سیما منصوری، شاعر خوزستانی، در گفتگو با ایلنا عنوان کرد: ای کاش کارگروهی که بر اعطای مجوز نشر نظارت دارند، از ادبیات اطلاعاتی داشتند.
به گزارش خبرنگار ایلنا از اهواز، سیما منصوری، کارشناس ارشد ادبیات فارسی است که از سال ۷۸ به محافل و انجمن‌های ادبی روی آورده، البته خیلی پیش از آن دست‌به‌قلم داشته، اما هیچ‌گاه آن دل نوشته‌های سرشار از حس لطیف کودکی را ارائه نکرده است. دو مجموعه با نام‌های "اتاق ناگزیر" و "زنی در حجمی سپید" از انتشارات هشت، از وی به چاپ رسیده است و یک مجموعه‌ی دیگر دارد که هیچ‌گاه مجوز نشر نگرفت.
وی در پاسخ به سؤال خبرنگار ایلنا مبنی بر آسیب‌شناسی شعر خوزستان و همچنین نقاط قوت و ضعف آن را چه می‌داند؟ عنوان کرد: شعر خوزستان همیشه تولیدکننده بوده است نه مصرف‌کننده، یک سری جریانات قوی شعری از خوزستان آغاز شدند مانند شعر موج ناب ، شعر دیگر، بخشی از شعر دهه هفتاد و بزرگان شعر امروز ازجمله هوشنگ چالنگی و هرمز علی پور که حرف اول را در ادبیات فارسی معاصر ایران می‌زنند، خوزستانی هستند و دیگر شعرایی که تعدادشان اندک هم نیست.
به‌طورکلی، قله ادبیات و هنر، دست‌یافتنی نیست چرا که هر چه در آن غور می‌کنیم به نکات بدیع بیشتری دست پیدا می‌کنیم و البته یک سری ضعف‌ها در همه چیز وجود دارد که ادبیات نیز از آن مستثنی نیست.
سیما منصوری در مورد اینکه چرا شورای ارزشیابی شاعران و نویسندگان کشور تا کنون بیشتر از رتبه ۳ را به شاعران خوزستانی نداده‌اند، اظهار کرد: علتش کاملاً خارج از حوزه ادبیات است.شاعرانی هستند که خیلی زحمت‌کشیده‌اند و بر کسی پوشیده نیست اما، یک قصه‌ای بیرون از این جریان، آن را هدایت می‌کند در آنجا، معیار رتبه‌بندی تنها شعر شاعر نیست. جایگاه سیاسی و اجتماعی افراد، و مقبولیت آن‌ها در راستای یک سری اندیشه‌های کلی و جانبداری های غیرحرفه‌ای، بر روی این رتبه‌بندی تأثیر تأمل‌برانگیزی دارد.
وی در پاسخ به اینکه، نقش اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی در دفاع از حقوق شاعران و نویسندگان خوزستانی، را چگونه ارزیابی می‌کند، بیان کرد: مگر ارشاد دفاعی هم می‌کند؟!
ارشاد هیچ کاری برای شعرا نم ی کند. اکثر جلسات و محافل، به‌صورت خودجوش و توسط خود شعرا، اداره می‌شود، حتی جلسات حوزه هنری نیز، توسط شاعران برگزار می‌شود.ممکن است اداره ارشاد، تنها اجازه مکان را بدهند. البته کسانی هستند در این اداره که خیلی زحمت می‌کشند ولی ادارات ارشاد، زیر نظر یک سیاست کلی در سراسر کشور اداره می‌شود.بدین روی، فرد، مقصر اشتباهات و ناکارآمدی‌ها نیست، یک سیاست کلی خط‌مشی کارگزارانش را تعیین می‌کند. اگر صرفاً به خاطر دریافت مجوز چاپ برای آثار نبود، کسی سراغ وزارت ارشاد نمی‌رفت.
منصوری در پایان با انتقاد به روند دریافت مجوز چاپ گفت: ای‌کاش کارگروهی که بر صدور مجوز، نظارت دارند، از علم ادبیات فارسی، اطلاعاتی داشتند و حداقل از اساتید و تحصیل‌کرده‌های این رشته بودند، نه‌فقط حساس به یک سری کدها و کلمات، که در کلیت شعر یا کتاب، ممکن است معنی و مفهوم دیگری داشته باشد.چراکه هر کلمه در جایگاه‌های گوناگون، تأویل‌های متفاوتی می‌تواند داشته باشد، اما چون جزو خط قرمزهای آن‌ها است، یا مجوز صادر نمی‌شود و یا اصلاحیه داده می‌شود.نکته دیگر اینکه، وقتی کارگروهی که مجوز را صادر می‌کنند، اهل‌فن نیستند، این‌گونه می‌شود که اشعارِ مورد تأیید شورای بررسی، در میان انبوه آثاری که تأیید می‌کنند آثاری را اجازه‌ی چاپ می‌دهند که آن پختگی که بعدها همان شاعر یا نویسنده قرار است به آن برسد را، ندارد، این پختگی را کسی که در حوزه ادبیات فارسی تحصیل و مطالعه نکرده باشد متوجه نمی‌شود و دلیل این هم کم‌تجربگی و کم‌دانشی شوراها در این حوزه است. ازاین‌روی، سطح آثار ادبی منتشرشده، تنزل پیدا می‌کند.
وی در پایان گفت: بهتر است اداره کل ارشاد خوزستان ترتیبی اتخاذ نماید تا گروهی از اساتید شعر استان برای مشخص نمودنِ چراییِ عدم توجه شورای ارزشیابی شاعران و نویسندگان کشور در اعطای درجات بالای هنری به شاعران خوزستانی، و بالعکس اعطای رتبه‌ی یک هنر به شاعرانی که فاقد جایگاه در ادبیات معاصر هستند، به وزارت و شورای مربوطه اعزام نماید و نتیجه را به اطلاع افکار عمومی برسانند.
