تاکنون هم ایران و هم آمریکا در چارچوب بازیگران منطقی عمل کردهاند، زیرا از خطرات یک درگیری نظامی همه جانبه آگاه هستند.
به گزارش جماران، الجزیره در گزارشی به بررسی تحولات رخ داده در عراق از حمله به پایگاه های آمریکایی توسط گروه های مقاومت تا حمله ساعتی پیش ایالات متحده به برخی پایگاه های منتسب به نیروهای نزدیک به جمهوری اسلامی ایران پرداخته و می نویسد:
در بحبوحه جنگ وحشیانه اسرائیل در غزه، عراق بیش از پیش به صحنه ای برای حملات بین نیروهای تحت حمایت ایران و ایالات متحده تبدیل شده است و نگرانی ها در مورد تشدید شدید تنش ها افزایش یافته است. روز سه شنبه همزمان با افزایش هرج و مرج در منطقه در نتیجه حمله اسرائیل به یک فرمانده ایرانی در سوریه و شهادت او، ایالات متحده حملاتی را علیه گروههای همسو با ایران در عراق آغاز کرد.
این برای عراق چه معنایی دارد؟
علی اکبر دارینی، محقق و نویسنده در حوزه خاورمیانه در تهران، وضعیت عراق را ناپایدار و آماده تشدید بیشتر دانسته و با اشاره به اینکه نه ایران و نه آمریکا مشتاق جنگی تمام عیار نیستند، گفت: «تاکنون هم ایران و هم آمریکا در چارچوب بازیگران منطقی عمل کردهاند، زیرا از خطرات یک درگیری نظامی همه جانبه آگاه هستند. آمریکا انتخابات ریاست جمهوری آینده را در پیش دارد، در حالی که جایگاه بین المللی آن ضربه خورده است و با آشکار شدن ویرانی غزه، افکار عمومی علیه حمایت این کشور از اسرائیل بسیج شده است. در یک سال انتخاباتی، اگر سربازان آمریکایی کشته شوند، شانس بایدن برای انتخاب مجدد به طور کامل از بین برود. یک رویارویی نظامی گستردهتر منجر به بیثباتی بیشتر و درگیری میشود که پیامدهای آن غیرقابل پیشبینی خواهد بود و هزینههای سنگینی را برای هر دو طرف به همراه خواهد داشت. بنابراین، من انتظار ندارم که شاهد یک جنگ همه جانبه باشم، اما همیشه خطر اشتباه محاسباتی وجود دارد. از سوی دیگر اسرائیل مشتاق است که ایران را در مقابل ایالات متحده در یک درگیری نظامی قرار دهد، به ویژه که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر، می تواند این را راهی برای تقویت موقعیت سیاسی خود در میان کاهش اعتماد به توانایی های رهبری خود بداند.»
این پژوهشگر حوزه خاورمیانه با اشاره به وضعیتی که عراق در آن گرفتار شده، افزود: «دولت عراق به نوبه خود تنها می تواند امیدوار باشد و تلاش کند تا اوضاع را مهار کند، اما اختیارات آن محدود خواهد بود. اوضاع به گونه ای پیچیده شده است که بعید می دانم دولت عراق بتواند بر این موضوع کنترل کامل داشته باشد.»
علی اکبر دارینی با اشاره به اهمیت جایگاه شهید سید رضی موسوی می گوید: «انتقامجویی ایران از عاملان این حمله اجتنابناپذیر است، اما باید دید که آیا تهران در روزهای آینده حمله مستقیم یا غیرمستقیم را انتخاب می کند و یا برای مشخص شدن اهداف عملیات انتقام جویی خود صبر بیشتری می کند. فکر میکنم هر دو محتمل است، اما پاسخ قطعی است، زیرا عدم پاسخ تنها به عنوان جسارت طرف مقابل و تشویق آن به تشدید تجاوز تلقی میشود.»