و می تواند به هر نوع نیاز گردشگری پاسخ گوید، همانگونه که بیشتر فارغ التحصیلان دانشگاهی و دانشجویان این استان در حوزه فناوری اطلاعات، ارتباطات و علوم رایانه ای می باشند.
برگزاری چند جشنواره محلی، ملی و بین المللی اقتصاد روستایی، آش و غذاهای کشورهای عضو اکو نشان داد که با اندک برنامه ریزی می توان ظرفیت اشتغال گسترده ای در بخش خدمات مربوط به حوزه گردشگری ایجاد کرد، همانگونه که یحیی رحمتی مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان زنجان بارها اعلام کرده است که غذا به تنهایی 30 درصد از نیاز و هزینه های گردشگری یک فرد را صرف می کند.
اما مطالعات انجام شده پیرامون ظرفیت های گردشگری زنجان نشان می دهد که نه فقط حوزه غذا و خوراکی های فصلی مختلف در این استان که جذابیت های مختلف گردشگری طبیعی، غارنوردی، کوه و صخره نوردی، تاریخی، فرهنگی، اقتصادی و حتی علمی در زنجان وجود دارد و در مقاطعی حتی چند جذابه در کنار یکدیگر قرار گرفته اند.
گنبد خشتی سلطانیه که از مواریث جهانی محسوب می شود و یونسکو با حساسیت های خاصی به آن می نگرد، علاوه بر آنکه حرف های تاریخی بسیاری برای گفتن دارد، یکی از بزرگترین بناهای موجود برای مطالعه معماری ایرانی - اسلامی هم به شمار می رود.
در کنار گنبد سلطانیه بناهایی همچون چلبی اوغلی و معبد داش کسن ظرفیت بزرگی برای جذب گردشگر مطالعه تاریخی، دینی و فلسفی محسوب می شوند، فرصت هایی که تاکنون چندان مورد توجه قرار نگرفته و معرفی و تبلیغ گسترده هر کدام می تواند جذابیت های قابل توجهی ایجاد کند.
وضعیت مشابه شهرستان سلطانیه در باقی شهرستان های زنجان هم قابل مشاهده است، همچون ایجرود که در اغلب موارد کمتر سخنی از جاذبه های گردشگری آن به گوش می رسد در حالی که فقط روستای خوئین آن به تنهایی جهانی از جذابیت های متفاوت را پیش روی علاقه مندان قرار می دهد.
زبان منحصر به فرد بومی، طبیعت خاص، غار دژمنده، حمام و مسجد تاریخی این روستا، جذابیت هایی هستند که در هیچ جای دیگری نمی توان آن را مشاهده کرد.
شهرستان ماهنشان هم سرزمین منحصر به فردی است، منطقه ای که در آن واحد که بزرگترین محدوده منطقه حفاظت شده استان را در خود جای داده، غنی ترین معدن سرب و روی خاورمیانه هم در آن قرار گرفته است.
در شرایطی که دمای هوا در منطقه ای ماهنشان به بیش از 40 درجه می رسد در آن واحد می توان در غار قالان شاهد خنکی برف های ماندگار زمستانی بود، به بالای قلعه 2 هزار ساله بهستان رفت و نمونه بافت های زمین شناسی خاص را با اسم دودکش جن مشاهده کرد، سازه های طبیعی که نمونه آن فقط در آمریکا مشاهده می شود.
حرف در مورد طارم با انواع محصولات کشاورزی و جاذبه های طبیعی و تاریخی بسیار است و این موضوع در مورد خدابنده هم تعمیم می یابد.
این شرایط و ظرفیت های مختلف حوزه گردشگری در حالی مطرح می شود که زنجان با مشکلاتی همچون کمبود آب برای تولید محصولات کشاورزی و آلایندگی در بخش صنعت مواجه است، مسائلی که اگرچه این روزها کمرنگ محسوب می شود اما به یقین بی توجهی و اجازه دادن به تداوم آن می تواند اشتباهات جبران ناپذیری را رقم بزند.
با این حال، سوال اینجاست که چه مانعی وجود دارد که نمی توان در بخش گردشگری که کمترین میزان اعتبار و حداقل ترین آلودگی را دارد، اشتغالزایی گسترده ای رخ نمی دهد؟ یا حتی این توانمندها در کنار ظرفیت های بخش معدنی و صنعتی کمتر دیده می شود، بخشی که ناچیزترین فشار را بر منابع پایه آب و خاک وارد می کند.
3001/8068
*خبرنگار مرکز زنجان
کپی شد
