رییس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان ماهنشان گفت: این روزها رویش لاله‌های واژگون شده که چشم اندازی زیبا و تماشایی در طبیعت این شهرستان خلق کرده به اوج خود رسیده است و عمر کوتاه این گیاه منحصر به فرد، کم کم با نزدیک شدن به خرداد ماه به پایان می رسد.
محرمعلی عزیزی، روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، افزود: لاله های واژگون در این شهرستان به صورت پراکنده و نقطه نقطه بوده و فقط ۲ گونه سرخ و زرد در ارتفاعات روستای خورجهان و برخی ارتفاعات دیگر این شهرستان مشاهده شده است.
وی اظهار داشت: لاله واژگون در فصل بهار در دل ارتفاعات ماهنشان و در مجموع در مساحتی به وسعت قریب ۲ هکتار می روید و زیبایی خاصی را به دامان طبیعت می بخشد و مردم منطقه آن را با نام محلی " آقلار گولر" می شناسند.
عزیزی، زمان آغاز رویش و گل دهی لاله های واژگون شده را اوایل اردیبهشت ماه اعلام کرد و افزود: گونه سرخ این گیاه بیشتر به چشم می آید اما گونه زرد آن که بسیار نادر است، کمتر در طبیعت این شهرستان دیده می شود.
لاله واژگون (Fritillaria imperialis) گیاهی است بومی منطقه گسترده‌ای از آناتولی، فلات ایران و کوه‌پایه‌های هیمالیا که آن را گل اشک، اشک مریم و تاج قیصر نیز نامیده‌اند زیرا مقداری شبنم در بین این گل‌ها جمع می‌شود و سپس از به پائین می‌چکد.
محیط زیست، عمر این گیاه را که بسیار کوتاه نیز است به عنوان ذخیره ژنتیکی و عنصر زیبایی شناختی سرزمین ایران می شناسد و تمام تلاش خود را برای حفاظت از این گونه منحصر به‌فرد که کمیاب بوده به کار می گیرد.
لاله واژگون نام یکی از ۱۲ هزار گونه گیاهی شناسایی شده در کشور است که با گل‌های زنگوله‌ای درشت به رنگ نارنجی متمایل به قرمز به عنوان میراثی ارزشمند برای طبیعت ایران محسوب می شود.
دامنه های زاگرس محل مناسبی برای رشد لاله واژگون می باشد و مناطقی از ایران ازجمله اصفهان، چهار محال و بختیاری، کردستان، لرستان و زنجان، هرسال در فصل بهار میزبان این گونه گیاهی ارزشمند است.
لاله واژگون از گیاهان علفی پیازدار است که در ارتفاعات بالای یک هزار و ۵۰۰ متری از زمین و در میان دامنه‌های سنگلاخی و صخره‌ای می روید و ۶۰ گونه از این گیاه در سراسر جهان شناسایی شده که ۱۵ گونه از آن در ایران وجود دارد و به طور طبیعی رشد می‌کند.
لاله واژگون تا ارتفاع ۱۲۰ سانتیمتری از سطح زمین رشد می‌کند و اگر از گزند دام های در حال چرا و انسان ها در امان بماند، تا ۱۰ هزار شاخه از آن در یک دشت نیز قابل مشاهده است.
