علی قره چه لو روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: طاعون نشخوارکنندگان کوچک که به طاعون بز نیز مشهور است سال 94 تعداد 126 راس کل و بز موجود در منطقه 'دربند ده بهار' واقع در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم را تلف کرد و نگرانی های بسیاری را موجب شد.
وی اظهار داشت: پس از این اتفاق، به منظور مهار این بیماری، اقدامات پیشگیرانه توسط این اداره کل انجام شد و از آن پس نیز موردی از این بیماری در سطح این استان گزارش نشده است و در زمان حاضر نیز جای هیچ نگرانی نیست.
قره چه لو تاکید کرد: 2 هفته قبل، پیدا شدن لاشه یک راس بز وحشی تلف شده در میان کل و بزهای مناطق تحت مدیریت این اداره کل باعث شد تا حساسیت ها در خصوص این بیماری بیشتر شود و هرچند علایم این بیماری در لاشه وجود نداشت اما به منظور اطمینان بیشتر، نمونه برداری انجام و به آزمایشگاه مرکز تشخیص، ارسال شد که نتیجه اعلام نشده است.
وی ادامه داد: محیط بانان و کارشناسان این اداره کل با گشت و کنترل های دایم مسیر تردد حیات وحش در معرض تهدید و ضد عفونی کردن و گندزدایی آبشخورها اجازه نمی دهند این بیماری بار دیگر کل و بزهای زنجان را تهدید کند.
قره چه لو با بیان اینکه آهوان و قوچ و میش ها نیز در معرض ابتلا به بیماری طاعون نشخوار کنندگان کوچک هستند، جلوگیری از ورود دام های اهلی به مناطق حفاظت شده و تحت مدیریت و واکسینه کردن دام هایی که نزدیک به زیستگاه های حیات وحش هستند می تواند بهترین روش برای پیشگیری از بروز این بیماری و مهار و کنترل آن در میان این گونه های جانوری باشد.
رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست استان زنجان به تمام دامداران توصیه کرد دام های خود را در برابر انواع بیماری ها ازجمله طاعون نشخوارکنندگان کوچک، واکسینه کنند تا بیماری به سراغ دام هایشان نرود.
قره چه لو با بیان اینکه واکسینه کردن دام های اهلی نیز از سوی اداره کل دامپزشکی به صورت رایگان انجام می شود، افزود: متاسفانه برخی دامداران، تمایلی به واکسینه کردن دام های خود ندارند و شاید باور ندارند که در صورت شیوع بیماری، خسارت زیادی را متحمل خواهند شد.
وی ادامه داد: دامداران با مشاهده علایم بیماری و با بروز تلفات در میان دام های اهلی و حیات وحش، بلافاصله موضوع را به اداره کل حفاظت محیط زیست و دامپزشکی اعلام کنند تا هرچه سریعتر و به منظور جلوگیری از تلفات بیشتر، مورد بررسی و رسیدگی قرار گیرد.
به گزارش ایرنا، هم اکنون کل و بزهای موجود در مناطق مختلف استان زنجان به دور از بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) سالم و سرزنده هستند و در این خصوص جای هیچ نگرانی نیست.
زنجان در سال 94 حادثه تلخ این بیماری در میان کل و بزهای دربند ده بهار در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم را تجربه کرد و از سال 95 تاکنون، موردی از ابتلای نشخوارکنندگان کوچک حیات وحش و دام های اهلی زنجان به این بیماری کشنده، گزارش نشده است.
طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) که به طاعون بز نیز مشهور است در واقع یک بیماری ویروسی مسری، مهلک و خطرناک است که بیشتر گوسفندان و بزهای اهلی و وحشی را مبتلا می کند.
شروع ناگهانی افسردگی، تب بالا، ضعف و بیحالی، ترشحات ناحیه چشم و بینی، التهاب و زخم های دهانی، اختلال تنفسی، سرفه، ذات الریه، التهاب روده ها و اسهال بدبو از نشانه های بارز این بیماری است که در صورت ابتلا مرگ حیوان را موجب می شود.
بگفته کارشناسان، این بیماری به طور معمول از طریق دام های اهلی به نشخوارکنندگان کوچک وحشی به ویژه کل و بز منتقل می شود که کنترل آن در میان دام اهلی با روش واکسیناسیون، قرنطینه، معدوم سازی دامهای آلوده انجام می گیرد اما با توجه به اینکه امکان زنده گیری و واکسیناسیون جانوران وحشی وجود ندارد و یا بسیار سخت و مشکل است بنابراین درمان بیماری در حیات وحش در عمل میسر نیست.
مناطق حفاظت شده سرخ آباد و انگوران، سه منطقه شکار ممنوع فیله خاصه، خرمنه سر و خراسانلو و پناهگاه حیات وحش انگوران در استان زنجان، محل های امنی برای حیات وحش این استان محسوب می شوند.
منطقه حفاظت شده سرخ آباد در شهرستان های زنجان و طارم و با مساحت 122هزار و 618هکتار از سال 1375تحت حفاظت قرار گرفته است.
دشت سهرین این منطقه یک زیستگاه با ارزش آهو محسوب می شود که دامنه ارتفاعی آن 500 تا 2 هزار و 900 متر بوده و بارندگی و میزان دما متوسط سالیانه 500 میلی متر و 11درجه سانتیگراد منطقه را دارای اقلیم های نیمه خشک مدیترانه ای معتدل کرده است.
پوشش گیاهی منطقه شامل ارس، گردو، سیاه تلو، زالزالک، انار وحشی، داغداغان، زرشک، زیتون و گون، آویشن، درمنه، کلاه میرحسن، چوبک، لاله، مرزه و ثعلب از جمله گونه های گیاهی آن است.
آهو، پلنگ، پازن، گراز، خرس قهوه ای، سمورسنگی، سنجاب زمینی، رودک،کبک دری، هوبره، عقاب، شاهین، دال، غاز خاکستری، خوتکا، لک لک سفید، باکلان، افعی البرزی، افعی شاخدار ایرانی، افعی زنجانی و ماهیانی نظیر کپور، سیم و اسبله، نیز از جمله جانوران این منطقه است.
منطقه حفاظت شده انگوران نیز با مساحتی برابر با 92297 هکتار از سال 1349 تحت حفاظت بوده و منطقه ای کوهستانی و تپه ماهوری در شهرستان ماهنشان، دامنه ارتفاعی 1240 تا 3320 متر، بارندگی و دمای متوسط سالیانه 450 میلیمتر و 6 درجه سانتیگراد و دارای اقلیم های مدیترانه ای و نیمه مرطوب معتدل است.
پوشش گیاهی منطقه نیز بطور عمده از لاله واژگون، درمنه، چوبک،گون،کلاه میر حسن، لاله، شقایق،کما، مرزه، شکر تیغال، گل حسرت به همراه درختان و درختچه هایی نظیر بنه، بادام، خینجوک، شیرخشت، زرشک،گردو و سنجد تشکیل شده است.
این منطقه زیستگاه مناسبی برای قوچ و میش ارمنی و پازن است دیگر گونه های جانوری منطقه نیز شامل 'خرس قهوه ای، روباه معمولی، سیاهگوش، سمور سنگی،کبک دری،کبک چیل، باقرقره، سار، دال، شاه بوف، غاز خاکستری، تنجه،آنقوت، حواصیل، خوتکا، اگرت بزرگ، افعی زنجانی، لاک پشت افغانی و ماهیانی از جمله سفید رودخانه ای، سس، زرده پر، اسبله است.
منطقه شکار ممنوع فیله خاصه از توابع بخش قره پشتلو و زنجانرود در شهرستان زنجان قرار دارد که از سال 86 جزو مناطق شکار ممنوع استان زنجان اعلام شد و وسعت آن 110 هزار و 532 هکتار است.
گونه های درختی همانند درختان میوه و صنوبر و گونه های گیاهی همچون انواع آویشن، درمنه، انواع خانواده گندمیان و گیاهان بالشتکی و همچنین آهوی ایرانی، گراز، سمور سنگی، پرندگانی چون کبک، باقرقره، انواع پرندگان شکاری، انواع پرندگان آبزی و کنار آبزی مهاجر زمستانی و انواع خزندگان در این منطقه وجود دارد.
منطقه شکار ممنوع خرمنه سر که از اول آبان سال 81 شکار ممنوع اعلام شده در شمال استان زنجان و دامنه جنوبی سلسله جبال البرز در شهرستان طارم واقع شده که این محدوده بین 48 درجه و 45 دقیقه و 30 ثانیه تا 49 درجه و10 دقیقه و 34 ثانیه طول شرقی و 36 درجه و 45 دقیقه و 10 ثانیه تا 37 درجه و 4 دقیقه و 5 ثانیه عرض شمالی واقع شده است.
وسعت منطقه حدود 77885 هکتار بوده و دامنه تغییرات ارتفاع آن از 300 تا حداکثر 2800 متر است و حیات وحش منطقه شامل کل و بز، خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش،گرگ،کفتار،گراز،کبک دری ،کبک چیل، طرلان، دلیجه، شاه بوف، عقاب طلایی و انواع پاسری فرمها می باشد.
این منطقه دارای گونه های گیاهی نظیر ارس، بلوط، گردو، بنه، ازگیل، زالزالک، سیاه تلو، افرا، داغداغان، ولیک، آلبالوتلخه، بادام کوهی، راش و انواع گون است.
منطقه شکار ممنوع خراسانلو با منطقه حفاظت شده باشگل تاکستان همجوار است و در بین 49 درجه و 5 دقیقه تا 49 درجه و 33 دقیقه طول شرقی و 36 درجه و 6 دقیقه تا 36 درجه و 26 دقیقه عرض شمالی واقع شده و وسعت منطقه 70157 هکتار و حداقل ارتفاع 1550 متر و حداکثر 2971 متر و دامنه تغییرات ارتفاعی نیز 1421 متر است.
این منطقه کوهستانی بوده و میزان بارندگی آن بالای 400 میلیمتر در سال است.
پوشش گیاهی منطقه بطور عمده شامل چوبک، بومادران، گون، کلاه میرحسن، پسته وحشی، سیاه تلو است و زیستگاه قوچ و میش وحشی البرز مرکزی می باشد از گونه های دیگر حیات وحش منطقه می توان به خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش و از گونه های پرندگان به کبک معمولی نیز اشاره کرد.
منطقه شکار ممنوع خراسانلو واقع در شهرستان های ابهر - خرمدره به دلیل دارا بودن آب و هوای معتدل کوهستانی و زمین های حاصلخیز از تنوع گونههای گیاهی و جانوری خاصی برخوردار است و بیش از 13 نوع پستاندار از جمله قوچ و میش ارمنی و البرزی، آهو، پلنگ، خرس قهوهای، خوک وحشی، گرگ و سیاه گوش و 22 گونه از انواع پرندگان چون کرکس، قرقی، سینه سرخ ایرانی، دلیجه، سارگپه در این منطقه زیست می کنند.
پناهگاه حیات وحش انگوران بخشی از جنوب شرق منطقه حفاظت شده انگوران که خود از سال 1349 به حفاظت درآمد و در سال 1354 به پناهگاه حیات وحش تبدیل شد.
این منطقه کوهستانی و تپه ماهوری با مساحت 29833هکتار در شهرستان ماهنشان قرار دارد و دامنه ارتفاعی 1280 تا 2200 متر بارندگی و دمای متوسط سالیانه 400 میلیمتر و 10درجه سانتیگراد، منطقه را دارای اقلیم نیمه خشک معتدل کرده است.
از گیاهان مهم منطقه می توان به زرشک، بادام، تنگرس، بنه، خینجوک،کما، درمنه، لاله واژگون،گل حسرت، آویشن گون و انواع گندمیان اشاره کرد.
وجود رودخانه های قزل اوزن، انگوران چای به همراه شرایط توپوگرافی خاص منجر به تشکیل زیستگاه های متنوع جانوری شده است. این منطقه از زیستگاه های مهم قوچ و میش ارمنی محسوب می شود و گونه های جانوری آن عبارتند از 'پازن، خرس قهوه ای، گرگ، سیاه گوش، شنگ، کفتار، روباه معمولی، کبک دری، کبک، دلیجه، عقاب، شاهین، اگرت بزرگ، انواع کوکرها، خوتکا، اردک سرسبز، درنا، باکلان، حواصیل، افعی زنجانی، افعی دماوندی، کورمار، لاک پشت برکه ای و ماهیانی چون زرده پر، سس ماهی، سفید رودخانه ای و اسبله است.
منطقه شکار ممنوع خرمنه سر که از آبان سال 81 جزو مناطق شکار ممنوع اعلام شد در شمال استان زنجان و دامنه جنوبی سلسله جبال البرز واقع شده و وسعت آن حدود 77هزار و 885 هکتار بوده و دامنه تغییرات ارتفاعی آن نیز از 300 تا دو هزار و 800 متر است.
حیات وحش منطقه شامل کل و بز، خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش، گرگ، کفتار، گراز، کبک دری، کبک چیل، طرلان، دلیجه، شاه بوف، عقاب طلایی و انواع پاسری فرم ها و همچنین دارای گونه های گیاهی نظیر ارس، بلوط، گردو، بنه، ازگیل، زالزالک، سیاه تلو، افرا، داغداغان، ولیک، آلبالو تلخه، بادام کوهی، راش و انواع گون است.
آخرین سرشماری انجام شده در سال 96 نشان داد طبیعت زیبای زنجان از وجود 2هزار و 462 راس کل و بز، قوچ و میش و آهو، برخوردار است که در حفظ و حراست از آنها تلاش وافر می شود.
کل و بزها که بسیار تیز و چالاک هستند در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر در شهرستان طارم و حفاظت شده انگوران در شهرستان ماهنشان زیست می کنند.
در این 2 منطقه در مجموع 616 راس کل و بز وجود دارد که از این تعداد، 556 راس در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر و 60 راس نیز در منطقه حفاظت شده انگوران، زیست دارند.
در منطقه حفاظت شده انگوران نیز 719 راس قوچ و میش ارمنی وجود دارد و مامن خوب و مناسبی برای این گونه جانوری محسوب می شود.
در این سرشماری صورت گرفته، تعداد یک هزار و 105 راس آهو در منطقه حفاظت شده سرخ آباد و شکار ممنوع فیله خاصه در شهرستان های زنجان و طارم و 22 راس نیز در منطقه خراسانلو شهرستان ابهر مشاهده شد.
6084/6085
انتهای پیام وی اظهار داشت: پس از این اتفاق، به منظور مهار این بیماری، اقدامات پیشگیرانه توسط این اداره کل انجام شد و از آن پس نیز موردی از این بیماری در سطح این استان گزارش نشده است و در زمان حاضر نیز جای هیچ نگرانی نیست.
قره چه لو تاکید کرد: 2 هفته قبل، پیدا شدن لاشه یک راس بز وحشی تلف شده در میان کل و بزهای مناطق تحت مدیریت این اداره کل باعث شد تا حساسیت ها در خصوص این بیماری بیشتر شود و هرچند علایم این بیماری در لاشه وجود نداشت اما به منظور اطمینان بیشتر، نمونه برداری انجام و به آزمایشگاه مرکز تشخیص، ارسال شد که نتیجه اعلام نشده است.
وی ادامه داد: محیط بانان و کارشناسان این اداره کل با گشت و کنترل های دایم مسیر تردد حیات وحش در معرض تهدید و ضد عفونی کردن و گندزدایی آبشخورها اجازه نمی دهند این بیماری بار دیگر کل و بزهای زنجان را تهدید کند.
قره چه لو با بیان اینکه آهوان و قوچ و میش ها نیز در معرض ابتلا به بیماری طاعون نشخوار کنندگان کوچک هستند، جلوگیری از ورود دام های اهلی به مناطق حفاظت شده و تحت مدیریت و واکسینه کردن دام هایی که نزدیک به زیستگاه های حیات وحش هستند می تواند بهترین روش برای پیشگیری از بروز این بیماری و مهار و کنترل آن در میان این گونه های جانوری باشد.
رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست استان زنجان به تمام دامداران توصیه کرد دام های خود را در برابر انواع بیماری ها ازجمله طاعون نشخوارکنندگان کوچک، واکسینه کنند تا بیماری به سراغ دام هایشان نرود.
قره چه لو با بیان اینکه واکسینه کردن دام های اهلی نیز از سوی اداره کل دامپزشکی به صورت رایگان انجام می شود، افزود: متاسفانه برخی دامداران، تمایلی به واکسینه کردن دام های خود ندارند و شاید باور ندارند که در صورت شیوع بیماری، خسارت زیادی را متحمل خواهند شد.
وی ادامه داد: دامداران با مشاهده علایم بیماری و با بروز تلفات در میان دام های اهلی و حیات وحش، بلافاصله موضوع را به اداره کل حفاظت محیط زیست و دامپزشکی اعلام کنند تا هرچه سریعتر و به منظور جلوگیری از تلفات بیشتر، مورد بررسی و رسیدگی قرار گیرد.
به گزارش ایرنا، هم اکنون کل و بزهای موجود در مناطق مختلف استان زنجان به دور از بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) سالم و سرزنده هستند و در این خصوص جای هیچ نگرانی نیست.
زنجان در سال 94 حادثه تلخ این بیماری در میان کل و بزهای دربند ده بهار در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم را تجربه کرد و از سال 95 تاکنون، موردی از ابتلای نشخوارکنندگان کوچک حیات وحش و دام های اهلی زنجان به این بیماری کشنده، گزارش نشده است.
طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) که به طاعون بز نیز مشهور است در واقع یک بیماری ویروسی مسری، مهلک و خطرناک است که بیشتر گوسفندان و بزهای اهلی و وحشی را مبتلا می کند.
شروع ناگهانی افسردگی، تب بالا، ضعف و بیحالی، ترشحات ناحیه چشم و بینی، التهاب و زخم های دهانی، اختلال تنفسی، سرفه، ذات الریه، التهاب روده ها و اسهال بدبو از نشانه های بارز این بیماری است که در صورت ابتلا مرگ حیوان را موجب می شود.
بگفته کارشناسان، این بیماری به طور معمول از طریق دام های اهلی به نشخوارکنندگان کوچک وحشی به ویژه کل و بز منتقل می شود که کنترل آن در میان دام اهلی با روش واکسیناسیون، قرنطینه، معدوم سازی دامهای آلوده انجام می گیرد اما با توجه به اینکه امکان زنده گیری و واکسیناسیون جانوران وحشی وجود ندارد و یا بسیار سخت و مشکل است بنابراین درمان بیماری در حیات وحش در عمل میسر نیست.
مناطق حفاظت شده سرخ آباد و انگوران، سه منطقه شکار ممنوع فیله خاصه، خرمنه سر و خراسانلو و پناهگاه حیات وحش انگوران در استان زنجان، محل های امنی برای حیات وحش این استان محسوب می شوند.
منطقه حفاظت شده سرخ آباد در شهرستان های زنجان و طارم و با مساحت 122هزار و 618هکتار از سال 1375تحت حفاظت قرار گرفته است.
دشت سهرین این منطقه یک زیستگاه با ارزش آهو محسوب می شود که دامنه ارتفاعی آن 500 تا 2 هزار و 900 متر بوده و بارندگی و میزان دما متوسط سالیانه 500 میلی متر و 11درجه سانتیگراد منطقه را دارای اقلیم های نیمه خشک مدیترانه ای معتدل کرده است.
پوشش گیاهی منطقه شامل ارس، گردو، سیاه تلو، زالزالک، انار وحشی، داغداغان، زرشک، زیتون و گون، آویشن، درمنه، کلاه میرحسن، چوبک، لاله، مرزه و ثعلب از جمله گونه های گیاهی آن است.
آهو، پلنگ، پازن، گراز، خرس قهوه ای، سمورسنگی، سنجاب زمینی، رودک،کبک دری، هوبره، عقاب، شاهین، دال، غاز خاکستری، خوتکا، لک لک سفید، باکلان، افعی البرزی، افعی شاخدار ایرانی، افعی زنجانی و ماهیانی نظیر کپور، سیم و اسبله، نیز از جمله جانوران این منطقه است.
منطقه حفاظت شده انگوران نیز با مساحتی برابر با 92297 هکتار از سال 1349 تحت حفاظت بوده و منطقه ای کوهستانی و تپه ماهوری در شهرستان ماهنشان، دامنه ارتفاعی 1240 تا 3320 متر، بارندگی و دمای متوسط سالیانه 450 میلیمتر و 6 درجه سانتیگراد و دارای اقلیم های مدیترانه ای و نیمه مرطوب معتدل است.
پوشش گیاهی منطقه نیز بطور عمده از لاله واژگون، درمنه، چوبک،گون،کلاه میر حسن، لاله، شقایق،کما، مرزه، شکر تیغال، گل حسرت به همراه درختان و درختچه هایی نظیر بنه، بادام، خینجوک، شیرخشت، زرشک،گردو و سنجد تشکیل شده است.
این منطقه زیستگاه مناسبی برای قوچ و میش ارمنی و پازن است دیگر گونه های جانوری منطقه نیز شامل 'خرس قهوه ای، روباه معمولی، سیاهگوش، سمور سنگی،کبک دری،کبک چیل، باقرقره، سار، دال، شاه بوف، غاز خاکستری، تنجه،آنقوت، حواصیل، خوتکا، اگرت بزرگ، افعی زنجانی، لاک پشت افغانی و ماهیانی از جمله سفید رودخانه ای، سس، زرده پر، اسبله است.
منطقه شکار ممنوع فیله خاصه از توابع بخش قره پشتلو و زنجانرود در شهرستان زنجان قرار دارد که از سال 86 جزو مناطق شکار ممنوع استان زنجان اعلام شد و وسعت آن 110 هزار و 532 هکتار است.
گونه های درختی همانند درختان میوه و صنوبر و گونه های گیاهی همچون انواع آویشن، درمنه، انواع خانواده گندمیان و گیاهان بالشتکی و همچنین آهوی ایرانی، گراز، سمور سنگی، پرندگانی چون کبک، باقرقره، انواع پرندگان شکاری، انواع پرندگان آبزی و کنار آبزی مهاجر زمستانی و انواع خزندگان در این منطقه وجود دارد.
منطقه شکار ممنوع خرمنه سر که از اول آبان سال 81 شکار ممنوع اعلام شده در شمال استان زنجان و دامنه جنوبی سلسله جبال البرز در شهرستان طارم واقع شده که این محدوده بین 48 درجه و 45 دقیقه و 30 ثانیه تا 49 درجه و10 دقیقه و 34 ثانیه طول شرقی و 36 درجه و 45 دقیقه و 10 ثانیه تا 37 درجه و 4 دقیقه و 5 ثانیه عرض شمالی واقع شده است.
وسعت منطقه حدود 77885 هکتار بوده و دامنه تغییرات ارتفاع آن از 300 تا حداکثر 2800 متر است و حیات وحش منطقه شامل کل و بز، خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش،گرگ،کفتار،گراز،کبک دری ،کبک چیل، طرلان، دلیجه، شاه بوف، عقاب طلایی و انواع پاسری فرمها می باشد.
این منطقه دارای گونه های گیاهی نظیر ارس، بلوط، گردو، بنه، ازگیل، زالزالک، سیاه تلو، افرا، داغداغان، ولیک، آلبالوتلخه، بادام کوهی، راش و انواع گون است.
منطقه شکار ممنوع خراسانلو با منطقه حفاظت شده باشگل تاکستان همجوار است و در بین 49 درجه و 5 دقیقه تا 49 درجه و 33 دقیقه طول شرقی و 36 درجه و 6 دقیقه تا 36 درجه و 26 دقیقه عرض شمالی واقع شده و وسعت منطقه 70157 هکتار و حداقل ارتفاع 1550 متر و حداکثر 2971 متر و دامنه تغییرات ارتفاعی نیز 1421 متر است.
این منطقه کوهستانی بوده و میزان بارندگی آن بالای 400 میلیمتر در سال است.
پوشش گیاهی منطقه بطور عمده شامل چوبک، بومادران، گون، کلاه میرحسن، پسته وحشی، سیاه تلو است و زیستگاه قوچ و میش وحشی البرز مرکزی می باشد از گونه های دیگر حیات وحش منطقه می توان به خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش و از گونه های پرندگان به کبک معمولی نیز اشاره کرد.
منطقه شکار ممنوع خراسانلو واقع در شهرستان های ابهر - خرمدره به دلیل دارا بودن آب و هوای معتدل کوهستانی و زمین های حاصلخیز از تنوع گونههای گیاهی و جانوری خاصی برخوردار است و بیش از 13 نوع پستاندار از جمله قوچ و میش ارمنی و البرزی، آهو، پلنگ، خرس قهوهای، خوک وحشی، گرگ و سیاه گوش و 22 گونه از انواع پرندگان چون کرکس، قرقی، سینه سرخ ایرانی، دلیجه، سارگپه در این منطقه زیست می کنند.
پناهگاه حیات وحش انگوران بخشی از جنوب شرق منطقه حفاظت شده انگوران که خود از سال 1349 به حفاظت درآمد و در سال 1354 به پناهگاه حیات وحش تبدیل شد.
این منطقه کوهستانی و تپه ماهوری با مساحت 29833هکتار در شهرستان ماهنشان قرار دارد و دامنه ارتفاعی 1280 تا 2200 متر بارندگی و دمای متوسط سالیانه 400 میلیمتر و 10درجه سانتیگراد، منطقه را دارای اقلیم نیمه خشک معتدل کرده است.
از گیاهان مهم منطقه می توان به زرشک، بادام، تنگرس، بنه، خینجوک،کما، درمنه، لاله واژگون،گل حسرت، آویشن گون و انواع گندمیان اشاره کرد.
وجود رودخانه های قزل اوزن، انگوران چای به همراه شرایط توپوگرافی خاص منجر به تشکیل زیستگاه های متنوع جانوری شده است. این منطقه از زیستگاه های مهم قوچ و میش ارمنی محسوب می شود و گونه های جانوری آن عبارتند از 'پازن، خرس قهوه ای، گرگ، سیاه گوش، شنگ، کفتار، روباه معمولی، کبک دری، کبک، دلیجه، عقاب، شاهین، اگرت بزرگ، انواع کوکرها، خوتکا، اردک سرسبز، درنا، باکلان، حواصیل، افعی زنجانی، افعی دماوندی، کورمار، لاک پشت برکه ای و ماهیانی چون زرده پر، سس ماهی، سفید رودخانه ای و اسبله است.
منطقه شکار ممنوع خرمنه سر که از آبان سال 81 جزو مناطق شکار ممنوع اعلام شد در شمال استان زنجان و دامنه جنوبی سلسله جبال البرز واقع شده و وسعت آن حدود 77هزار و 885 هکتار بوده و دامنه تغییرات ارتفاعی آن نیز از 300 تا دو هزار و 800 متر است.
حیات وحش منطقه شامل کل و بز، خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش، گرگ، کفتار، گراز، کبک دری، کبک چیل، طرلان، دلیجه، شاه بوف، عقاب طلایی و انواع پاسری فرم ها و همچنین دارای گونه های گیاهی نظیر ارس، بلوط، گردو، بنه، ازگیل، زالزالک، سیاه تلو، افرا، داغداغان، ولیک، آلبالو تلخه، بادام کوهی، راش و انواع گون است.
آخرین سرشماری انجام شده در سال 96 نشان داد طبیعت زیبای زنجان از وجود 2هزار و 462 راس کل و بز، قوچ و میش و آهو، برخوردار است که در حفظ و حراست از آنها تلاش وافر می شود.
کل و بزها که بسیار تیز و چالاک هستند در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر در شهرستان طارم و حفاظت شده انگوران در شهرستان ماهنشان زیست می کنند.
در این 2 منطقه در مجموع 616 راس کل و بز وجود دارد که از این تعداد، 556 راس در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر و 60 راس نیز در منطقه حفاظت شده انگوران، زیست دارند.
در منطقه حفاظت شده انگوران نیز 719 راس قوچ و میش ارمنی وجود دارد و مامن خوب و مناسبی برای این گونه جانوری محسوب می شود.
در این سرشماری صورت گرفته، تعداد یک هزار و 105 راس آهو در منطقه حفاظت شده سرخ آباد و شکار ممنوع فیله خاصه در شهرستان های زنجان و طارم و 22 راس نیز در منطقه خراسانلو شهرستان ابهر مشاهده شد.
6084/6085
کپی شد
