به گزارش ایرنا علی حاتمی زاده ۲۳ مرداد ۱۳۲۳ تهران است که به مناسبت زاد روز تولد او آیینی با نام هفتاد و پنجمین بزرگداشت کمال الملک سینمای ایران در سینمای جوان اهواز با حضور جمعی از سینماگران و علاقهمندان به حوزه سینما برگزار شد.
حاتمی از جمله کارگردانان، فیلم‌نامه‌نویس و تهیه‌کنندگان نام آور سینمای ایران بوده است وی کار هنری خود را با نویسندگی در تئاتر آغاز کرد و نمایشنامه‌های «ساتن»، «قصهٔ حریر»، «ماهیگیر»، «حسن کچل»، «چهل گیس» و شهر «آفتاب و مهتاب» را برای تئاتر نوشت.
اولین تجربه سینمایی حاتمی، فیلم حسن کچل (۱۳۴۹) بود، پس از موفقیت حسن کچل، حاتمی از تئاتر فاصله گرفت و توانایی‌های خود را معطوف به سینما کرد که از جمله فیلم های او می توان به باباشمل، جعفرخان از فرنگ برگشته، جهان‌پهلوان تختی، حاجی واشنگتن، حسن کچل، خواستگار، دلشدگان، ستارخان، سلطان صاحبقران (مجموعه تلویزیونی)، سوته‌دلان، طوقی، طهران روزگار نو، قلندر، کمال‌الملک، کمیته مجازات، مادر (۱۳۶۸) و هزاردستان اشاره کرد.
علی حاتمی آذرماه ۱۳۷۵ بر اثر سرطان پانکراس در سن ۵۲ سالگی درگذشت پیکر وی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
مادر؛ تلنگری برای زنده نگاه داشتن مام وطن
رییس انجمن سینمای جوان خوزستان گفت: در این فیلم مشاهده می کنیم که علی حاتمی با ساخت این فیلم از همان موقع نسبت به بنیان خانواده هشدار داده است .
حمید آل حمودی با اشاره به دیالوگ غلامرضا با بازی اکبر عبدی به عنوان یک شخصیت فیلم در نقش فرزند عقب مانده خانواده بیان کرد: غلامرضا در دیالوگی اشاره کرد مادر بی جان است، اگر بخواهیم این دیالوگ را رمزگشایی کنیم مادر در فیلم نماد وطنی است که شهروندان خود را در آغوش کشیدهاست.
وی گفت : دیالوگهای غلامرضا در این فیلم بسیار مهم است و درواقع این دیالوگها کارکردها و اثرگذاری اجتماعی دارند که موجب تلگنر به مخاطب می شود تا مام وطن زنده بماند و همه زیر چترش زندگی مسالمت آمیزی داشته باشند.
رییس انجمن سینمای جوان خوزستان ادامه داد: یکی از دلایل بی جان بودن مادر نزاع های قومی و نژادپرستیکسانی است که منافع مشترک را نمی‌بینند و همین موجب شده به مفهوم کلیت خانواده آسیب برسد.
ساده، لطیف، شاعرانه
استاد دانشگاه و فعال فرهنگی و اجتماعی با بیان این که سی سال از عمر فیلم "مادر" علی حاتمی می گذرد گفت: طی این سالها این فیلم ورد زبان مردم چه مخاطبان خاص اعم از سینماگران و منتقدان و چه مخاطبان عام بوده است و همیشه از آن به عنوان یک فیلم ماندگار یاد می کنند.
عباس امام با اشاره به علل ماندگاری این فیلم توضیح داد: مهم ترین نکته در ماندگاری این فیلم نام علی حاتمی به عنوان یک کارگردان، نویسنده و دیالوگ نویس خوب است وی تسلط خوبی روی ادبیات فارسی و زبان فاخر فارسی دارد که در گوشه گوشه این فیلم و در جای جای دیالوگ های آن شاهد آن هستیم.
وی بر تسلط حاتمی بر فضا سازی و صحنه آرایی به عنوان دیگر عوامل ماندگاری فیلم اشاره کرد و گفت: شخصیت پردازی بسیار عالی را در فیلم مادر شاهد هستیم و در کنار آن در تاثیر گذاری فیلم بسیار موثر بوده است.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: فیلم بسیار ساده لطیف و شاعرانه است که عاطفه انسان ها را درگیر می کند و برای همه نیز این موضوع ملموس و به دور از پیچیدگیهای ساختاری نسبت به دیگر فیلمهای روشن فکر نمایانه است.
امام نقش مادر در این فیلم را استعاری دانست و بیان کرد: جنبه استعاری فیلم از نکات قابل توجه فیلم است و پیام اصلی فیلم توجه به نقش مادر در اتصال اعضای مختلف خانواده است درواقع در این فیلم می توان توجه به دید فرافردی اشاره کرد و این درس آموزه را به ما می دهد.
وی گفت: با توجه به فضایی که در اطراف کشور ما حاکم است در این فیلم مادر نمادی از حاکمیت سیاسی است که در کشور مسلط است و فرزندان وی استان های مختلف کشور و اقوام و عشایر گروه های اجتماعی با مطالبات و نیازهای متفاوت هستند.
این استاد دانشگاه گفت: رفتار این مادر در فیلم استادانه و دقیق نمایش داده شده بدین صورت که همچنان که با روحیه مهر و محبت و عدم تبعیض گذاری میان فرزندان برخورد می کند و از او انتظار می رود از حاکمیت سیاسی با مطالبات جامعه با دید نصیحت گونه و تساهل وتسامح برخورد کند در مقابل نیز از افراد انتظار می رود به جای گسترش روحیه غیرهمگرایانه به همگرایی فکر کنند و به وظایفی که در قابل خانواه، کشور یا حاکمیت دارند عمل کنند.
یک منتقد سینمایی بیان کرد: در فیلم مادر مخاطب با یک ساختار فنی و قالب بندی شده رو به رو نیست بلکه یک قصه ساده و نرم را مشاهده می کند که شخصیت پردازی بخش عمده آن را تشکیل داده است.
محمد رضا خالقی زاده بیان کرد: علی حاتمی زمانی پرچم سنت گرایی را برداشت که جامعه ما درگیر نوعی تجربه مدرنیسم به غلط بود در واقع او خواست یادآوری کند که آن چیزی به عنوان مدرنیسم تجربه می کنید راه غلطی است که به اشتباه نامش را مدرنیسم گذاشتند.
وی ادامه داد: مادر از معدود فیلمهایی است که در امروز اتفاق می افتد برعکس فیلمهای دیگر حاتمی که اغلب در گذشته اتفاق میافتند این فیلم در حال حاضر و با تعلق خاطر به گذشته است.
این منتقد بیان کرد: یکی از نکاتی که در نقدها توجه جلب میکند این است که ضرورتی ندارد در همه آثار هنری بخواهیم به دنبال اِلمان هایی از قبیل وطن بگیردیم در واقع حاتمی در این فیلم تنها به کوچکترین سلول یک جامعه یعنی خانواده نگاه کرده است که اگر همه سلولهایش سالم باشند قاعدتا جامعه بهتری خواهیم داشت.
در پایان این نقد از پوستری که توسط امیر فلاحیان، نقاش و گرافیست خوزستانی طراحی شده رونمایی شد.
6068
